Τα βλέμματα των ιθυνόντων, σε μια πόπλη που βουλιάζει στο απόλυτο τίποτα, έχουν στραφεί στη δημιουργία του Καρναβαλικού Οργανισμού. Της Αναστασίας Μαρτσούκα
Σε τίποτα δεν θυμίζει η σημερινή Πάτρα, την πόλη-λιμάνι με τη μεγάλη οικονομική, αλλά και πολιτιστική άνθιση του παρελθόντος. Τέσσερα χρόνια αφότου στέφθηκε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας βρίσκεται, στις μέρες μας, απογυμνωμένη από θεατρικούς χώρους. Οι υποδομές που απέμειναν στην αχαϊκή πρωτεύουσα, μετά τη φιέστα, είναι ελάχιστες και αυτές σε κακή κατάσταση. Χαριστική βολή ο σεισμός της 8ης Ιουνίου 2008 που ήρθε να αποτελειώσει ένα ημιτελές και κακόγουστο λυόμενο θέατρο, προίκα της Πολιτιστικής, αλλά και το ήδη καταπονημένο στο πέρασμα των χρόνων Δημοτικό Θέατρο Απόλλων, δημιούργημα του Τσίλερ. Στο πρώτο έχει μπει λουκέτο εδώ και καιρό, ενώ στο δεύτερο οι εκδηλώσεις συνεχίζονται, παρά τους εγνωσμένους κινδύνους, καθώς δεν υφίσταται εναλλακτική λύση!
Το θέμα, πάντως, δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τη δημοτική Αρχή του Ανδρέα Φούρα, η οποία αναλώνεται στη διοργάνωση συναυλιών με Ρέμο, Βίσση και Παπαρίζου! Παράλληλα, τα βλέμματα των ιθυνόντων -σε μια πόλη που βουλιάζει στο απόλυτο τίποτα- έχουν στραφεί στη δημιουργία του Καρναβαλικού Οργανισμού, που θα έχει υπό την εποπτεία του την προώθηση και διεξαγωγή του Πατρινού Καρναβαλιού.
Στην Πάτρα συνηθίζεται να λέγεται ότι το Καρναβάλι είναι το, πλέον, γνωστό και εν δυνάμει εξαγώγιμο πολιτιστικό μας προϊόν. Μετά από μια περίοδο «φαγωμάρας» για το ποια ονόματα θα καλύψουν τις θέσεις στο νέο Οργανισμό, η στελέχωση έχει ήδη ξεκινήσει, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις… «Αυτό που παρατηρούμε είναι μια διαρκής ανακύκλωση συγκεκριμένων προσώπων στις ίδιες θέσεις. Όλα τα στελέχη του πολιτισμού στην Πάτρα προέρχονται από το Καρναβαλικό Κομιτάτο, μια ερασιτεχνική ομάδα καρναβαλιστών με ξεκάθαρα αστική καταγωγή και ιδεολογία lifestyle», σχολιάζει επ’ αυτού ο Πατρινός δικηγόρος και συγγραφέας Βασίλης Λαδάς. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι το ουσιαστικό καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό δυναμικό της πόλης βρίσκεται παραγκωνισμένο, ενώ σχολιάζοντας τη δημιουργία του Καρναβαλικού Οργανισμού σημειώνει ότι «όλο αυτό το παιχνίδι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μέσο για να μοιραστούν κάποιες έμμισθες θέσεις. Το Καρναβάλι δεν έχει ανάγκη από τέτοιου είδους σχήματα, αλλά να επιστρέψει στις διονυσιακές ρίζες του»
