Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε πριν από 99 χρόνια, όμως παραμένει επίκαιρο.

Σε μερικά του σημεία μάλιστα, είναι σαν να γράφτηκε για την πρόσφατη υπόθεση των ληγμένων τροφίμων, που θα μπορούν να πωλούνται πλέον πιο φτηνά στα καταστήματα. Έχει γραφτεί από τον Β.Ι. Λένιν στις 8 Ιούνη 1913 και δημοσιεύτηκε μια εβδομάδα μετά, στην Πράβντα. Θα το βρείτε στα Άπαντα του Λένιν, τόμος 23, σελ. 295 (Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή).

 

Τί εντυπωσιακό νέο! Ποια ζωτική ανάγκη των εργατών βρίσκει την ικανοποίησή της! Φτηνό κρέας για το Λαό – πού; τί; πώς;
Στα δημοτικά σφαγεία της Μόσχας άνοιξε ένα «φράιμπανκ», δηλαδή ένα μαγαζί για την πώληση φτηνού, ακίνδυνου, σχετικά κατάλληλου κρέατος. Αυτά έγραψε η Ρούσκογε Σλόβο.
Φτηνό κρέας, πάει καλά. Τι σημαίνει όμως αυτό το «ακίνδυνο», το «σχετικά κατάλληλο» (επομένως, μπορεί να πει κανείς: σχετικά ακατάλληλο!) κρέας; Να τι σημαίνει:
Όταν το ζώο πηγαίνει για πώληση, το εξετάζει η κτηνιατρική επίβλεψη. Το άρρωστο ζώο ξεσκαρτάρεται. Δεν επιτρέπεται το σφάξιμό του, επειδή με τη χρησιμοποίησή του για τροφή υπάρχει κίνδυνος να κολλήσουν οι άνθρωποι διάφορες αρρώστιες. Πάρα πολύ συχνά ξεσκαρτάρονται τα φυματικά ζώα (τα χτικιασμένα) και τα ζώα αυτά που έχουν παράσιτα.
Από συνολικό αριθμό 450.000 ζώων που περνούν από τα σφαγεία της Μόσχας ξεσκαρτάρονται σαν ύποπτα κάπου 30.000.
Έτσι λοιπόν, αυτά τα ζώα που είναι ύποπτα για παράσιτα και φυματίωση, τα καθιστούν ακίνδυνα, βράζοντάς τα επί τρεις ώρες περίπου σε ειδικό κλίβανο κάτω από την επίβλεψη του κτηνίατρου. Τα παράσιτα και τα μικρόβια της φυματίωσης εξοντώνονται με το βράσιμο αυτό.
Ίσως, λοιπόν, όλα, ή σχεδόν όλα, να εξοντώνονται εντελώς ή να εξοντώνονται σχεδόν εντελώς! Κι έτσι έχουμε ένα ακίνδυνο, βρασμένο και φτηνό κρέας.
«Για να πεθάνεις από αυτό -λέει ο λαός, σύμφωνα με το σχόλιο της Ρούσκογε Σλόβο- φυσικά δεν πεθαίνεις, αλλά μπορείς ωστόσο ν’ αρπάξεις χτικιό ή να χαλάσεις το στομάχι σου γιατί το ζώο, όπως ξέρουμε, ήταν άρρωστο».
Οι αγοραστές είναι πάρα πολλοί. Ακόμα κι από τη Μόσχα έρχονται εργάτες. Οι ουρές περιμένουν ώρες ολόκληρες. Στην πρωινή ουρά πιο πολύ είναι γυναίκες-νοικοκυρές, στην απογευματινή εργάτες, κυρίως οικοδόμοι.
Το βρασμένο, ακίνδυνο κρέας, από το οποίο δεν πεθαίνεις, αλλά χαλάς το στομάχι σου, είναι ακριβώς για το λαό. Το πραγματικό κρέας δεν είναι για την τσέπη του λαού.
Λένε ότι όσο πιο προσεκτική είναι η κτηνιατρική επίβλεψη, τόσο περισσότερα κρέατα ξεσκαρτάρονται. «Έτσι -συμπεραίνει η Ρούσκογε Σλόβο- ο πληθυσμός ενδιαφέρεται από δύο πλευρές για την προσεκτική επίβλεψη: οι μεσαίες τάξεις ενδιαφέρονται να φτάνει από τα σφαγεία στην αγορά υγιεινό κρέας, η φτωχολογιά να ξεσκαρτάρονται όσο το δυνατό περισσότερα ζώα, και το “φράιμπανκ” να έχει αρκετό κρέας».
Να σε ποια πολιτισμένη και φιλάνθρωπη εποχή ζούμε: μάθαμε να κινούμε το ενδιαφέρον του κόσμου «από δυο πλευρές». Και πόση «ελευθερία» για το φτηνό κρέας! Γιατί «φράιμπανκ» στα γερμανικά σημαίνει «ελεύθερο μαγαζί».
Πολιτισμός, ελευθερία, φτήνια προϊόντων, αναζωογόνηση του εμπορίου, όλα για το λαό! Μόλις δείτε την αγγελία: «εταιρία λαϊκών διαμερισμάτων» θα ξέρετε ότι το υπόγειο είτε η σοφίτα θα είναι φτηνά και κάτω από ιατρική περίθαλψη: για να πεθάνεις, φυσικά δεν θα πεθάνεις, αλλά από φυματίωση θα αρρωστήσεις.
Μόλις δείτε την επιγραφή: «λαϊκό εστιατόριο» μπείτε μέσα άφοβα. Θα έχει φτηνό βρασμένο κρέας που πέρασε με έλεγχο από το σφαγείο και κρέας που πέρασε χωρίς έλεγχο από το σφαγείο.
Μόλις δείτε την επιγραφή: «λαϊκή βιβλιοθήκη», μπορείτε να πανηγυρίζετε. Θα βρείτε εκεί φτηνή, ή και δωρεάν μπροσούρα, που εκδόθηκε από την Ένωση του Ρώσικου λαού [1] ή από την πανρώσικη λέσχη των εθνικιστών κάτω από την ιατρική επίβλεψη της πνευματικής λογοκρισίας.
Λένε πως γρήγορα θ’ ανοίξουν «φράιμπανκ» για «λαϊκό» ψωμί… από χόρτο, ακίνδυνο, βρασμένο, κατασκευασμένο κάτω από κτηνιατρική, συγγνώμη, από ιατρική επίβλεψη ήθελα να πω.
Πολιτισμός, ελευθερία, φτήνια προϊόντων, όλα για το λαό! Και ο πληθυσμός θα αρχίσει όλο και περισσότερο να ενδιαφέρεται από δυο πλευρές: οι πλούσιοι να είναι το κρέας τους υγιεινό και η φτωχολογιά να έχει το «φράιμπανκ» με το σχετικά-κατάλληλο κρέας.

(1) Αντιδραστική οργάνωση των άκρων μοναρχικών. Το σύνθημά της ήταν «ορθοδοξία, απολυταρχία, λαϊκότητα». Κύριες πρακτικές της ήταν η διοργάνωση πογκρόμ και οι πολιτικές δολοφονίες.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!