Με όχημα την ποίηση: Γιώργος Σεφέρης
Ανθολόγος ο Λουκάς Αξελός
Με όχημα την ποίηση: Μίλτος Σαχτούρης (1919-2005)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Το Μαρτύριο Μοσχοβολούσε το φεγγάρι
σκύλοι μ’ άσπρα λουλούδια στο κεφάλι
περνούσανε στο δρόμο εκστατικοί
κι ο δρόμος κάτω έφεγγε από κρύσταλλο
και μέσα φαίνονταν
τα σφυριά και...
Με όχημα την ποίηση: Αλέξανδρος Πούσκιν (1799-1837)
Το Αηδόνι
Του Μάη τις νύχτες, κελαηδεί, μες στους γαλήνιους κήπους,
το αηδόνι της ανατολής ανάμεσα στα ρόδα.
Το τρυφερό τριαντάφυλλο δε νιώθει ουδέ κι ακούει,
και κάτω...
Mε όχημα την ποίηση: Ντύλαν Τόμας (1914-1953)
Κι ο θάνατος δε θα ’χει εξουσία
Κι ο θάνατος δε θα ’χει εξουσία
Οι πεθαμένοι γυμνοί θα γίνουν ένα
Με τον άνθρωπο στον άνεμο και στο...
Με όχημα την ποίηση: Νικόλα Βαπτσαροφ (1909-1942)
Ο αγώνας είναι άσπλαχνα σκληρός.
Ο αγώνας, όπως λένε, είναι επικός.
Έπεσα εγώ. Άλλος στη θέση μου θα ‘ρθει
και τίποτα παραπέρα.
Τι σημασία να ’χει μια προσωπικότης...
Με όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Έρευνα για το κατά πόσον ο άνθρωπος τον άνθρωπο βοηθάει
Ένας από εμάς τις θάλασσες έσκισε
και καινούργια ανακάλυψε ήπειρο.
Μα πολλοί μετά από κείνονε
μεγάλες πόλεις έχτισαν...
Με όχημα την ποίηση: Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-1991)
Ο ήλιος κι η κόρη του
Βαδίζει στο μέσο του δρόμου, πηγαίνει.
Λιανίζει το σώμα της. Δείχνει παράξενα.
Πηγαίνει -γυρίζει, χάνεται - φαίνεται.
μην της μιλάτε. Δουλεύει στην...
Με όχημα την ποίηση: Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916-2011)
Το Γαλάζιο Λειβάδι
Θα ’μαστε μόνοι εγώ κι εσύ
Και δε θα υπάρχουν πια
Ούτε αποχωρισμοί ούτε αναχωρήσεις
Ούτε μέρα ούτε νύχτα
Και θα ’χει τόσο κάποια λάμψη απεριόριστη...
Με όχημα την ποίηση: Ζωή Καρέλλη (1901-1998)
Από τις ώρες
Σαν ωραίες γυναίκες οι μέρες
του καλοκαιριού, με φωτεινά μέλη,
εκτείνονται μπρος στα μάτια μας,
με καλή νωχέλεια, ευχάριστη,
ευχαριστημένοι κι εμείς κοιτάζουμε
τα λαμπρά χέρια απ’...
Με όχημα την ποίηση: Μανώλης Αναγνωστάκης (1925-2005)
Ανθολόγος ο Λουκάς Αξελός
