Αριστερά, διανοούμενοι και απελευθερωτικός ιμπεριαλισμός
Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά…
Αριστερά: Ποιος θα χωρίσει την ήρα από το στάρι;
Όλη η παλιά συμμορία είναι εδώ
Ευρωπαϊκή Αριστερά: Υπάρχει;
Τι είναι αυτό που δυσκολεύει την Αριστερά να βρει ένα βηματισμό εναρμονισμένο με τους πόθους, τις αγωνίες, τις ανάγκες και τις ελπίδες της κοινωνίας; Τι είναι αυτό που εμποδίζει τους αριστερούς να συνεννοηθούν μεταξύ τους; Ποιες είναι οι γενεσιουργές αιτίες, αλλά και τα συντηρητικά του δογματισμού, της ενσωμάτωσης ή του άκρατου αυθορμητισμού; Γιατί η Αριστερά επί της ουσίας παραμένει ουραγός των εξελίξεων;
Ιαπωνία – Αμερική: Συμμαχία ληστών
Η καταστραμμένη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Ιαπωνία κατάφερε να γίνει μέσα σε λίγες δεκαετίες η δεύτερη σε μέγεθος οικονομία στον κόσμο. Παρ’ ολ’ αυτά, η γνώση μας για τη νεότερη ιστορία και την κουλτούρα της «χώρας του ανατέλλοντος ηλίου», παρέμεινε εξαιρετικά περιορισμένη στα πλαίσια της μυθοπλασίας του αμερικάνικου κινηματογράφου με τους ηρωικούς πεζοναύτες στα νησιά του Ειρηνικού και τους κακούς Γιαπωνέζους που κάνουν χαρακίρι. Ένα περίτεχνο και αυστηρά επιβεβλημένο πέπλο κάλυψε τα φριχτά εγκλήματα των Ιαπώνων πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου, επειδή οι Αμερικανοί αποφάσισαν να στηρίξουν την Ιαπωνία σαν αντίβαρο στην κατίσχυση του κομμουνισμού στην ανατολή. Ως δια μαγείας, «έγκυροι» δημοσιογράφοι, ιστορικοί, πανεπιστημιακοί, διανοούμενοι και καλλιτέχνες στη Δύση δεν ήξεραν, δεν άκουσαν, δεν μίλησαν. Η απόλυτη συνενοχή στον «ελεύθερο κόσμο». Προσχεδιασμένα, επιλέχτηκε να πέσει όλη η μομφή για τα εγκλήματα πολέμου στον Χίτλερ και δευτερευόντως στον Μουσολίνι. Ο αυτοκράτορας Χιροχίτο και η άρχουσα τάξη της Ιαπωνίας απαλλάχτηκαν ελέω Αμερικανών και οι δυτικοί σύμμαχοι συναίνεσαν. Εσχάτως, συμφώνησαν να εξομοιώσουν και τους σοβιετικούς αμυνόμενους με τους Γερμανούς θύτες.
Η ομιλία του Καντάφι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ
Φιντέλ Κάστρο.
Το περιεχόμενο της ομιλίας του Μουαμάρ Καντάφι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 23 Σεπτεμβρίου 2009, εξηγεί και το μένος των Αμερικανών και Ευρωπαίων εναντίον του, παρ’ όλο που, τα τελευταία χρόνια, για να βγάλει τη χώρα από την απομόνωσή της, ο πρόεδρος της Λιβύης έκανε πολλά ανοίγματα τα οποία η Δύση αξιοποίησε πρόθυμα προκειμένου να αποκτήσει μεγαλύτερη πρόσβαση στα λιβυκά πετρέλαια.
Μεταλλαγμένοι σοσιαλιστές: Η δημοκρατία σε κίνδυνο!
Κόντρα στην απάθεια μικροαστών και διανοουμένων!
Η αστική δημοκρατία τρέφεται από τεράστια κοιτάσματα βίας και αίματος που καλλιεργεί και εκμεταλλεύεται, όχι μόνο παλιότερα (δουλεία, αποικιοκρατία, παγκόσμιοι πόλεμοι κ.λπ.), αλλά και νεότερα (Βιετνάμ, Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Ιράκ, Αφγανιστάν, Κονγκό κ.ά.). Και επειδή τα αγαθά της, τα μοιράζονται όλοι οι εντός των τειχών της, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, ούτε οι πλούσιοι ούτε οι περισσότεροι φτωχοί θέλουν να ξέρουν πού στηρίζεται η αξιοθαύμαστη δημοκρατία τους.
