Με όχημα την ποίηση: Τάκης Σινόπουλος (1917-1981)
Ο Καιόμενος
Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται....
Με όχημα την ποίηση: Χοσέ Κορονέλ Ουρτέτσο (1906-1994)
Μικρή ωδή στον μπάρμπα Κογιότη
Γεια σου μπάρμπα Κογιότη
Των ζώων δον Κιχώτη. Ήμερος όντας έξω απ’ την αγέλη
λύκος της μοναξιάς πιστός στο ανήσυχο
μυστικό μιας ζωής βασανισμένης,
είχε...
Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Θέμελης (1900-1976)
Από τα «Ίχνη Ομορφιάς»
Είμαστε τάχα πολλαπλοί,
Διπλοί και χωρισμένοι,
Νεκροί και ζωντανοί.
Μισό πρόσωπο φως, μισό σκοτάδι… Μπορεί νάναι η ομορφιά αυτό που μας λείπει,
Η ανοιχτή πληγή: η...
Με όχημα την ποίηση: Τ.Κ. Παπατσώνης (1895-1976)
Η Παραγκούλα
Θαμπωτικά πράματα! Ορμηνεμένα όλα στο θάμπος!
Διπλά περιμαντρώματα από δρυ, και μέσα εκεί
το καπνισμένο τζάκι μιας παραγκούλας. Η Αγάπη την κατοίκησε απ’ αρχής και η...
Με όχημα την ποίηση: Αθανάσιος Αβέλλιος (1924 – 2007)
Οι Θεσπιείς στις Θερμοπύλες
Κάποιοι ξέρουν και λένε μεγάλα λόγια
ή μπορούν και πράττουν τα μεγάλα.
Υπάρχουν άλλοι που δεν θέλουν να ειπούν κανένα λόγο
μα τα μεγάλα...
Με όχημα την ποίηση: Αντζελίνα Γουέλντ Γκρίμκη (1880-1958)
Φυλλορροή
Σαν ανοιχτό είσαι μαβί ένα ανθί
Στο ανοιξιάτικο γαλάζιο δείλι… Σαν κίτρινο είσαι ένα αστρί,
Μπουμπουκιάζει κι ανοιεί
Σε ουρανό καϊσί… Σαν τη μορφιά είσαι
Μίας φωνής…
Που θανή δεν τη...
Με όχημα την ποίηση: Ζήσης Οικονόμου (1911-2005)
Θαλασσινή συνάντηση
Αύρα της μεσογείου τον μήνα Αύγουστο·
ωρίμασαν τα σύκα κι’ αστράφτ’ η αμμουδιά. Ρηχά νερά χαρούμενα στο ερημικό τοπίο. Τον βρήκα χωρίς τρίαινα που εξώκειλε
στην απέραντη...
Με όχημα την ποίηση: Σαλβαδόρ Νόβο (1904-1974)
Της νύχτας ο ανανεωμένος θάνατος
Της νύχτας ο ανανεωμένος θάνατος
όταν πια δε μας μένει παρά το σύντομο φως της συνείδησης
κι η ξάπλα μας δίπλα στα...
Με όχημα την ποίηση: Ρούμπεν Δάριο (1867-1916)
Εκεί Μακριά
Βόδι που σ’ είχα δει μικρός να ιδροκοπάς μια μέρα
κάτω απ’ της Νικαράγουας τον χρυσοπύρινο ήλιο,
μες στην εύφορη φάρμα μεστή απ’ την αρμονία
του...
Με όχημα την ποίηση: Ζωή Καρέλλη (1901-1998)
Από τις ώρες
Σαν ωραίες γυναίκες οι μέρες
του καλοκαιριού, με φωτεινά μέλη,
εκτείνονται μπρος στα μάτια μας,
με καλή νωχέλεια, ευχάριστη,
ευχαριστημένοι κι εμείς κοιτάζουμε
τα λαμπρά χέρια απ’...
