Πολιτική θεολογία χωρίς θεό
Μίκης Θεοδωράκης: Ένας φάρος για την Ελλάδα
ΑΦΙΕΡΩΜΑ – “Να τελειώνουμε με το πένθος της ήττας!” – Ολόκληρη η συζήτηση για...
Μια αφετηριακή οπτική – Γιατί ο Ν. Σβορώνος;
Δημοψήφισμα 2015 – Δύο χρόνια μετά
Η κλειδαριά – Επιστροφή στην Αρμενία
Χρέος, Ευρώ και Αριστερά – Οι οικονομολόγοι συζητούν
Οι τοποθετήσεις από τη συζήτηση για το δημόσιο χρέος, το ευρώ και το ρόλο της Αριστεράς, που έγινε το Σάββατο 8 Μαΐου στην ΑΣΟΕΕ, διοργάνωσε το Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης και συντόνισε ο Γιάννης Θεωνάς. Συζήτησαν οι οικονομολόγοι Δημήτρης Καζάκης, Κώστας Λαπαβίτσας, Κώστας Μελάς και ο ιστορικός Σπύρος Μαρκέτος. Παρουσιάστηκαν ως ένθετο στο «Δρόμο» τεύχος 13, 15/5/2010.
Εισαγωγικό κείμενο της σύνταξης
Δημήτρης Καζάκης: Όχι στην κατάργηση της δημοκρατίας, το πλιάτσικο και την αφρικανοποίηση
Κώστας Λαπαβίτσας: Ο δομικός χαρακτήρας της Ευρωζώνης και η κρίση 2007-2009 αιτίες του χρέους
Κώστας Μελάς: Ο πολιτικός ρόλος της Αριστεράς
Σπύρος Μαρκέτος: Δεν πρέπει να ματώσει ο ελληνικός λαός για πλασματικά δάνεια
Ο Δεκέμβρης ανήκει σ’ όλο το λαό
Ο Δεκέμβρης του '44 ήρθε ως συνέχεια του μεγάλου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του λαού μας.
Richard Lewontin (1929-2021). Ένας σημαντικός επιστήμονας
Προσπέρ – Ολιβιέ Λισαγκαρέ: Ο ιστορικός της Κομμούνας
«Εκείνη του Μάρτη 1871 είναι η μεγαλύτερη πλημμυρίδα του αιώνα, η πιο καταπληκτική εκδήλωση αυτής της λαϊκής δύναμης που πήρε τη Βαστίλλη, ξανάφερε το βασιλιά στο Παρίσι, εξασφάλισε τα πρώτα βήματα της Γαλλικής Επανάστασης, ματώθηκε στο Πεδίο Άρεως, πήρε τον Κεραμεικό, έδιωξε τον Πρώσο, εξοστράκισε τη Γιρόνδη, τροφοδότησε με ιδέες τη Συμβατική, τους Γιακωβίνους, το Κεντρικό Δημαρχείο, σάρωσε τους παπάδες, αναδιπλώθηκε κάτω από τον Ροβεσπιέρρο, ανορθώθηκε στον Πραιριάλ, μετά κοιμήθηκε είκοσι χρόνια για να ξυπνήσει με το κανόνι των συμμάχων, να ξαναβυθιστεί στη νύχτα, να αναστηθεί το 1830, και αμέσως δεμένη πάλι να κάνει τα σκιρτήματα των πρώτων χρόνων της ορλεανικής βασιλείας, να σπάσει τα χαλινάρια της το ’48, να τραντάξει για τρεις μέρες τον Ιούνη τη Δημοκρατία-μητριά, να συνθλιβεί και πάλι με νέα έκρηξη το ’69, να αδειάσει τον Κεραμεικό το ’70, να προσφέρει τον εαυτό της ενάντια στον εισβολέα και πάλι περιφρονημένη, στιγματισμένη, μέχρι την ημέρα που σύντριψε το χέρι που θέλησε να τη σβήσει.