Η γιαβουκλού και ο φούφουτος
Μπορώ να φανταστώ πόσο περιπετειώδες είναι το ταξίδι στην ιστορία των λέξεων που βιώνει ακατάπαυστα ο Νίκος Σαραντάκος, κρίνοντας από την απόλαυση που νιώθω διαβάζοντας τα ευρήματά του.
Η μεγαλύτερη ουτοπία είναι ο αθάνατος καπιταλισμός!
Αναρωτιούνται πολλοί άνθρωποι τι είναι αυτό που ζητάμε εμείς οι αριστεροί.
Οι εξουσίες κάνουν πολέμους, οι καλλιτέχνες χτίζουν γέφυρες!
Με αφορμή το βιβλίο «Από το Παρίσι στο Πέραν – Έλληνες κινηματογραφιστές της Πόλης» του Γιώργου και της Σούλας Μπόζη (εκδ. Τόπος).
Άνοιξε, άνοιξε, γιατί δεν αντέχω…!
Η Σωτηρία Μπέλλου γεννήθηκε πριν από 90 χρόνια, στην Εύβοια. Θα μπορούσε να ζει ακόμα. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι η παρουσία της είναι υπεράνω χρόνου.
Χαρτί, τραγούδι, μπάλα κι ατσάλι, δύναμη μεγάλη!
Ένα από τα πιο ζεστά, πιο ανθρώπινα, πιο αθλητικά παιχνίδια που έχω δει στη ζωή μου. Όπως θα έπρεπε να είναι ο ομαδικός αθλητισμός, όπως θα έπρεπε να είναι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Ιστορικές και πολιτικές επισημάνσεις μετά την πτώση του Μπερλουσκόνι
Του Κοστάντσο Πρέβε. Ενας πρόλογος. Γράφω αυτές τις σκέψεις μετά από θερμή παράκληση Γάλλων και Ελλήνων φίλων, που ενδιαφέρονται για μια βαθύτερη και όχι απλά επιδερμική ανάλυση της πτώσης του Μπερλουσκόνι.
Η ανισότητα είναι η αιτία
«Μία πυξίδα για να ξαναχτίσουμε τις κοινωνίες μας» έγραψε ο γνωστός δημοσιογράφος της εφημερίδας Independent Johann Hari, για το βιβλίο «The spirit level», με υπότιτλο «Γιατί η ισότητα είναι καλύτερη για όλους», των Richard Wilkinson και Kate Pickett (εκδ. Penguin).
Καπιταλισμός σημαίνει ανισότητα, ανισότητα σημαίνει μιζέρια!
Η κοινωνία δεν εξαιρείται από τη φύση, όπως πιστεύει ο αλαζόνας άνθρωπος. Κι όταν οι τεκτονικές της πλάκες εξαντλήσουν τα όρια τριβής τους, αναζητώντας μία νέα εσωτερική ισορροπία, η ενέργεια που παράγεται είναι ασύλληπτη, όλα σείονται και όλα αλλάζουν.
Ξαναζεσταίνεται ο φασισμός στην Ευρώπη
Σε 137 υπολογίζονται οι νεκροί, θύματα ρατσιστικής ή ακροδεξιάς βίας από τη συνένωση των δύο Γερμανιών, το 1990, μέχρι σήμερα.
Από έρωτα πεθαίνουν οι αριστεροί!
Στο μυαλό μου η Αριστερά είναι ο Μαρξ, ο Λένιν και ο Μάο, αλλά και ο Αϊζενστάιν, ο Μπρεχτ και ο Ρίτσος! Ο Τσε και ο Μαγιακόφσκι, ο Χο Τσι Μινχ και η Αρουντάτι Ρόι, ο Άρης και ο Γούντι Γκάθρι! Αλληλένδετοι! Κανένας δεν υπάρχει χωρίς τον άλλο! Αριστερά της θεωρίας και της πράξης, του αγώνα και του πολιτισμού!
