Επιτέλους, μπορούμε να καταναλώσουμε άφοβα! Ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, βρήκε τη λύση για την ακρίβεια που πλήττει το λαϊκό εισόδημα. Προχώρησε σε συμφωνία «κυρίων» με 36 μεγάλες επιχειρήσεις για μειώσεις τιμών σε προϊόντα βασικής κατανάλωσης, καλώντας παράλληλα τους καταναλωτές να αξιοποιήσουν τα ηλεκτρονικά εργαλεία, όπως το Παρατηρητήριο Τιμών, ώστε να πετυχαίνουν φθηνότερες αγορές. Η περίφημη συμφωνία -που κατά παράδοση επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή, αλλά ελάχιστες φορές τηρείται καθ’ όλη τη διάρκειά του, καθώς συνήθως οι μειώσεις παίρνουν τη μορφή ολιγοήμερων προσφορών- έγινε με μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, οι οποίες επίσης κατά παράδοση (ή κατά σύστημα) πωλούν τα ίδια προϊόντα σε όλη την Ευρώπη, με τη διαφορά ότι στην ελληνική αγορά υπάρχει πάντα ένα «καπέλο» που αποδίδεται σε… τρίτους παράγοντες, όπως π.χ. το μεταφορικό κόστος.

Κάποιες από τις μεγαλύτερες, λοιπόν, αλυσίδες σούπερ μάρκετ (βλέπε Carrefour, Σκλαβενίτης, Βερόπουλος), αλλά και μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις διεθνών συμφερόντων (Nestle, P&G, Unilever, Friesland κ.ά) συμφώνησαν να επιδείξουν «αίσθημα αλληλεγγύης» προς την κοινωνία που δοκιμάζεται και να περικόψουν τις τιμές λιανικής από 0,8% έως 38% σε περίπου 660 προϊόντα. Μερικά από τα βασικά ερωτήματα που προκύπτουν από αυτή τη «συμφωνία κυρίων» θα μπορούσαν να είναι: γιατί επελέγησαν οι συγκεκριμένες πολυεθνικές και όχι άλλες επιχειρήσεις; Τι γίνεται με τους ενδιάμεσους που διακινούν τα προϊόντα και αποτελούν μια καλή «δικαιολογία» για την αύξηση της τελικής τιμής; Γιατί δεν φρόντιζε το υπουργείο, αντί να εκλιπαρεί για «ευαισθησία» τις εταιρίες, να τις ελέγξει ώστε να πωλούν τα προϊόντα τους σε ίδιες τιμές με αυτές της Β. Ευρώπης; Μήπως η συγκεκριμένη μείωση θα συμπιέσει τους προηγούμενους κρίκους της αλυσίδας, όπως π.χ. οι μικρομεσαίοι παραγωγοί που θα κληθούν να πωλήσουν σε ακόμη πιο εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους; Πώς θα διασφαλίσει ο κ. Χρυσοχοϊδης και η παρέα του ότι οι μειώσεις θα εφαρμοστούν και δεν θα αποτελέσουν, απλώς, «πυροτέχνημα» που θα διαρκέσει ένα μήνα και κατόπιν, «λόγω της οικονομικής κρίσης», οι ίδιες οι εταιρίες δεν θα αυξήσουν πολλαπλάσια τις τιμές;
Και πώς θα αποδείξει, εντέλει, το υπ. Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας, ότι οι εξαγγελίες της προηγούμενης εβδομάδας δεν ήταν μόνο μια φιέστα για τις κάμερες, όταν λόγω των δυσμενών αναπροσαρμογών στους συντελεστές ΦΠΑ οι μειώσεις στις τιμές των αγαθών που συμφωνήθηκαν θα εξανεμιστούν μέχρι να φτάσει ο καταναλωτής στο…ταμείο; Για του λόγου το αληθές, με τιμοληψίες των ινστιτούτων καταναλωτών, οι δαπάνες των νοικοκυριών για τρόφιμα, είδη σπιτιού και βενζίνη αυξήθηκαν το 2010 περισσότερο από 50 ευρώ ή 8% μηνιαίως, δηλαδή το συνολικό μηνιαίο κόστος για μία τετραμελή οικογένεια ανέρχεται πλέον σε 706,99 από 655,5 ευρώ. Μόνο από την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ για τα βασικά προϊόντα κατανάλωσης (36 τον αριθμό) από 11% σε 13%, το μηνιαίο κόστος για μια τετραμελή οικογένεια για είδη διατροφής εκτινάσσεται σε 517,39 ευρώ, (αύξηση περίπου 100 ευρώ). Ο κ. Χρυσοχοϊδης σπεύδει να αποδείξει ότι θα «προστατέψει» τον μέσο καταναλωτή με τον ίδιο τρόπο που «προστάτευε» τον μέσο πολίτη από το προηγούμενο πόστο του υπ. Προστασίας(;) του Πολίτη.
Μ.Ε.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!