Mε όχημα την ποίηση: Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916-2011)
Το αίμα που χύθηκε
Το αίμα που χύθηκε
Δεν άφησε ίχνη Η πάχνη μαράθηκε Της καρυδιάς ο ίσκιος
Πήρε τη θέση της
Δίπλα στο νεκρό τζάμι Και πάνω στις άσπρες κουρτίνες
Ένας...
Με όχημα την ποίηση: Λεοπόλδο Λουγόνες (1874-1938)
Προσευχή Καρναβαλιού
Σελήνη που σπορτσγούμαν σοφή μεσ’ απ’ των άστρων
Τις ρότες τ’ όμορφό σου καμπριολέ οδηγείς
Στο καυτερό μετάξι του αραβικού ουρανού σου
Ποιος θα’ταν, ω Σελήνη,...
Με όχημα την ποίηση : Ρομπέρ Ντεσνός (1900-1945)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός ΡΟΜΠΕΡ ΝΤΕΣΝΟΣ (1900-1945) Όχι ο έρωτας δεν πέθανε ακόμη Όχι, ο έρωτας δεν πέθανε ακόμη μέσα σε τούτη την καρδιά, μέσα σ’ αυτά τα μάτια, αυτό...
Με όχημα την ποίηση: Θανάσης Κωσταβάρας (1927-2007)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Θάνατος και αποθέωσις του καπετάν Θύμιου Βλαχάβα
και του ιερομόναχου Δημητρίου στα Γιάννινα Σαν πήρε να βραδιάζει τη δεύτερη μέρα του μαρτυρίου
– με τον...
Με όχημα την ποίηση: Αθανάσιος Αβελλιος (1924 – 2007)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Οι Θεσπιείς στις Θερμοπύλες Κάποιοι ξέρουν και λένε μεγάλα λόγια
ή μπορούν και πράττουν τα μεγάλα.
Υπάρχουν άλλοι που δεν θέλουν να ειπούν κανένα λόγο
μα...
Με όχημα την ποίηση: Τάκης Σινόπουλος (1917-1981)
Ο Καιόμενος
Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ’ το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται....
Με όχημα την ποίηση – Χάινερ Μύλλερ
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός ΧΑΪΝΕΡ ΜΥΛΛΕΡ (1929-1995) Ηρωϊκό τοπίο. Παραλλαγές σε θέμα Μαο Τσε-Τουγκ Ο επτάχρωμος λόφος Οργανωμένος με σφαίρες καλυμμένος με πτώματα Παραμένει όμορφος σαν να μην έγινε η μάχη Στους πολέμους...
Με όχημα την ποίηση: Ανδρέας Καμπάς (1919-1965)
Φύλλα γλυκά
Σεις φύλλα, που γνωρίζετε, πριν να ’ρθει, τον τρομερό βοριά
που πάλι θα γευτείτε το θρόισμα του φλοίσβου
και τους μαρτυρικούς τούς πόνους της φουρτούνας
τους...
Με όχημα την ποίηση: Ματσούο Μπασό (1644-1694)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Μόνο τα όνειρά μου συνεχίζουν 1 Πάει κι αυτό το φθινόπωρο.
Ένα σύννεφο κι ένα πουλί
μεγαλύτερος. 2 Μπλε το πέλαγος, βαθύ, φουρτουνιασμένο.
Το φεγγάρι κουτσοπίνει το κρασί του
με...
Με όχημα την ποίηση: Αλεξάντρ Πούσκιν (1799-1837)
Θυμούμαι τη στιγμή τής τόσης ευτυχίας!
Μπροστά μου τότε πρόβαλες εσύ,
Σαν όραμα και οπτασία περαστική,
Κι ωσάν το όργιο πλούσιας φαντασίας. Μια καλλονή ασύγκριτης μαγείας.
Στον ποιητή
Ποιητή! Η...
