• Λέγεται ότι τα Συντονιστικά έχουν την ευθύνη να εξειδικεύουν τις αποφάσεις της Κ.Ε. Ξαναδιάβασα όλες αυτές τις αποφάσεις και το μόνο που δεν λείπει είναι η εξειδίκευσή τους. Εκτός αν με τον όρο αυτό εννοούμε να τσιμπολογήσει ο καθένας ό,τι του κολλάει περισσότερο.

 

  • «Πίσω από κάθε αγώνα κρύβεται κι ένας ΣΥΡΙΖΑίος». Αλήθεια είναι και μπορούμε να είμαστε και λίγο περήφανοι γι’ αυτό. Ένα κόμμα με τις δικές μας προσδοκίες, θα πρέπει να πηγαίνει πιο πέρα από αυτό το λίγο-πολύ αυτονόητο στάδιο.

 

  • Το κύριο πρόβλημα με τις περιουσίες είναι αν απαγορεύεται κάποιο στέλεχος της Αριστεράς να έχει παραπάνω χρήματα; Ή αν αυτοί που δεν έχουν απουσιάζουν από την κομματική ζωή και σπανίζουν στις «υπεύθυνες θέσεις»; Γιατί αν όλα πρέπει να νοηματοδοτηθούν ξανά στις εποχές που ζούμε, καλό θα ήταν να σκεφτούμε και για μια νέα φιγούρα «αριστερού στελέχους».

 

  • Έχω μπερδευτεί λιγάκι. Πρέπει αμερόληπτα και με ψυχραιμία να εξετάσω τις εξηγήσεις που δίνονται για ορισμένα θέματα; Ή με «ταξική μεροληψία»;

 

  • Ακούστηκε σε σύσκεψη ότι «οι εντάσεις πρέπει να αποφεύγονται μέσα στις Οργανώσεις Μελών». Σαν να λέμε ότι οι κεντρικοί μηχανισμοί δουλεύουν για το ενιαίο κόμμα και το πρόβλημα είναι η βάση, που είναι κάπως οξύθυμη. Μέχρι στιγμής, πάντως, το σινιάλο για το διχασμό και τις αντιπαραθέσεις δίνεται συνήθως «από τα πάνω».

 

  • Στις Οργανώσεις Μελών γίνονται σημαντικά πράγματα. Αλλού έχουν καθιερωθεί πολιτικές συζητήσεις για συγκεκριμένα θέματα. Αλλού γίνεται προσπάθεια να βρεθούν τα «χαμένα» μέλη. Αλλού πρωτοβουλίες που οργανώνονται έχουν καλά αποτελέσματα. Να τα λέμε αυτά. Αλλά και να τα ενισχύουμε.

 

  • Ας πούμε ότι πλησιάζουμε στη διακυβέρνηση. Ένα πράγμα χρειάζεται οπωσδήποτε. Πολύ συγκεκριμένες και όσο πιο δημόσιες δεσμεύσεις. Παράδειγμα: Τον πρώτο μήνα με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση δεν θα υπάρχει σπίτι χωρίς ρεύμα.

 

  • Τελευταία και αρκετά συχνά, στελέχη απαντούν ότι «δεν θα υποκαταστήσουμε και την κοινωνία» σε τοποθετήσεις που κρίνουν ανεπαρκή τα όσα έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες. Αν με αυτό εννοούμε να κάνει η κοινωνία τη δουλειά της κι εμείς τη δικιά μας, υπάρχει πρόβλημα. Μην καταντήσουμε κι εμείς στη γνωστή δικαιολογία ύφους Παπαρήγα «έχει κι ο κόσμος τις ευθύνες του».

 

  • «Καλό μέλος» του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό που συμμετέχει στις δράσεις και δεν «γκρινιάζει». Είναι αυτό που προβληματίζεται για τη συνολική πορεία του κόμματος, τις βασικές του επιλογές, τη γενική του εικόνα στην κοινωνία, τα αναγκαία προχωρήματά του. Και συμμετέχει αντιστοίχως -με λόγο και ρόλο- σε όλα τα παραπάνω και όχι μόνο στην «τοπική δουλειά».

 

  • Σκέψεις που μας έστειλε φίλος της στήλης: O μεγαλοεπιχειρηματίας Αμερικανός πολιτικός Μάρκ Χάνα (1837-1904) έλεγε ότι στην πολιτική, δύο πράγματα έχουν σημασία: Το πρώτο είναι τα λεφτά, αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί ποιο είναι το δεύτερο. Η σύγχρονη πολιτική Ιστορία και ο ευδαιμονισμός των σημαινόντων μελών της επιβεβαιώνουν, δυστυχώς, το απόφθεγμά του. Ότι δηλαδή σκοπός της πολιτικής ήταν και παραμένει, για τους περισσότερους που εμπλέκονται, ο πλουτισμός. Από την άλλη, η επίκληση της όποιας νομιμότητας ως προς την απόκτηση του πλούτου, είναι ηθικώς ανίσχυρη, όταν μάλιστα εκφωνείται από πολιτικούς που τοποθετούν τον εαυτό τους στον αντίποδα του ιδεολογικού «οπλοστασίου» του Χάνα. Ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό: Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή που η κοινωνία συνθλίβεται δεν μπορεί, πολιτικοί εκπρόσωποι των αδυνάμων και των φτωχών στο Κοινοβούλιο να επενδύουν τα -ακόμα και εκτός πολιτικής- αποκτηθέντα χρήματά τους στους χρηματοπιστωτικούς ληστές του τόπου, τους οποίους οι ίδιοι καταγγέλλουν…

 

Για απόψεις ή όποια άλλη συνεισφορά
 στη στήλη: [email protected]

Αηδόνης

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!