Βολική για όλους η «ανακωχή» στον πόλεμο κατά της ολιγαρχίας…
Του Μάριου Διονέλλη
Σε έναν… φιλικό διακανονισμό εξελίσσεται ο προαναγγελθείς… «πόλεμος» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους ολιγάρχες και ιδιαίτερα με τους ιδιοκτήτες των Μέσων Ενημέρωσης. Ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες, παρά τις ασάφειες και τις γκρίζες ζώνες που περιλαμβάνει, τελικά παραπέμφθηκε για την επόμενη Βουλή και εφόσον φυσικά είναι ξανά κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα θολά σημεία του νόμου που αποδίδουν στον υπουργό Επικρατείας την αρμοδιότητα για κρίσιμα θέματα, όπως ο αριθμός των τηλεοπτικών αδειών, η τιμή εκκίνησης για τη δημοπράτησή τους και άλλα κομβικά ζητήματα, υπόσχονταν ήδη από την εισαγωγή του νόμου πεδίο δόξης για διαπραγματεύσεις και συναλλαγές πάνω ή κάτω από το τραπέζι με τους καναλάρχες. Παρόλα αυτά οι ιδιοκτήτες των μέσων απείλησαν ήδη με απολύσεις και προσφυγή στα δικαστήρια. Τελικά, η προκήρυξη των εκλογών σήμανε και επισήμως «ανακωχή» την οποία καθώς φαίνεται και οι δύο πλευρές επεδίωκαν.
Βοήθεια από καναλάρχες
Στη πρώτη προεκλογική του συνέντευξη στον Alpha ο Αλέξης Τσίπρας παραδέχτηκε πως οι εκλογές ήταν γι’ αυτόν μονόδρομος ήδη μετά τον συμβιβασμό που αναγκάστηκε να κάνει στις 12 Ιουλίου (αποδομώντας ουσιαστικά και το επιχείρημα περί της εκ των έσω πτώσης της κυβέρνησης). Ούτε λίγο-ούτε πολύ, όμως, παραδέχτηκε και πως το νομοσχέδιο που έθεσε στις 23 Ιουλίου για διαβούλευση ήταν βέβαιο ότι δε θα ψηφιστεί από την παρούσα Βουλή και σίγουρα όχι πηγαίνοντας σε μια προεκλογική περίοδο κατά την οποία η βοήθεια των κυρίαρχων Μέσων των ολιγαρχών θα είναι κάτι παραπάνω από χρήσιμη. Ήδη από την επομένη του «συμβιβασμού», σε όλα τα συστημικά Μέσα το προφίλ του πρωθυπουργού άρχισε να αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς και από «ανεύθυνος και επικίνδυνος» μετατράπηκε σε «ρεαλιστή και υπεύθυνο πολιτικό».
Τα προσχήματα για την τύχη του νόμου για την αδειοδότηση των ΜΜΕ προσπάθησε να σώσει ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Νίκος Παππάς, με συνέντευξή του στο ThePressProject, τονίζοντας πως αν ο λαός στείλει ξανά στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ το νομοσχέδιο θα επανέλθει και θα ψηφιστεί κανονικά. Με τον τρόπο αυτό αντί να αποτελεί ο νόμος φόβητρο για τους καναλάρχες μετατρέπεται σε… καρότο για τους πολίτες ώστε να εμπιστευθούν ξανά την κυβέρνηση.
Λίγο μετά την προκήρυξη των εκλογών η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει παράταση στη διαβούλευση για το νομοσχέδιο (η οποία έληγε στις 24/8), επικαλούμενη τον χρόνο 15 ημερών που ζήτησε το ΕΣΡ για να υποβάλει τη δική του γνωμοδότηση και έτσι, ο νόμος παραπέμφθηκε οριστικά στις ελληνικές καλένδες. Αν ξαναβγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε πιθανώς να ξανασυζητήσουμε για τις τηλεοπτικές άδειες.
Συνεπής προς τον ΔΟΛ
Κερασάκι στην τούρτα της μάχης κατά της διαπλοκής ήταν η σπουδή της κυβέρνησης να μην ξεχαστούν τα οφειλόμενα προς τον ΔΟΛ και το Μέγαρο Μουσικής. Με απόφαση του υπουργού Παιδείας και του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού, στις 20 Αυγούστου (την επομένη του διαγγέλματος του Αλ. Τσίπρα περί παραίτησης της κυβέρνησης) καταβλήθηκε το ποσό των 600.000 ευρώ στο Μέγαρο Μουσικής. Δύο μέρες μετά, το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Τα Νέα ανταπέδιδε την αβρότητα με ολοσέλιδη φωτογραφία του πρωθυπουργού και με τον τίτλο Μόνος εναντίον όλων, χαρακτηρίζοντας την προκήρυξη των εκλογών «τελευταία σφυριά στο ελληνικό πολιτικό κατεστημένο από τα αριστερά ώς τα δεξιά». Η απάντηση του Μεγάρου Μουσικής πως τα χρήματα που έλαβε ήταν μέρος ήδη εγκεκριμένης επιχορήγησης, δεν έδιωξε τα σύννεφα για το περίεργο timing και τις ήδη πολλές ενδείξεις συμφιλίωσης του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος με τα μέσα της διαπλοκής (με το αζημίωτο, βέβαια).
Υπό αυτό το κλίμα, οι απειλές της κυβέρνησης για καθάρισμα του τοπίου στα ΜΜΕ φαντάζουν μάλλον άσφαιρες, αφού ακόμα και σε περίπτωση επανεκλογής θα χρειαστεί και πάλι η στήριξη των συγκροτημάτων στον πρωθυπουργό ο οποίος θα μάχεται πάντα «μόνος έναντι όλων» για την εφαρμογή των μνημονιακών νόμων.
Με την επίκληση του μνημονίου πάντως, από την Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων εκδόθηκε εγκύκλιος για το «ξεπάγωμα» του φόρου επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων, ζητώντας την καταβολή ενός φόρου που επί επτά χρόνια αναστέλλεται με διάφορα τεχνάσματα από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Η πρώτη από τις δόσεις του εν λόγω φόρου πρέπει να καταβληθεί έως τις 30 Σεπτεμβρίου, ζητώντας από τους καναλάρχες να εφαρμόσουν και εκείνοι (έστω και στο ελάχιστο) τις επιταγές του μνημονίου που, κατά τ’ άλλα, τόσο πολύ στηρίζουν. Για τις υπόλοιπες δόσεις πάντως, τα λογιστήρια των καναλιών υπολογίζουν… «ανάλογα με το αποτέλεσμα των εκλογών». Βέβαια, μετά τις κάλπες ίσως βρεθεί και ο χρόνος για να ανασταλεί εν ριπή οφθαλμού και αυτή ακόμη η πρώτη δόση.
