οικονομία

 Υπό τον φόβο μιας κρίσης εξουσίας, το κομματικό σύστημα αναζητεί εναλλακτικές λύσεις για την πολιτική διαχείριση της κοινωνικής δυσφορίας

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

 Κυβερνητικές παλινωδίες ανικανότητας ή σκοπιμότητας;

Το «φιλανθρωπικό» μυστήριο του αυστραλο-αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου που προσφέρεται να δανείσει την Ελλάδα με ευνοϊκό επιτόκιο

Παρ’ ότι οι εξελίξεις στις «ελεύθερες» αγορές του ελληνικού χρέους ακολουθούν το χειρότερο σενάριο και δείχνουν να φέρνουν την κυβέρνηση όλο και πιο κοντά στο ενδεχόμενο προσφυγής στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, καίριες πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αλλά μένουν αδιάψευστες και ασχολίαστες, αποκαλύπτουν ότι στο σκληρό κυβερνητικό πυρήνα εξετάζονται και εναλλακτικά σχέδια δανεισμού.

 Η ακριβή έκδοση ελληνικών ομολόγων της Δευτέρας συμπληρώθηκε με έναν ακόμη, τουλάχιστον περίεργο, δανεισμό την Τρίτη. Η κυβέρνηση διέθεσε στις αγορές 20ετή ομόλογα ύψους 1 δισ. ευρώ, με τη διαδικασία του reopening (δηλαδή, ξανανοίγοντας αντίστοιχη έκδοση ομολόγων του 2002) με τον ισχυρισμό ότι υπήρχε «ζήτηση για χαρτιά αυτής της κατηγορίας».

 Στο ύψος τους επιτόκια και κερδοσκόποι, στον πάτο ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξηςαπό τορπίλη του ΔΝΤ - Οι θυσίες δεν έπιασαν τόπο, ετοιμαστείτε και για άλλες...

«Με τη συναίσθηση πως είχε την αμέριστη Θεία Χάρη και πως απολάμβανε αποδεδειγμένα τη Θεία ευλογία, ο αστός επιχειρηματίας, όσο παρέμενε μέσα στο πλαίσιο της τυπικής νομιμότητας, όσο η ηθική του διαγωγή ήταν ανεπίληπτη κι ο σκοπός για τον οποίο χρησιμοποιούσε τα πλούτη του δεν ήταν αξιόμεμπτος, μπορούσε να ακολουθεί ξένοιαστος τα χρηματικά του συμφέροντα και να νιώθει πως έτσι εκπλήρωνε ένα καθήκον.

Ποιους ωφελεί και ποιους στραγγαλίζει η νέα "επιτυχία" της κυβέρνησης

Το φορολογικό νομοσχέδιο κατατέθηκε την Τετάρτη 24/3/2010 και συζητείται, με διαδικασίες εξπρές, σε κοινές συνεδριάσεις της Επιτροπής Οικονομικών και της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, από τη Δευτέρα 29/3 έως την Τετάρτη 31/3. Η συζήτησή του στην Ολομέλεια έχει οριστεί να αρχίσει αμέσως μετά το Πάσχα, την Πέμπτη 8/4 και να ολοκληρωθεί σε 5 συνεδριάσεις.

Όχι, δεν μιλάμε για τα CDs τής μουσικής βιομηχανίας. Αλλά για τα CDS (Credit Default Swaps) που μπήκαν στην καθημερινότητά μας, τους τελευταίους μήνες. Υποτίθεται ότι είναι η απόλυτη ενσάρκωση του «κακού», της κερδοσκοπίας που με τόσο πάθος καταγγέλλει ο πρωθυπουργός.

Του Σπύρου Μαρκέτου.

Αυτό που ονομάζουμε δημόσιο χρέος δημιουργείται από μηχανισμούς του καπιταλιστικού συστήματος. Στη σημερινή του εκδοχή, με τις ανεξέλεγκτες και παγκοσμιοποιημένες κεφαλαιαγορές, τα κράτη δεν μπορούν να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα απ’ όσα εισπράττουν. Όταν δημιουργούν έλλειμμα πρέπει να το καλύψουν με δανεισμό, κατά προτίμηση από επενδυτικές τράπεζες. Μπορούν, τώρα, οι τράπεζες να χορηγούν περισσότερα απ’ όσα εισπράττουν;

 Του Δημήτρη Καζάκη *

Την τελευταία δεκαετία (2000 - 2009) το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε στους δανειστές του πάνω από 450 δισ. ευρώ σύμφωνα με τους ισολογισμούς του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους. Σε εποχή που το Δημόσιο δανειζόταν με τα επιτόκια της Γερμανίας. Παρ’ όλα αυτά το δημόσιο χρέος της χώρας όχι μόνο δε συγκρατήθηκε αλλά αυξήθηκε την ίδια δεκαετία κατά 155 δισ. ευρώ, φτάνοντας τα 298 δισ. ευρώ! Έχουμε φτάσει στο σημείο να πληρώνουμε το 35% του ΑΕΠ σε εξυπηρέτηση δανείων.