Η 9η Μαΐου θεωρούνταν η επέτειος της συντριβής του χιτλεροφασισμού αφού τότε το 1945 έπεσε το Βερολίνο. Η επέτειος αυτή και ο ειδικός χαρακτήρας που είχε δεν πολυάρεσε στους επίγονους οι οποίοι φρόντισαν να τη μετασχηματίσουν σε «Ημέρα της Ευρώπης».
Στη σημερινή Ελλάδα (μισή-αποικία οικονομικά δεμένη από την Ε.Ε., το υπόλοιπο «μισό» είναι των ΗΠΑ κυρίως σε στρατιωτικό-πολεμικό επίπεδο) η 9η Μαΐου γιορτάστηκε σαν Ημέρα της Ευρώπης με μια συμβολική τελετή στην Ακρόπολη (τσιμεντικά ανακαινισμένη) με την έπαρση δύο σημαιών: Της ελληνικής και πλάι της της ευρωενωσιακής. Παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου. Ο ιερός βράχος της Ακρόπολης έχει δει να κυματίζουν, να αναρτώνται (αλλά και να υποστέλλονται ή να αρπάζονται) διάφορες σημαίες.
Επίσημα πλέον όπου υπάρχει η ελληνική σημαία πρέπει να προστίθεται και η ευρωενωσιακή. Μάλιστα ο φετινός γιορτασμός της Ημέρας της Ευρώπης συνέπιπτε με τη συμπλήρωση 40 χρόνων πλήρους ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ε. και η πρόεδρος υπενθύμισε ότι η ελληνική πολιτεία (ίσως και ο λαός κατά την αντίληψή της) έκαναν πάντα τη σωστή επιλογή, βρέθηκαν από τη σωστή όχθη της ιστορίας. Αυτά ονομάζονται και νηφάλιοι απολογισμοί της σχέσης Ελλάδας με την Ε.Ε.
Αποκρύβεται δηλαδή η ευρω-υποτέλεια, αποκρύβεται η άνιση σχέση σε όλα τα επίπεδα, οι αναδιαρθρώσεις στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή μέσω των εοκικών ντιρεκτίβων, όπως και ο τοκογλυφικός ρόλος των ευρωπαϊκών τραπεζών και χωρών (βλ. Γερμανία και συντροφιά) στην εποχή των μνημονίων και των δεσμών που τα συνόδευσαν. Η ευρω-υποτέλεια δεν έχει καμία σχέση με ισότιμες και αμοιβαίες σχέσεις αλλά δημιουργεί δορυφορικές-εξαρτημένες σχέσεις και έναν πολιτικό κόσμο που παρασιτεί πάνω σε αυτήν τη βάση. Οι προσοχές στη σημαία, τα καλά λόγια για την Ευρώπη «μας» και η απόκρυψη της πραγματικότητας δεν είναι απόρροια μιας ισότιμης και αναγκαίας σχέσης. Για παράδειγμα η Ε.Ε. δεν προστατεύει διόλου την Ελλάδα από την τουρκική προκλητικότητα, ίσα-ίσα οι βασικές χώρες της ένωσης ενδιαφέρονται πολύ για τις σχέσεις τους με την Τουρκία και ενώ βοούν οι παραβιάσεις αρνούνται πεισματικά να ασκήσουν κυρώσεις ή να καταγγείλουν αποφασιστικά τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου.
Την ίδια στιγμή οφείλουμε να ασκηθούμε στο αντίκρισμα και της αστερόεσσας σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις. Ο Πάιατ στην Αλεξανδρούπολη μιλά σε εξέδρα με φόντο τις δύο σημαίες και η πρεσβεία φιλοτεχνεί ανάλογα λογότυπα της αμερικανοελληνικής φιλίας.
Μ.Α.
