Πολύ επιτυχημένη και μαζική ήταν τόσο η απεργία όσο και η απεργιακή συγκέντρωση και διαδήλωση της 23ης Φλεβάρη. Η μεγάλη μαζικότητα της πορείας φάνηκε ήδη από νωρίς το πρωί, την ώρα των προσυγκεντρώσεων. Το παρόν στη συγκέντρωση έδωσαν εργαζόμενοι από όλο το φάσμα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συνελεύσεις ανέργων, μεταναστών, αλλά και οι κάτοικοι της Κερατέας.
Η ίδια η πορεία περνούσε για ώρες από την Πατησίων, την Σταδίου και Στο ύνταγμα, ενώ πολλοί είναι αυτοί που μιλούσαν για πλήθος που πλησίαζε εκείνο της 5ης Μαΐου του 2010. Χαρακτηριστικό είναι ότι την ώρα που το ΠΑΜΕ είχε πια φτάσει στο Σύνταγμα, τα τελευταία μπλοκ σωματείων και οργανώσεων δεν είχαν ακόμα ξεκινήσει από το Πολυτεχνείο. Ακόμα και αργά το απόγευμα, όταν η συγκέντρωση στο Σύνταγμα τελείωνε, οι δρόμοι γύρω από την πλατεία ήταν γεμάτοι από κόσμο.
Παρά την ένταση που επικρατούσε από κάποια ώρα και μετά γύρω από την πλατεία Συντάγματος, και τη συνεχή χρήση χημικών από την αστυνομία, η διαδήλωση πέτυχε και μια ακόμα μικρή νίκη. Διεκδίκησε και κατάφερε να παραμείνει στο Σύνταγμα, αντίθετα από την «εθιμοτυπική» διάλυση των συγκεντρώσεων με δακρυγόνα και κυνηγητό όπως γινόταν άλλες φορές.
Στην αρχή δεν ήταν εύκολο να παραμείνουν οι διαδηλωτές στο Σύνταγμα λόγω της καταστολής αλλά το πείσμα και η οργή νίκησαν. Έτσι σιγά-σιγά μπλοκ φοιτητών, εργαζόμενων και άνεργων επέστρεφαν στο Σύνταγμα μετά από το κυνηγητό της αστυνομίας και έτσι η συγκέντρωση έξω από την Βουλή έφτασε τις αρκετές χιλιάδες κόσμου, διεκδικώντας και κατοχυρώνοντας στην πράξη το συνταγματικό δικαίωμα της διαδήλωσης.
Μπορεί η πλατεία Συντάγματος να μην έγινε πλατεία Ταχρίρ, αυτή τη φορά τουλάχιστον, ωστόσο πέρασε ένα μήνυμα αποφασιστικότητας και δημιούργησε μια μαγιά αντίστασης για τις επόμενες συγκεντρώσεις.
Θεσσαλονίκη: Χιλιάδες εργαζόμενοι στους δρόμους
Παρά το γεγονός ότι οι προσυγκεντρώσεις τόσο των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, όσο και του Εργατικού Κέντρου ήταν υποτονικές σε σχέση με τις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις, ο κόσμος που συμμετείχε στην πορεία μπορεί να συγκριθεί σε όγκο μόνο με τη μεγάλη απεργία της 5ης Μάη.
Τα ποσοστά της απεργίας στο νομό Θεσσαλονίκης άγγιξαν το 70% στο δημόσιο τομέα, ενώ σε συγκεκριμένες υπηρεσίες ξεπέρασαν ακόμη και το 90%. Παρόμοια κατάσταση και σε κάποιες ΔΕΚΟ, με τον ΟΣΕ να παραλύει την Τετάρτη με τη μεγαλύτερη απεργιακή συμμετοχή των εργαζομένων του τα τελευταία χρόνια. Όπως δηλώνουν συνδικαλιστές στο Δρόμο, είναι ίσως η πρώτη φορά που το σύνολο σχεδόν των εργοστασίων της Σίνδου δούλεψε με προσωπικό ασφαλείας, καθώς η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική.
Η πορεία κινήθηκε σε κεντρικούς δρόμους της πόλης και από ένα σημείο και μετά οι πορείες του ΠΑΜΕ και των Πρωτοβάθμιων Σωματείων -με πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων- πρακτικά ενώθηκαν, με τη διοίκηση του ΕΚΘ να αποχωρεί πριν την ολοκλήρωση της διαδήλωσης. Για άλλη μια φορά η αστυνομία επιτέθηκε με ιδιαίτερα βίαιο τρόπο στην πορεία, όταν μάλιστα δεν συνέτρεχε κανένας απολύτως λόγος.
