επικαιρότητα

Οι αγώνες, που πυκνώνουν στο χώρο της Υγείας υποδηλώνουν πως οι πολιτικές της κατεδάφισης απειλούν ολόκληρο το οικοδόμημα, από την πρωτοβάθμια περίθαλψη και την πρόνοια ώς τα νοσοκομεία και από τη φαρμακευτική κάλυψη μέχρι τους κλάδους υγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Η κατάσταση φτάνει σε οριακό σημείο. 

Αξιόπιστες διεθνείς έρευνες πιστοποιούν τα δραματικά αποτελέσματα των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, όπου κι αν εφαρμόστηκαν οι συνταγές λιτότητας, περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων υπό το ΔΝΤ. Τα στοιχεία, πλέον, επαληθεύονται και στη χώρα μας, μετά τα δύο χρόνια της σαρωτικής επέλασης των μνημονίων. Είναι τώρα η στιγμή για μια καταγραφή και ανάλυση όχι μόνο των ισοπεδωτικών συνεπειών, αλλά και των προοπτικών και των ελπίδων που γεννούν τόσο οι μαχητικές αντιστάσεις των εργαζόμενων στο χώρο, όσο και οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης μέσω των κοινωνικών ιατρείων που ξεφυτρώνουν σε όλη τη χώρα. 

Η ιστορία της ΕΡΤ δεν θα είναι μάλλον ένα απλό επεισόδιο στην ιστορία της μνημονιακής περιπέτειας της νεότερης Ελλάδας. Η βίαιη κατάργηση της δημόσιας τηλεόρασης θα σηματοδοτήσει ένα κρίσιμο σημείο καμπής στην σύγχρονη ιστορία της διάλυσης του νεοελληνικού κράτους και της συστηματικής αποδιοργάνωσης της νεοελληνικής κοινωνίας.
Κατ’ αρχήν, θα σημαίνει, ενδεχομένως για όλη την Ευρώπη, την εμπέδωση της απαλλοτρίωσης του δημόσιου χώρου και των κρατικών υποχρεώσεων στο πιο εντυπωσιακό πεδίο, αυτό της τηλεόρασης. Ασφαλώς τα δημόσια πανεπιστήμια και το δημόσιο σχολείο εγκαταλείπονται από το κράτος σε όλη την Ευρώπη εδώ και 20 τουλάχιστον χρόνια· ασφαλώς τα δημόσια νοσοκομεία αφήνονται, αργά και σταθερά, να καταρρεύσουν, μαζί με όλο το σύστημα δημόσιας Υγείας και πρόνοιας· ασφαλώς το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται με όλο και ταχύτερους ρυθμούς... Ασφαλώς τα κεκτημένα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και το ιδεολόγημα του κράτους πρόνοιας που εξασφαλίζει στους ανθρώπους τα αγαθά της Υγείας, της Παιδείας και της ελευθερίας του λόγου, υποχωρούν ραγδαία... Αλλά η επίσημη παραίτηση μιας κρατικής οντότητας από το ως τώρα αναπαλλοτρίωτο δικαίωμά της στη διάδοση της πληροφορίας (με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει τόσο στο επίπεδο της κρατικής χειραγώγησης της πληροφορίας όσο και στο επίπεδο της διασφάλισης της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών) είναι μια παγκόσμια πρώτη. Κι επειδή η τηλεόραση αποτελεί μια διαταξική και τελικά υπερταξική πραγματικότητα της καθημερινής ζωής των ανθρώπων, ο συγκλονισμός είναι πολλαπλάσιος ίσως της ουσιαστικής σημασίας του γεγονότος.
Ο Δρόμος της Αριστεράς θεωρεί πως η υπόθεση της ΕΡΤ θέτει σε επείγουσα προτεραιότητα τα ζητήματα Δημοκρατίας και Πολιτισμού στο πολιτικό προσκήνιο. Το σημερινό οκτασέλιδο αφιέρωμα στο θέμα είναι μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε αυτά τα ζητήματα με τρόπους που, ενδεχομένως, θέλουμε να ελπίζουμε, θα πλουτίσουν τόσο τη σκέψη μας όσο και τους τρόπους που θα επιλέξουμε, ως πολίτες και ως αριστεροί, για να αντιδράσουμε.

Οι μαθητευόμενοι μάγοι της εικόνας, του Κώστα Βεργόπουλου
Η ΕΡΤ είναι υπόθεση Δημοκρατίας και Πολιτισμού, του Δημήτρη Τρίμη
Η Ειμαρμένη του σήμερα, του Κώστα Γεωργουσόπουλου
Στα χρόνια της τηλεδημοκρατίας, του Βασίλη Μουλόπουλου
Όταν η ΔΗΜΑΡ στριμώχτηκε στο συνωστισμό του προαυλίου της ΕΡΤ, του Σταύρου Κωνταντακόπουλου
Θα τραγουδάμε μέχρι να σβήσουν τ' άστρα, του Σταμάτη Κραουνάκη
Δημοκρατία, ενημέρωση, συνταγματικός πατριωτισμός, της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Πάρεξ ελευθερία και γλώσσα, της Έλενας Πατρικίου
"Μ' ένα μπουκάλι ρούμι, σ' ένα βαθύ μπουντρούμι". του Αλέξανδρου Μπαλτζή
Η ΕΡΤ και η Δημοκρατία, του Γιώργου Κατρούγκαλου
ΕΡΤ, Συμβούλιο της Επικρατεία και μνημονιακό κράτος, του Βασίλη Ασημακόπουλου

Μεγάλοι κίνδυνοι για το κυπριακό κράτος και την ελληνική Αριστερά.  Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου.

Οι σημαντικότεροι σταθμοί στην πολύπαθη ιστορία της Κύπρου, της Χριστίνας Μπάρτσα.

Ένα διαφορετικό οδοιπορικό στο παρελθόν και το παρόν της Κύπρου, της Νάντιας Βαλαβάνη.