αφιερώματα

Ο Στέφανος Στεφάνου γεννήθηκε στο Σουφλί το 1926 και στρατεύθηκε στο αριστερό κίνημα από την εφηβεία του, το 1941 ως μέλος της ΟΚΝΕ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ. Το 1946 καταδικάστηκε με το Γ΄ Ψήφισμα, φυλακίστηκε και κατόπιν εκτοπίστηκε ως το 1962. Από εκείνη την περίοδο ως τη δικτατορία ήταν ενταγμένος στην ΕΔΑ ως μέλος των κεντρικών οργάνων της Νεολαίας ΕΔΑ και της Νεολαίας Λαμπράκη. Την περίοδο των Ιουλιανών ήταν μέλος του προεδρείου και της Γραμματείας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Στη διάρκεια της δικτατορίας κρατήθηκε για 4 χρόνια στους τόπους εξορίας. Είναι συγγραφέας και επιμελητής (με τον Ζήσιμο Συνοδινό) του τόμου, Τα Αρχεία της ΕΜΙΑΝ – Γενικό Ευρετήριο, Αθήνα, ΕΜΙΑΝ, 2010.

Η υποδοχή, η εγκατάσταση και η ενσωμάτωση περίπου 1.500.000 προσφύγων σε μια χώρα που είχε υποστεί τις συνέπειες δέκα χρόνων πολέμων, ήταν μια διαδικασία μακρόχρονη και εξαιρετικά δύσκολη. Σε αυτό το άρθρο, θα δώσουμε στοιχεία για τη συλλογική οργάνωση των προσφύγων στην Αθήνα και τον Πειραιά και το ρόλο αυτής στη διαδικασία της εγκατάστασης και της ενσωμάτωσης. Του Γιάννη Σκαλιδάκη.