«Ως Έλλην του εξωτερικού επιζητώ τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία», ώστε να μπορεί να διαπραγματεύεται με τη διεθνή κοινότητα. Αυτό είπε επί λέξει ο νεο(διο)ρισθείς υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης εισηγούμενος τη μισή εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, και όντως πέτυχε την υπερψήφιση του νομοσχεδίου του από Ν.Δ., Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων. Τεράστια επιτυχία, αν σκεφτεί κανείς ότι πριν μερικά χρόνια ο Κ. Χατζηδάκης δεχόταν καταιγισμό επικρίσεων για τα ίδια πάνω-κάτω νομοθετήματα. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και άλλο ένα που ψηφίστηκε την επόμενη μέρα σωρευτικά κατήργησαν νόμους και αποφάσεις που αφορούν δεκάδες υπηρεσίες, ελεγκτικούς μηχανισμούς και υιοθέτησαν αυτούσιες τις συνταγές της περίφημης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, το νομοσχέδιο ψηφίστηκε σε μια μέρα, τη στιγμή που μόνο οι τροποποιούμενες – καταργούμενες διατάξεις ξεπερνούσαν τις 150 σελίδες. Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση της σπουδής να κλείσει ένα ακόμα προαπαιτούμενο είναι μια τροπολογία που κατατέθηκε (και ψηφίστηκε από την ίδια ευρύτατη πλειοψηφία), από μια ακόμη Ελληνίδα του εξωτερικού, την αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας (και σύντροφο του προαναφερθέντος). Με την τροπολογία αυτή καταργείται ο μοναδικός περιορισμός που υπήρχε στη λειτουργία των ιδιωτικών γραφείων εργασίας (πιο γνωστών ως δουλεμπορικών) – πλέον θα μπορούν ελεύθερα να μεταβιβάζονται σε άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Σε μια αγορά εργασίας που οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης παραδέχονται ότι έχει μετατραπεί σε ξέφραγο αμπέλι, μοναδική παρέμβαση που «σκέφτηκε» να κάνει η αρμόδια υπουργός είναι να διευκολύνει τη δράση των δουλεμπόρων, στο όνομα της ανεμπόδιστης επιχειρηματικότητας.
Αλήθεια, πού τους βρήκε αυτούς τους Έλληνες του εξωτερικού ο ΣΥΡΙΖΑ; Έκανε… έρευνα αγοράς, ή οι θεσμοί τους δίνουν… δώρο με τα πακέτα των συνταγών που αγοράζει η κυβέρνηση; Και μια ακόμα απορία: τους πληρώνουμε κιόλας;
Υ.Γ.: Και μην ξανακούσω για τους Έλληνες που διαπρέπουν στη διασπορά. Αν είναι τέτοιοι, ας μείνουν να διαπρέψουν εκεί.
Γ.Κ.
