αφιερώματα

Συνέντευξη του καθηγητή ιστορίας Γιώργου Μαργαρίτη στο Γιάννη Σκαλιδάκη.

Κάθε χρόνο, τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη η Θεσσαλονίκη έχει το δικό της Σαββατοκύριακο. Κυβερνητικές εξαγγελίες, μεγάλες διαδηλώσεις, συγκρούσεις και κοκτέιλ πάρτι στο περιθώριο της ΔΕΘ, στρέφουν τα φώτα της δημοσιότητας στη «συμπρωτεύουσα», που για δύο μέρες αποτελεί το επίκεντρο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας. Η Θεσσαλονίκη τον υπόλοιπο χρόνο χάνει τη «λαμπερή» εικόνα της και φιγουράρει στον Τύπο ως η πρωτεύουσα της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας και της εθνικοδεξιάς του Άνθιμου και του Ψωμιάδη.

Η Θεσσαλονίκη είναι, όμως, και η πόλη των ιστορικών εργατικών αγώνων, των αντιστάσεων και των κινημάτων, που καταγράψαμε την προηγούμενη χρονιά μέσα από τις σελίδες της «άλλης Θεσσαλονίκης».

Με αφορμή τη ΔΕΘ ζητήσαμε από ενεργούς πολίτες αυτής της πόλης να αναδείξουν με κείμενα τους τα μεγάλα ανοιχτά ζητήματα της Θεσσαλονίκης, που σίγουρα δεν θα λυθούν με τις κυβερνητικές εξαγγελίες του διημέρου, αλλά θα μας συντροφεύουν όλη τη χρονιά που έρχεται, εκτός και αν οι αγώνες του λαού αλλάξουν το ρου των πραγμάτων.

Από τις φιέστες υποδοχής στις αγωνιστικές διαδηλώσεις, του  Λευτέρη Αρβανίτη

Τότε που Έκθεση σήμαινε πολιτισμός…, του Βασίλη Κεχαγιά

Σταθερά σε τροχιά οπισθοδρόμησης η Θεσσαλονίκη, του Γιώργου Τοζίδη

Θεσσαλονίκη, πρωτεύουσα της ανεργίας, του Θεόφιλου Σιχλετίδη

Οι ελεύθεροι χώροι στο απόσπασμα, του Γιάννη Καϊμακτσίδη

Το κύκνειο άσμα της πλήρους απασχόλησης, της Ντίνας Ταχταλίδου

Το αντιστασιακό κίνημα που εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής, υπήρξε ένα πολυδιάστατο κοινωνικό φαινόμενο που εξέφραζε ταυτόχρονα το πατριωτικό αίσθημα για την απελευθέρωση της χώρας και το πολιτικό αίτημα για την αποτροπή επαναφοράς του προπολεμικού πολιτικοκοινωνικού καθεστώτος μετά τη λήξη του πολέμου, όπως συνέβη και σε άλλες κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες.