αφιερώματα

Η Λιβύη μετά την πτώση της μοναρχίας το 1969 υπήρξε εξαιρετικά ευέλικτη ως προς τις εξωτερικές της σχέσεις, οι οποίες διαμορφώνονταν βάσει τριών παραγόντων: την απόκτηση του οπλισμού της από οποιονδήποτε συνασπισμό, την πώληση του πετρελαίου της στη Δύση, και την προσέγγιση άλλων αραβικών δυνάμεων για τη σύμπηξη ενός πολιτικού στρατιωτικού οικονομικού μπλοκ, που θα συνεισέφερε στον κοινό αγώνα κατά του Ισραήλ. Το σημαντικότερο όπλο της κατά τους ελιγμούς της με τη Δύση υπήρξε βεβαίως το πετρέλαιό της. Η σημασία του πετρελαίου της, ειδικά εκείνη την περίοδο, είχε αναβαθμιστεί για δύο λόγους.

Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου και την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και το Κυπριακό ζήτημα εξακολουθεί να παραμένει άλυτο. Αποτελεί μία από τις πλέον μακροχρόνιες και δυσεπίλυτες περιφερειακές συγκρούσεις της σύγχρονης εποχής με διεθνείς προεκτάσεις από τα τέλη της δεκαετίας του 1940.

Η γένεση του κυπριακού προβλήματος και η πορεία του έως το 1959, της Βασιλικής Λάζου

Το Κυπριακό ως πρόβλημα αυτοδιάθεσης, του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Οι Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου: "Η αλυσιτελής ανεξαρτησία και η δεσμευμένη δημοκρατία", του Δημήτρη Στεμπίλη

Η στάση της ελληνικής και κυπριακής Αριστεράς απέναντι στις συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, του Αντώνη Αντωνίου

Ντοκουμέντα από τις Συμφωνίες