Tου Μανόλη Μούστου
Σαρωτικές αλλαγές αναμένεται να επιφέρει η διαπραγμάτευση μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών στο ήδη διαλυμένο από τα ακραία νεοφιλελεύθερα μνημονιακά μέτρα εργασιακό τοπίο. Άλλωστε, και παρά τους κλασικούς πλέον λεονταρισμούς της ελληνικής πλευράς, το 3ο μνημόνιο που υπογράφηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Αύγουστο του 2015 δεν αφήνει πολλά περιθώρια για “παρερμηνείες”. Στο μνημόνιο Τσίπρα (νόμος 4336/2015) η αναφορά είναι σαφέστατη ό,τι και να λένε τα κυβερνητικά στελέχη: “μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις”. Έτσι, η κυβέρνηση συζητάει με το κουαρτέτο μία σειρά από ανατροπές για τις συλλογικές συμβάσεις, το δικαίωμα στην απεργία, τον κατώτερο μισθό, τις ομαδικές απολύσεις και την χρηματοδότηση των συνδικάτων.
Η ημιαποικία Ελλάδα μοντέλο αντεργατικών νεοφιλελεύθερων μέτρων
Η ανάγκη να επιστρέψει η χώρα μας στον τομέα των εργασιακών ξανά στην “κανονικότητα” είναι απλά άλλος ένας εύηχος τρόπος για την κεντροαριστερής κοπής μνημονιακή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν περάσει οι εποχές που ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε τον ΣΕΒ και δεσμευόταν ότι θα καταργήσει με έναν νόμο όλες τις αντεργατικές μνημονιακές ρυθμίσεις. Τώρα πια διανύουμε την φάση του “ρεαλισμού” και του “πραγματισμού”.
Έτσι, λοιπόν, “κανονικότητα” και “βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές” πάει να πει μετατροπή της χώρας σε πειραματόζωο εφαρμογής πρωτοποριακών νεοφιλελεύθερων αντεργατικών μέτρων και ρυθμίσεων. Η ημιδιαλυμένη μισοαποικία Ελλάδα στην οποία θα αλωνίζουν μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις θα μοιάζει περισσότερο με μία μεγάλη Ειδική Οικονομική Ζώνη. Στον “Νότο” του Νότου δεν θα υπάρχουν ούτε οι στοιχειώδεις εργατικοί νόμοι που υπάρχουν στις υπόλοιπες χώρες ενώ θα εισαχθούν όσες αντεργατικές ρυθμίσεις “αποδίδουν” στην Δυτική Ευρώπη.
Ο υποκατώτατος μισθός προ των πυλών
Το αποκορύφωμα στις μέχρι στιγμής μεθοδεύσεις κυβέρνησης και δανειστών ήρθε στις αρχές της εβδομάδας όταν και βγήκε στη δημοσιότητα το αγγλικό κείμενο του πορίσματος της επιτροπής σοφών. Εκεί υπάρχει μία σημαντική διαφοροποίηση σε σύγκριση με το αρχικό κείμενο που είχε δώσει το Υπουργείο Εργασίας, η οποία σχετίζεται με τον κατώτατο μισθό των νέων εργαζόμενων.
Συγκεκριμένα, υπάρχει πρόταση για σύνδεση της αμοιβής των νέων με την εργασιακή τους εμπειρία και προσδιορίζονται συγκεκριμένα ποσοστά σε σχέση με τα 586 ευρώ που είναι σήμερα ο κατώτατος μισθός. Μάλιστα, ο μισθός των νέων προσδιορίζεται με την λέξη “υποκατώτατος μισθός (youth subminimum wage)”.
Έτσι, λοιπόν, η πρόταση των δανειστών (την οποία η κυβέρνηση να σημειώσουμε ότι βλέπει με θετικό μάτι) προβλέπει υποκατώτατο μισθό για τους νέους, ο οποίος θα αντιστοιχεί στο 90% του κατώτατου μισθού (σήμερα 586 ευρώ μικτά) για τον 1ο χρόνο εργασιακής εμπειρίας τους και στο 95% για τον 2ο χρόνο. Αυτό σημαίνει πως ένας νέος με ένα έτος εργασιακής εμπειρίας θα πάρει 527 ευρώ μεικτά ενώ στο 2ο χρόνο θα πάρει 556 ευρώ. Εν ολίγοις, η Διεθνής Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων με την κυβέρνηση συζητάνε να προσλαμβάνεται ο νέος εργαζόμενος κάτω των 25 χρονών με μισθό 448 ευρώ καθαρά.
