Επιτέλους…
Του Κώστα Σκηνιώτη. Εγεννήθη ο μικρός πρίγκιπας, 3ος διάδοχος του βασιλικού θρόνου της Μεγάλης Βρετανίας και μελλοντικός βασιλιάς των Άγγλων υπηκόων.
Αγρυπνείτε αδελφοί…
Του Θανάση Παπαγεωργίου. Μακάρι ο κίνδυνος να προερχόταν μόνο από τους άθλιους κρατούντες.
Ο βυθός της κοινωνίας
Της Μαρίας Πετρίτση*
Καλή (επ)Ανάσταση…
Του Αλέξανδρου Σταθακιού. Με αυτό το σύνθημα, γραμμένο με κόκκινη μπογιά στον τοίχο, υποδέχονταν κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, αρκετούς από τους φοιτητές της, επαναστατημένους νέους, ενώ και ο χουντικός απόηχος του «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια», ήταν επίσης υπαρκτός.
Προς μια «Γερμανική» Ε.Ε.
Μετά τις εκλογές τι;
Προκηρύχτηκαν ήδη εκλογές των οποίων το διακύβευμα είναι πάρα πολύ σοβαρό και για αυτό το ενδιαφέρον είναι παγκόσμιο. Η πρώτη χώρα που εφαρμόστηκαν τα πρωτοφανή σε σκληρότητα μέτρα λιτότητας, που βρίσκεται ουσιαστικά υπό επιτροπεία από την τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ), διεξάγει εκλογές και ο ελληνικός λαός καλείται να αποφασίσει με βάση τα κόμματα που θα επιλέξει όχι μόνο αν εγκρίνει αυτή τη πολιτική αλλά και με ποιο τρόπο θα βγει από την κρίση.
Το μαύρο θα φύγει, οι χειροπέδες θα σπάσουν
Διεθνισμός εναντίον πατριωτισμού;
Πυρηνική καταστροφή και αγορά
Το «αναγκαίο»
Ντρέπομαι, όμως ομολογώ πως τα περίφημα μέτρα και η όλη στάση της κυβέρνησης, όχι, δεν με μελαγχόλησαν, αλλά αντίθετα μου δημιούργησαν όμορφα συναισθήματα. Κατ’ αρχάς, αυτή η φράση «σκληρά μέτρα αλλά αναγκαία», μ’ έφερε πολλά χρόνια πίσω.