Της Vicky Pelaez
Μετά την καλοσχεδιασμένη εκστρατεία αιτιολόγησης του πραξικοπήματος της 28ης Ιουνίου 2009 ενάντια στον πρόεδρο Μανουέλ Σελάγια, τα διεθνή ΜΜΕ αποφάσισαν να «ξεχάσουν» την πολύπαθη χώρα.
Η Ονδούρα έγινε το πειραματικό εργαστήρι του νέου δόγματος του Μπάρακ Ομπάμα για τη Λατινική Αμερική, δηλαδή την πρόσκαιρη χρήση δύναμης με στόχο να «διορθώνεται» η πορεία της δημοκρατίας σε περίπτωση «παρέκκλισης» μιας χώρας από το πλαίσιο που καθορίζει το Μεγάλο Αφεντικό. Η αφετηρία της ιδέας ανήκει στο θεολόγο και διανοούμενο Ράϊνχολντ Νιέμπουρ, εκλεκτό του Ομπάμα, ο οποίος έγραψε «το να πούμε ότι η χρήση της βίας στη δημοκρατία μπορεί καμιά φορά να είναι αναγκαία, δεν σημαίνει ότι είμαστε κυνικοί, αλλά ότι αναγνωρίζουμε την ιστορία, τα ελαττώματα του ανθρώπου και τα όρια της λογικής του».
Το «πείραμα Ονδούρα» δίνει πράσινο φως για νέα πραξικοπήματα στη Λατινική Αμερική, σύντομης διάρκειας αλλά με τραγικές συνέπειες, που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν εμφύλιους πολέμους σε ορισμένες χώρες που βρίσκονται στη λίστα του Στέητ Ντιπάρτμεντ. Η «διόρθωση» της πορείας της δημοκρατίας στην Ονδούρα σημαίνει να μπει τέλος στη συμμετοχή της στην ALBA (Μπολιβαριανή Συμμαχία που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Βενεζουέλας, της Κούβας και της Βολιβίας), να επιστραφεί η χώρα στις πολυεθνικές, να επιβληθεί πειθαρχία στο εργατικό δυναμικό, να καταργηθούν συνδικάτα και όλοι οι συλλογικοί θεσμοί, να ξεριζωθεί η ιδέα της αλληλεγγύης, να εδραιωθεί ο ατομικισμός και η άγνοια «βορειοαμερικάνικου στυλ», ώστε να επιβληθεί ολοκληρωτική κυριαρχία στον πληθυσμό.
Ο νέος πρόεδρος της Ονδούρας, Πορφύριο Λόμπο, είναι στην πραγματικότητα παιδί του πραξικοπήματος και κύρια αποστολή του είναι να το νομιμοποιήσει. Το πρώτο που έκανε, με τη συναίνεση του Κογκρέσου, ήταν να δώσει αμνηστία στους πραξικοπηματίες και ασυλία στον πραξικοπηματία Ρομπέρτο Μιτσελέτι. Αντάμειψε τον εκτελεστή του πραξικοπήματος, στρατηγό Ρομέο Βάσκες Βελάσκες, με τον πλουσιοπάροχο μισθό του διευθυντή της Εθνικής Εταιρίας Τηλεπικοινωνιών. Παράλληλα, όπως φυσικά αναμενόταν, αύξησε την καταστολή που είχε εξαπολύσει ο Μιτσελέτι ενάντια στο λαό και το Εθνικό Μέτωπο Λαϊκής Αντίστασης (FNRP).
Σήμερα η Ονδούρα, κάτω από τον «επιδιορθωτή» Πορφύριο Λόμπο έχει μετατραπεί σε τάφο δημοσιογράφων. Μόνο τον Μάρτιο δολοφονήθηκαν πέντε άνθρωποι του τύπου, που ούτε καν ανήκαν στην αντίσταση, αλλά προσπάθησαν να αποκαλύψουν τη διαφθορά και την αδικία που βασιλεύουν σήμερα.
Όλοι πυροβολήθηκαν μέσα στο αυτοκίνητό τους με ΑΚ-47 και ο Λόμπο ανακοίνωσε πως επρόκειτο για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ναρκεμπόρων.
Αν σκοτώνουν με τόση ευκολία τους δημοσιογράφους, μπορούμε να φανταστούμε το επίπεδο καταστολής ενάντια στους αγρότες, τους εργάτες στις φάμπρικες συναρμολόγησης, τους δασκάλους και όλους εκείνους που φωνάζουν κάθε μέρα στους δρόμους: «Κουράστηκες; Όχι! Φοβάσαι; Όχι! Λοιπόν; Εμπρός, εμπρός, ο αγώνας συνεχίζεται!»
Αυτή η θέληση του λαού δεν μπορεί να φιμωθεί ούτε από τον Λόμπο, ούτε από την καινούρια βορειοαμερικάνικη βάση που εγκαταστάθηκε στη χώρα.
Τίτλος πρωτοτύπου: La tragedia en Honduras se hace grande, 20/4/2010, El Diario La Prensa de Nueva York.
Στμ: Την Πρωτομαγιά 500.000 λαού κατέκλυσαν το κέντρο της πρωτεύουσας Τεγουσιγάλπα, ζητώντας να αποκατασταθεί η συνταγματική νομιμότητα και διατρανώνοντας την απόφαση να συνεχίσουν να αγωνίζονται για την εκλογή μιας Συντακτικής Συνέλευσης, η οποία θα επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα που θα εγγυάται τον προοδευτικό προσανατολισμό της χώρας.
