Πολύ καλή αρχή παιδιά!
Τελικά έχει δίκιο ο σοφός λαός: Κανένας καλός δεν χάνεται. Άμα είσαι άξιος θα βρεις το δρόμο σου. Ο λόγος για τον κ. Κουβέλη, άρτι αναχωρήσαντα από τον ΣΥΝ και από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνοντας βέβαια μαζί του και την καρέκλα του βουλευτή, η οποία ως γνωστό του ανήκει λόγω χρησικτησίας.
Το θέμα είναι -λένε- τυπικό, αλλά ποιος τύπος δεν έχει ουσία. Σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής, από τη στιγμή που οι ανεξάρτητοι βουλευτές στη βουλή είναι τουλάχιστον 5 πρέπει να υπάρχει ένας εκπρόσωπός τους στη συνδιάσκεψη των προέδρων. Αυτή τη στιγμή είναι 9: Ντ. Μπακογιάννη, Κ. Κιλτίδης, Γ. Δημαράς, Β. Οικονόμου, Σ. Σακοράφα και οι 4 της Ανανεωτικής Πτέρυγας (Φ. Κουβέλης, Αθ. Λεβέντης, Ν. Τσούκαλης και Γρ. Ψαριανός).
Συναντήθηκαν, λοιπόν, στην αίθουσα 153 της Βουλής, με πρωτοβουλία της Ντόρας Μπακογιάννη, προκειμένου να συντονιστούν και να δείξουν ότι δεν έχουν την πρόθεση να παραιτηθούν και να επιστρέψουν τις έδρες στα κόμματα τους, αλλά και «να συνεννοηθούν, ώστε να μη χρονίσει το θέμα και χαθούν δικαιώματα».
Μετά από ψηφοφορία, ο Φώτης Κουβέλης αναλαμβάνει εκπρόσωπος των 9 ανεξάρτητων βουλευτών στη Βουλή, με 6 θετικές ψήφους. Οι τρεις ανεξάρτητοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαν προτείνει την κ. Σοφία Σακοράφα.
Σιδερένιος, καλή στράτα σε όλους και προσοχή στα φυσεκλίκια Γρηγόρη.
Ανανεωθείτε γιατί χανόμαστε
Ρωτά ο δημοσιογράφος το γνωστό ανανεωτή-λαϊκό βουλευτή κ. Ψαριανό, ποιος φταίει, που οι «ανανεωτές» έφυγαν από τον ΣΥΝ, παίρνοντας μαζί τους και τη βουλευτική έδρα.
«Δε θα πω ότι φταίει ο Τσίπρας ή ο Κουβέλης ή ο Αλαβάνος, επειδή τρελάθηκε –που τρελάθηκε, εδώ που τα λέμε. Φταίνε οι ομαδούλες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, που ήθελαν να κάνουν το «στρατηγικό επενδυτή» στον ΣΥΡΙΖΑ∙ ο Αλαβάνος, που ξεκίνησε από φωτεινός ηγέτης κι έφτασε μέχρι «γκρουπουσκουλιάρης» του «Μετώπου Ανατροπής και Κατεδάφισης», όπως το λέω εγώ∙ ο Τσίπρας, που δεν πήρε μια απόφαση να πει «ο ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε»…
Αυτοί, λοιπόν, φταίνε για τη διάσπαση του ΣΥΝ. Ρωτά ο δημοσιογράφος γιατί δεν παραιτούνται από βουλευτές και η απάντηση είναι αποστομωτική:
«Οι πολίτες ψήφισαν κι έβγαλαν δέκα βουλευτές του ΣΥΝ και τρεις ανένταχτους. Αν ο κόσμος ήθελε να επιλέξει ανθρώπους από τα γκρουπούσκουλα, θα τους είχε ψηφίσει. Ουδένα ψήφισε. Οι συνιστώσες δεν έχουν εκλέξει ούτε ένα βουλευτή. Υπάρχει ο κ. Δρίτσας, ο κ. Μουλόπουλος, που είναι βουλευτής Επικρατείας, όχι με σταυρό δηλαδή, οι οποίοι δεν ανήκουν σε καμιά συνιστώσα. Δεν υπάρχει ΑΚΟΑ, ΚΟΕ και πάει λέγοντας…»
Όσο για την ενότητα της αριστεράς, το όνειρο του άκρως ριζοσπαστικό, αντίστοιχο με τις σημερινές συνθήκες:
«Εγώ θέλω να υπάρξει μια πλατιά συμμαχία, στην οποία θα συμπορευτούν η πτέρυγα (ανανεωτές), ο ΣΥΝ με επαναπροσδιορισμό της φυσιογνωμίας του (πιο δεξιά δηλαδή), οι Οικολόγοι, ένα μεγάλο μέρος οπαδών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, τρεις – τέσσερις μικρότερες ομάδες της Αριστεράς με τους οποίους μπορούμε να πάμε μαζί για κάπου. Αυτό, αν συμφωνήσουμε και το προχωρήσουμε, δε θα έχει 3%, θα έχει 15%.»
