Η τακτική Σαμαρά, η «διαφοροποίηση» Αβραμόπουλου και η «Πυθία»-Μπακογιάννη
Της Ελένης Λεοντίτση
Το πολιτικό λίφτινγκ της Ν.Δ., με την εκλογή του «άφθαρτου» από τη διακυβέρνηση Καραμανλή, Αντώνη Σαμαρά, αποδίδει, σύμφωνα με τις τρεις τελευταίες δημοσκοπήσεις, μόλις 19% έως 22%, με την απόσταση από το ΠΑΣΟΚ να μεγαλώνει αισθητά και με διαρροές προς το ΛΑΟΣ. Παρ’ όλα αυτά, η Ν.Δ. εξακολουθεί να πατάει σε δύο βάρκες σχετικά με τα σκληρά μέτρα λιτότητας που εξήγγειλε και νομοθέτησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Αρχικά, ο Αντώνης Σαμαράς προσέφερε συναίνεση στη λήψη των μέτρων στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας», στη συνέχεια αντιτάχθηκε, γιατί «τραυματίζουν βαριά την οικονομία» και «είναι πολύ πέρα από τις αντοχές της κοινωνίας», ενώ, την ίδια ώρα, προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης Καραμανλή, χωρίς όμως να μπορεί να καταδικάσει πρόσωπα και πολιτικές. Από την άλλη, ο νούμερο δύο της Ν.Δ., Δημήτρης Αβραμόπουλος, εύχεται «ο πρωθυπουργός να πετύχει για λογαριασμό όλων μας. Σ’ αυτή την προσπάθεια πρέπει να είμαστε και είμαστε όλοι μαζί…». Από την άλλη, ο Γιάννης Μανώλης ξιφουλκεί κατά των μέτρων, κάνοντας δικό του «παιχνίδι» στο συνδικαλιστικό χώρο της ΔΑΚΕ.
Ζαλισμένη η εκλογική βάση της Ν.Δ., η οποία σε μεγάλο ποσοστό θίγεται από τα μέτρα, παρακολουθεί τον αρχηγό του κόμματος να ασκεί σκληρή αντιπολίτευση στη Βουλή μόνο κατά του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια, ευθυγραμμιζόμενος με το ΛΑΟΣ. Κατά τα άλλα, η Ν.Δ. «μαστιγώνει» πολιτικά το ΠΑΣΟΚ, γιατί καθυστερεί να λάβει αναπτυξιακά μέτρα, προτείνοντας τα δικά της 23. Πολλά από αυτά είναι γενικόλογα, ορισμένα μάλιστα είναι ορθή επανάληψη εξαγγελιών και μέτρων της κυβέρνησης Καραμανλή, όπως δάνεια επιχειρήσεων μέσω ΤΕΜΠΜΕ, αναβάθμιση των περιφερειακών αεροδρομίων της Ελλάδας με συμβάσεις παραχώρησης, αδειοδότηση των επιχειρήσεων με σπάσιμο της γραφειοκρατίας, προγράμματα της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας του πρώην υπουργείου Ανάπτυξης -«Πράσινη Επιχείρηση», «Μετεγκατάσταση», «Εξελίσσομαι», «Διαπιστευθείτε», «Πρωτοτυπώ» κ.λπ.- που στόχευαν στη στήριξη και ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ταυτόχρονα, στο εσωκομματικό πεδίο, το τοπίο παραμένει ακόμη θολό, καθώς οι συσχετισμοί δύναμης δεν έχουν ακόμη αποκρυσταλλωθεί. Η απλή διαπίστωση ότι «τα μεγάλα κόμματα διέρχονται κρίση», άρα οι ηγεσίες τους είναι ανίκανες να δώσουν διέξοδο, δεν αποτελεί μόνο πεποίθηση της Αριστεράς, αλλά ομολογείται πλέον και από εκπροσώπους του δικομματισμού.
Η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία την ίδια ώρα που ομνύει στην ενότητα της Ν.Δ. και πίστη στα μεγάλα κόμματα, ομολογεί σε τηλεοπτική συνέντευξη, -ύστερα από μια τρίμηνη «αποτοξίνωση» από τα ΜΜΕ- ότι «τα δύο μεγάλα κόμματα διέρχονται κρίση». Αφήνει, μάλιστα, ανοιχτό το ενδεχόμενο να προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος – αν της το επιτρέψουν οι συνθήκες. «Τα κόμματα δεν γίνονται για το προσωπικό γινάτι, αλλά όταν οι ανάγκες της κοινωνίας το απαιτήσουν», υποστήριξε, για να μιλήσει στη συνέχεια για μια πολυεπίπεδη κρίση: «Έχουμε κρίση αντιπροσώπευσης, κρίση θεσμική αλλά και οικονομική». Δηλαδή, με άλλα λόγια, υπάρχουν συνθήκες για τη δημιουργία νέου κόμματος, το οποίο θα εκφράσει τις ανάγκες της κοινωνίας. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι προετοιμάζεται για την επόμενη ημέρα, είτε επιλέγοντας τον πόλεμο φθοράς στην ηγεσία της Ν.Δ., όπως υποστηρίζουν κύκλοι της Ρηγίλλης, είτε την ευθεία αμφισβήτηση του Αντώνη Σαμαρά, ύστερα από τις δημοτικές και βουλευτικές εκλογές (αν δεν πάει καλά), είτε την έξοδο και δημιουργία νέου κόμματος, «όταν οι ανάγκες της κοινωνίας το απαιτήσουν».