Στη συμβολή των οδών Εθνικής Αμύνης και Τσιμισκή η πορεία του ΕΚΘ δέχτηκε βάναυση επίθεση από την αστυνομία η οποία έκανε χρήση δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Δυνάμεις των ΜΑΤ και της ομάδας Ζ έσπασαν την πορεία στα δύο, η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική από τα δακρυγόνα και ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος. Ακολούθησαν οδομαχίες με άνδρες των ΜΑΤ οι οποίοι χτυπούσαν ανελέητα διαδηλωτές με κλομπ. Αποτέλεσμα των συγκρούσεων ήταν να τραυματιστεί ένας φοιτητής από χειροβομβίδες κρότου λάμψης και να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, ενώ έγινε και μία σύλληψη, μετά τη λήξη της πορείας από αστυνομικούς με πολιτικά.
Πάτρα: Μαζική η συμμετοχή στην απεργία
Μαζικές σε όγκο, με παλμό και έκδηλη την αγανάκτηση των εργαζόμενων ήταν οι απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες που πραγματοποιήθηκαν στην Πάτρα. Στην απεργία της 23ης Φεβρουαρίου συμμετείχε και ο Εμπορικός Σύλλογος της πόλης, με την ανταπόκριση των ελεύθερων επαγγελματιών στο κάλεσμα για κλείσιμο των καταστημάτων να φτάνει το 100%. Να σημειώσουμε ότι αντίστοιχη απόφαση πήρε και ο Εμπορικός Σύλλογος της Κάτω Αχαγιάς, όπου επίσης «νέκρωσε» το κέντρο της πόλης.
Και στις δύο συγκεντρώσεις η συμμετοχή της νεολαίας ήταν σημαντική, ενώ αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία αρκετών αυτοσχέδιων πλακάτ από διαδηλωτές με συνθήματα και σχόλια κατά της ανεργίας που μαστίζει την περιοχή.
Δυναμικό «παρών» στην πορεία που ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο της Πάτρας έδωσε και το κίνημα Δεν πληρώνω, που έχει πρωτοστατήσει το τελευταίο διάστημα σε όλες τις κινητοποιήσεις ενάντια στις ληστρικές συμβάσεις παραχώρησης και το χαράτσι των διοδίων, δημιουργώντας την Πρωτοβουλία Πολιτών Πάτρας.
Χρήστος, ιδιωτικός υπάλληλος
Πιστεύω πως θα πρέπει να βρισκόμαστε όλοι εδώ, ενάντια στην εξαθλίωση του Έλληνα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Μιτάλ, έμπορος
Είμαι νέος επιχειρηματίας με κατάστημα και όταν δεν μπορώ να βγάλω καλά-καλά τα πάγια μου γιατί ο κόσμος δεν έχει για να ψωνίσει, πρέπει κάπως να διαμαρτυρηθώ. Γιατί οι 300 της βουλής δεν νομίζω ότι πεινάνε, δε νομίζω να έχουν πρόβλημα να πάνε στο σούπερ-μάρκετ και να ψωνίσουν. Εμείς πρέπει να κινήσουμε την κατάσταση.
Αντωνία, μικροβιολόγος, κάτοικος Κερατέας
Βρίσκομαι εδώ για να διαμαρτυρηθώ για το καθεστώς χούντας που έχει επιβληθεί στην Κερατέα με την παράνομη επέμβαση των ΜΑΤ για να προστατευτούν τα μηχανήματα του εθνικού εργολάβου. Είμαστε όλοι οι κάτοικοι εδώ και 60 μέρες στο δρόμο και θέλουμε να μας ακούσει και η Αθήνα. Το πρόβλημα μας στην ουσία του είναι εθνικό. Εθνικό σχεδιασμό απαιτούμε, δεν απαιτούμε κάτι παράνομο. Θέλουμε να λάβει το μήνυμα αυτό η κυβέρνηση.
Σαΐντ, μετανάστης από το Μαρόκο
Είμαι εδώ σαν μετανάστης που ζητάει όπως και οι υπόλοιποι μετανάστες να είμαι ίσος με τους υπόλοιπους πολίτες στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί επειδή είμαστε κομμάτι της εργατικής τάξης και γιατί θέλουμε να νομιμοποιηθούμε. Γι’ αυτό ήρθαμε εδώ, για να δώσουμε το μήνυμά μας στην κυβέρνηση. Φύγαμε από τις χώρες μας γιατί υπάρχει δικτατορία και άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Βλέπετε τι συμβαίνει στην Αίγυπτο, την Τυνησία, το Μαρόκο κ.α. Γι’ αυτό φύγαμε, για μια καλύτερη ζωή.
Πάρης, φοιτητής ΑΣΟΕΕ
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να διαδηλώσουμε ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και τρόικας. Αυτή η πολιτική δεν πρέπει να περάσει. Πρέπει ο κόσμος να εκφράσει την οργή του. Πρέπει όλα τα κινήματα, όπως το Δεν Πληρώνω, να εκφραστούνε, να πολιτικοποιηθούνε, και επιτέλους να βγούμε στους δρόμους για να ανατρέψουμε την κατάσταση.