“Υποκατώτο” είναι το σάπιο πολιτικό σύστημα και όσοι το στηρίζουν
Οι συνεχείς κωλοτούμπες έχουν γίνει βασικό χαρακτηριστικό της κυβερνώσας συριζικής “αριστεράς”. Δεν έχουν περάσει και δεκαετίες από τον Φλεβάρη του 2015 όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έλεγε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης: “οι διακρίσεις και οι διαχωρισμοί σε βάρος των νέων κάτω των 25 ετών που εκπαιδεύουν τη νέα γενιά εργαζομένων στην υποτέλεια, παίρνουν τέλος. Το ίδιο ισχύει και για την δέσμευση μας για την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ”.
Τώρα, λοιπόν, είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που μετατράπηκε σε ενεργό εξάρτημα του αποικιακού-μνημονιακού καθεστώτος και όχι η “επάρατος Δεξιά” που σκέφτεται να θεσπίσει μισθούς τριών ταχυτήτων ανάλογα με την ηλικία. Ο υποκατώτατος μισθός επισημοποιεί και βαθαίνει την ρατσιστική πολιτική όλων ανεξαιρέτως των μνημονιακών κυβερνήσεων εις βάρος της νέας γενιάς και κάνει επίσημη πολιτική του κράτους την ζούγκλα που επικρατεί στους χώρους εργασίας με θύματα τους νέους που προσπαθούν να βγάλουν ένα μεροκάματο.
Ο υποκατώτατος μισθός σε συμβολικό και πρακτικό επίπεδο αποκαλύπτει και την άποψη που έχουν για τους νέους οι επιτροπές σοφών, οι δανειστές και οι υποτακτικές κυβερνήσεις: “υποκατώτατη” είναι για αυτούς ολόκληρη η νέα γενιά, παρείσακτη και ανεπιθύμητη στον τόπο της, χωρίς την δυνατότητα να δουλέψει αξιοπρεπώς, να προκόψει, να φτιάξει οικογένεια, να δημιουργήσει.
Στην πραγματικότητα, υποκατώτατοι και παρείσακτοι για τον τόπο είναι όλοι όσοι κυβέρνησαν βάζοντας τις υπογραφές τους στη διάλυση της χώρας και της κοινωνίας. Ανεπιθύμητοι είναι οι τωρινοί και προηγούμενοι κυβερνώντες που εκτελούν τυφλά τις οδηγίες της μερκελικής Ευρώπης μετατρέποντας την χώρα σε ερειπωμένη Ειδική Οικονομική Ζώνη.
“Υποκατώτατος” είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όλοι όσοι έχουν επιλέξει ρόλο διαχειριστή για την αποικία Ελλάδα. Νομίζουν ότι κυβερνούν, φαντάζονται ότι διαμορφώνουν την πολιτική που εφαρμόζεται, ενώ όλα αποφασίζονται σε Διεθνείς Επιτροπές Εμπειρογνωμόνων και στον 8ο όροφο του Χίλτον όπου κατοικοεδρεύει το κουαρτέτο των δανειστών.
“Υποκατώτατο” είναι ολόκληρο το σάπιο πολιτικό σύστημα που έχει αποδεχτεί τον ρόλο κομπάρσου και έχει παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές οδηγώντας την κοινωνία στην πλήρη αποσάρθρωση.
Πλανώνται όσοι νομίζουν ότι ο λαός και ειδικά η νέα γενιά θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια και θα περιμένει ήσυχη μέσα σε αυτές τις συνθήκες για τα επόμενα 99 χρόνια. Ο αγώνας για ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη θα συνεχιστεί με ακόμα πιο πρωτότυπους και ενδιαφέροντες τρόπους.