Και για τα πολιτικά σχέδια τους, είναι ξεκάθαρος:
«Να καλυφθεί ο χώρος, αλλά με ξεκάθαρη φυσιογνωμία αριστερού ευρωπαϊσμού, δημοκρατικών διαδικασιών, ανοιχτών οριζόντων, πλατιών συμμαχιών. Δεν μπορεί να λέμε: “Δε συνεργαζόμαστε με το ΠΑΣΟΚ”. Τι πάει να πει αυτό;»
Τα πιο όμορφα δεν τα ζήσαμε ακόμα.
Ευχαριστούμε σύντροφε πρόεδρε
Στη Βουλή έρχεται το θέμα της «πράσινης» επένδυσης σε δημόσιο παραθαλάσσιο κτήμα στα Λεγραινά. Πρόκειται για παραχώρηση σε ιδιώτη από το δημοσίου συμφέροντος ΚΑΠΕ, με σκοπό μια αμφιβόλου επιδίωξης εγκατάσταση φωτοβολταϊκού σταθμού. Το θέμα ανέδειξε το σωματείο εργαζομένων του οργανισμού με επιστολή του προς την υπουργό Περιβάλλοντος και έχει ιδιαίτερη σημασία η εμπλοκή του ονόματος του ιδιώτη τόσο σε παλαιότερες ζημιογόνες δραστηριότητες για το δημόσιο, όσο και στο σκάνδαλο Siemens. Το θέμα φέρνουν στη Βουλή ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα Αλέξης Τσίπρας και η βουλευτής Ηρώ Διώτη, μνημονεύοντας τόσο την επιστολή του σωματείου, όσο και γενικά σε… «δημοσιεύματα», αν και το μόνο σχετικό δημοσίευμα ήταν στο προηγούμενο φύλλο του Δρόμου, ο οποίος και κατ’ αποκλειστικότητα αποκάλυψε το σκάνδαλο της παραχώρησης. Ευχαριστούμε σύντροφε πρόεδρε, για την ανάδειξη ενός από τα πολλά θέματα που η εφημερίδα μας φέρνει στη δημοσιότητα.
Αρπαχτικά
Τελικά, η κοινωνική ευαισθησία των τραπεζών σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές για το λαό, μας συγκινεί βαθύτατα.
Είδαν τις δυσκολίες των λαϊκών νοικοκυριών και αποφάσισαν να διευκολύνουν τους δανειολήπτες, επιμηκύνοντας το χρόνο των δανείων τους, ώστε να μειωθεί η μηνιαία δόση.
Μέχρι εδώ, καλά, θα μου πείτε.
Έλα, όμως, που ο λύκος δεν γίνεται πρόβατο. Είδαν οι τοκογλύφοι πως διπλασιάστηκαν τα επισφαλή δάνεια και όλο και θα πολλαπλασιάζονται όσοι δεν θα μπορούν να πληρώνουν τις δόσεις, και σκέφτηκαν, πώς θα κονομήσουν πιο πολλά από τη λαϊκή εξαθλίωση.
Μειώνουν, λοιπόν, τη μηνιαία δόση, αλλά ταυτόχρονα αυξάνουν –ανάλογα και με τη διάρκεια της επιμήκυνσης– κατακόρυφα τους συνολικούς τόκους, που θα αρπάξουν από την πελατεία τους σε όφελος της κερδοφορίας τους.
Ταυτόχρονα, θα εξωραΐσουν και τους ισολογισμούς τους, εμφανίζοντας λιγότερες «επισφάλειες».
Είναι «αριστερίστικη παραδοξότητα», να μην πληρώσουμε του τοκογλύφους ;
