Οι εργαζόμενοι καίγονται, οι εργοδότες… δεν τρελαίνονται, και όλα υπό το βλέμμα των δανειστών
Την Τετάρτη, στη «σκιά» των πιέσεων των δανειστών όχι μόνο για διατήρηση των αντεργατικών αλλαγών που έχουν γίνει τα τελευταία έτη, αλλά και για επέκτασή τους (όπως η παραπέρα διευκόλυνση ομαδικών απολύσεων), πραγματοποιήθηκε η συνάντηση μεταξύ του υπουργού Εργασίας, Πάνου Σκουρλέτη και των κοινωνικών εταίρων (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ) με θέμα τις 20 προτάσεις τις οποίες είχε καταθέσει το υπουργείο Εργασίας πριν από το Πάσχα σχετικά με την αλλαγή του εργασιακού.
Όπως έγινε γνωστό, οι εργοδοτικές οργανώσεις δεν απορρίπτουν τη σταδιακή επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ από τα 586 ευρώ που είναι σήμερα, αλλά… δεν συμφωνούν κιόλας, καθώς διαφωνούν με την πρόθεση του υπουργείου να γίνει κάτι τέτοιο με νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι αυτό πρέπει να γίνει αποκλειστικά με ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Αναλυτικά, η πλευρά των εργοδοτών εξέφρασε επιφυλάξεις για το ενδεχόμενο επαναφοράς και των τριετιών και των ωριμάνσεων, καθώς και για το υψηλό μη μισθολογικό κόστος, ενώ κάλεσαν να μη γίνει ο διάλογος με «προειλημμένες αποφάσεις». Η ΓΣΕΕ χαρακτήρισε απολύτως συμβατές με τα αιτήματα των συνδικάτων τις κυβερνητικές προτάσεις και τόνισε ότι θέση της είναι η άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού, μαζί με τις ωριμάνσεις και τα επιδόματα πολυετίας στην προ Μνημονίου κατάσταση, δηλαδή στα 751 ευρώ.
Η συνάντηση διακόπηκε για περίπου 10 λεπτά, όταν εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ μπήκαν στην αίθουσα της συνάντησης για να καταγγείλουν ως προσχηματικό τον κοινωνικό διάλογο και ζήτησαν από τον υπουργό Εργασίας την «εδώ και τώρα» επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Σημειώνεται ότι ο εκπρόσωπος του ΣΕΒ δεν έκανε καμία δήλωση μετά το πέρας της εν λόγω συνάντησης. Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Εργασίας θα καταθέσει την πρότασή του για το νέο εργασιακό τη Δευτέρα στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στο πλαίσιο της οποίας θα συνεχιστεί ο τριμερής διάλογος (κυβέρνηση, εργαζόμενοι, εργοδότες). Αναμένεται το σχετικό νομοσχέδιο να κατατεθεί προς συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή μέχρι το τέλος Απριλίου.
Τα 20 σημεία
Για μια ολοκληρωμένη εικόνα των αλλαγών που σχεδιάζει η κυβέρνηση, είναι χρήσιμο να παραθέσουμε τις βασικές σκέψεις του υπουργείου Εργασίας, όπως αναλύονται στην πρόταση 20 σημείων που έχει καταθέσει ο κ. Σκουρλέτης.
1. Σταδιακή επαναφορά σε δύο φάσεις του γενικού κατώτατου μισθού στα επίπεδα του Φεβρουαρίου του 2012, οπότε και καταργήθηκε με νομοθετική παρέμβαση η τότε ισχύουσα ΕΓΣΣΕ με τη μείωση κατά 22% (και 32% για τους νέους μέχρι 25 ετών). Στο πρώτο στάδιο (1/10/15) αίρονται οι μισθολογικές διακρίσεις με βάση την ηλικία των εργαζομένων και αυξάνονται οι κατώτατες αμοιβές κατά 10,91% (650 ευρώ μεικτά ο μηνιαίος μισθός για τους υπαλλήλους και 29,05 ευρώ μεικτά το ημερομίσθιο για τους εργατοτεχνίτες). Στο δεύτερο στάδιο (1/7/16) ο γενικός κατώτατος μισθός ορίζεται στα 751 ευρώ μεικτές αποδοχές για τους υπαλλήλους και το κατώτατο ημερομίσθιο στα 33,57 ευρώ για τους εργατοτεχνίτες. Η άπαξ νομοθετική παρέμβαση για τον καθορισμό των ελάχιστων μισθολογικών ορίων θα δώσει στη συνέχεια τη σκυτάλη στη συλλογική διαπραγμάτευση για τον περαιτέρω καθορισμό τους.
