Αρχική πολιτισμός πολιτισμός & βαρβαρότητα Βλέποντας το «Rabbit Hole» με τη σκέψη στα Τέμπη

Βλέποντας το «Rabbit Hole» με τη σκέψη στα Τέμπη

Ενώ έκλεινε ένας χρόνος από το έγκλημα των Τεμπών, βρέθηκα να παρακολουθώ το «Rabbit Hole», το βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο του Ντέιβιντ Λίντσεϊ-Αμπέρ που ανέβηκε τον Ιανουάριο στο θέατρο ΕΛΕΡ σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Λυμπερόπουλου.

Ο κόσμος της Μπέκα και του Χάρι γκρεμίζεται, όταν ο γιός τους ο Ντάνι σκοτώνεται σε τροχαίο. Οκτώ μήνες μετά το ατύχημα, το ζευγάρι προσπαθεί να διαχειριστεί τη θλίψη του, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Μαζί η αδερφή της Μπέκα που περιμένει παιδί και αρχικά δεν τολμά να της το πει, και η μητέρα της που κάνει τη δική της προσπάθεια να διαχειριστεί τη δική της θλίψη, αλλά και να στηρίξει την κόρη της.

Όμως και ο νεαρός οδηγός που είναι ο υπεύθυνος για το δυστύχημα, έχει τις δικές του τύψεις. Η Μπέκα θα τον ακούσει, όταν προσπαθεί να τους προσεγγίσει…

Εξαιρετικές ερμηνείες, σκηνοθεσία λιτή, χωρίς περιττά εφέ.

Η αλήθεια είναι πως όλη την ώρα που έβλεπα αυτό το εξαιρετικό έργο, το μυαλό μου γύριζε στους συγγενείς των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών. Που δεν είχε μόνο 57 θύματα, αλλά όλους τους ανθρώπους που ήταν γύρω τους. Οικογένειες, φίλοι, συγγενείς. Πώς να αντιμετωπίσεις τη συντριβή;

Και στο έργο ο υπεύθυνος έχει τύψεις, ζητά συγγνώμη. Στα Τέμπη οι δολοφόνοι είναι κυνικοί, χωρίς ίχνος μεταμέλειας.

Μετά την παράσταση είχαμε μια συζήτηση με την Ευαγγελία Ανδρεαδάκη που είδαμε στον ρόλο της μητέρας της Μπέκα:

Ο τίτλος «Rabbit Hole» τι σηματοδοτεί;

«Rabbit hole» (Κουνελότρυπα), είναι δάνειο από την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» του Λούις Κάρολ και σηματοδοτεί την απαρχή μιας περιπέτειας μέσα στο άγνωστο και το παράξενο. Μπορεί το άγνωστο αυτό να είναι ο κόσμος γύρω μας, μπορεί ο ίδιος μας ο εαυτός.

Τι είναι αυτό που σας άγγιξε περισσότερο στο έργο του Λίντσεϊ-Αμπέρ;

Η γειωμένη, ανθρώπινη αλλά ταυτόχρονα γεμάτη χιούμορ γραφή του.
Ο υπόκωφος τρόπος που το έργο πλησιάζει ένα τραγικό γεγονός που έχει διαταράξει τις σχέσεις των μελών μίας οικογένειας.
Ξεκινώντας, βρισκόμαστε στη μέση μιας Αμερικανικής οικογένειας –θα μπορούσε να είναι μια οικογένεια στην Ιαπωνία, στην Ελλάδα, στο Ιράν, οπουδήποτε– η «Ίζζυ», η μικρή αδερφή, διηγείται ένα σχεδόν ασήμαντο περιστατικό που τής συνέβη σε ένα μπαρ. Ο θεατής διαισθάνεται, νιώθει μάλλον, πως κάτι μεγαλύτερο κρύβεται από πίσω. Το έργο προχωρά, όλο και περισσότερο πλησιάζει στο μεγάλο αυτό γεγονός, ώσπου στο τέλος φωτίζεται. Όλη αυτή η πορεία των «χαρακτήρων» της οικογένειας, τους οδηγεί προς την κάθαρση.

Πώς αντιμετωπίσατε τον δικό σας ρόλο; Τι ήταν αυτό που σας δυσκόλεψε περισσότερο;

Ο Λίντσεϊ-Αμπέρ έχει φροντίσει τόσο πολύ όλους τους χαρακτήρες του έργου!
Με τη δουλειά μας στις πρόβες, σκηνοθέτης και ηθοποιοί πλησιάσαμε τους χαρακτήρες και τον τόνο του συγγραφέα. Όμως και μετά, μέσα στις παραστάσεις, η διαδικασία αυτή συνεχίζεται, σε κάθε παράσταση, μπορώ να πω, οι «χαρακτήρες» εξελίσσονται.
Υποδύομαι τη «Νατ», τη μητέρα και γιαγιά στην οικογένεια. Οι δυσκολίες είναι ταυτόχρονα και η πρόκληση για να μπεις σε μια περιπέτεια. Είμαι ευγνώμων που συνάντησα τη «Νατ».

Το έργο απέκτησε μία οδυνηρή επικαιρότητα με το έγκλημα των Τεμπών. Σας επηρέασε το γεγονός;

Πώς να μένεις ανεπηρέαστος από αυτήν την τραγωδία; Το «Rabbit Hole» του Λίντσεϊ-Αμπέρ μάς δίνει τη δυνατότητα να εστιάσουμε στο τραγικό γεγονός της απώλειας ενός μικρού παιδιού και τις συνέπειες στα μέλη της οικογένειάς του.

Πώς μπορεί κανείς να επιστρέψει στη ζωή και να ξαναβρεί την ελπίδα; Ποιο είναι το μήνυμα που δίνει το έργο στον θεατή;

Η επικοινωνία με τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας. Το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την απομόνωση λέγεται αποδοχή του πόνου και συγχώρεση. Αυτό που θα πάρει ο θεατής στο σπίτι του, είναι η υπενθύμιση της αξίας της εύθραυστης ύπαρξής μας.

INFO

Ηθοποιοί (αλφαβητικά): Ευαγγελία Ανδρεαδάκη, Νίκος Γεωργάκης, Εύη Δόβελου, Έλενα Παπαβασιλείου, Πολύκαρπος Φιλιππίδης

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λυμπερόπουλος
Μετάφραση: Χριστίνα Μαλακού
Σκηνικά: Δημήτρης Κατσίκης
Κοστούμια: Σάντυ Καραγιάννη
Σχεδιασμός Φώτων: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Μουσική Επιμέλεια: Δημήτρης Κυριακόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάιρα Στυλιανού
Βοηθός Ενδυματολόγου: Καλλιρρόη Φώνη
Φωτογράφιση: Σπύρος Περδίου
Οργάνωση Παραγωγής: Μάιρα Στυλιανού
Επικοινωνία-Δημ. Σχέσεις: Βάσω Σωτηρίου

Ημέρες & ώρες: Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

Θέατρο ΕΛΕΡ, Φρυνίχου 10, 105 58 Αθήνα
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 211 735 3928

Σχόλια

Exit mobile version