2. Το μέσον διαμόρφωσης του γενικού κατώτατου μισθού θα είναι στο εξής η εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας, η οποία και θα έχει καθολική εφαρμογή για το σύνολο των όρων της.
3. Καταργείται η αναστολή των αυξήσεων των επιδομάτων πολυετίας και των ωριμάνσεων.
4. Εισάγεται η υποχρέωση των διαπραγματευόμενων μερών για κωδικοποίηση των όρων προηγούμενων συλλογικών συμβάσεων και διαιτητικών αποφάσεων στο περιεχόμενο των νέων συλλογικών ρυθμίσεων, προκειμένου αυτές να διατηρηθούν σε ισχύ.
5. Εισάγεται νέο είδος συλλογικής διαπραγμάτευσης σε επίπεδο ομίλων επιχειρήσεων.
6. Καθιερώνεται η υποχρέωση των εργοδοτικών οργανώσεων για διαπραγμάτευση, ανεξάρτητα από τη ρητή σχετική πρόβλεψη στο καταστατικό τους.
7. Ενισχύεται η δυνατότητα διαπραγμάτευσης σε κλαδικό επίπεδο σε περίπτωση απουσίας κλαδικής εργοδοτικής οργάνωσης μέσα από μεμονωμένους εργοδότες (μέχρι 10) που απασχολούν την πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου με εναλλακτική δυνατότητα τη συμμετοχή της υπερκείμενης εργοδοτικής οργάνωσης στις διαπραγματεύσεις.
8. Επαναφέρεται η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης για τους εργαζόμενους σε περίπτωση συρροής των συλλογικών συμβάσεων.
9. Αίρεται η αναστολή της δυνατότητας επέκτασης των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων όταν υπογράφονται από εργοδοτικές οργανώσεις που τα μέλη τους απασχολούν την πλειοψηφία των εργαζόμενων στον κλάδο.
10. Επαναφέρεται η πλήρης μετενέργεια των κανονιστικών όρων των συλλογικών συμβάσεων 6 μήνες μετά τη λήξη τους, με δυνατότητα παράτασής της σε περίπτωση προσφυγής στον ΟΜΕΔ.
11. Ενισχύεται ο ρόλος του ΟΜΕΔ.
12. Δημιουργείται ενιαίο σώμα μεσολαβητών/διαιτητών.
13. Δημιουργείται σώμα οικονομικών εμπειρογνωμόνων που θα συνδράμει με τεχνικές εκθέσεις το έργο των μεσολαβητών/διαιτητών μετά από αίτημά τους.
14. Συνεκτιμάται η εν γένει οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων και της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων στην κρινόμενη συλλογική διαφορά στο στάδιο της μεσολάβησης και της διαιτησίας.
15. Εκλέγεται ο πρόεδρος του ΟΜΕΔ και επιλέγονται οι μεσολαβητές και οι διαιτητές με αυξημένη πλειοψηφία(2/3) των μελών του 9μελούς διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού.
16. Εισάγεται τεκμήριο εγκυρότητας των στοιχείων που επικαλείται η πλευρά των εργαζομένων στο στάδιο της μεσολάβησης και της διαιτησίας, στην περίπτωση που η εργοδοτική πλευρά δεν προσκομίσει στο στάδιο των διαπραγματεύσεων τα αναγκαία από το νόμο οριζόμενα οικονομικά στοιχεία (συνολικό και επιμέρους μισθολογικό κόστος, λειτουργικές δαπάνες, εν γένει οικονομικά στοιχεία ανά επίπεδο διαπραγμάτευσης, οικονομική πολιτική και πολιτική προσωπικού της επιχείρησης).
17. Ενισχύεται ο θεσμός της μεσολάβησης που αποτελεί το βασικό στάδιο επίλυσης των συλλογικών διαφορών με δυνατότητα επαναδιατύπωσης της πρότασης του μεσολαβητή μετά την αρχική της κατάθεση και την αναζήτηση συγκλίσεων για την οριστική μεσολαβητική πρόταση.
18. Διατηρείται η μονομερής προσφυγή σε τριμελούς σύνθεσης διαιτησία όταν το ένα μέρος αρνείται τη μεσολάβηση ή απορρίπτει τη μεσολαβητική πρόταση.
19. Διατηρείται η αρμοδιότητα της διαιτησίας επί του συνόλου της κρινόμενης συλλογικής διαφοράς.
20. Καταργείται ο δεύτερος βαθμός διαιτησίας και δικαστικού ελέγχου της διαιτητικής απόφασης με το δικαστικό έλεγχο να παραμένει σε πρώτο βαθμό, μόνο ως προς τη νομιμότητα της διαιτητικής διαδικασίας.
Ηλίας Σταθάτος
