Στις 29 Νοεμβρίου 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε το Σχέδιο Χωρισμού της Παλαιστίνης, μετά από τεράστιες πιέσεις στα κράτη-μέλη να το υπερψηφίσουν.
Αντίθετα με τη διαδεδομένη αντίληψη ότι αυτό ήταν το μόνο διαθέσιμο σχέδιο, στην πραγματικότητα ο ΟΗΕ αποφάσιζε ανάμεσα στην επιλογή για ένα κράτος, όπου όλοι οι πολίτες θα είχαν ίσα δικαιώματα και στο σχέδιο χωρισμού της Παλαιστίνης με δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους στο 60% της ιστορικής Παλαιστίνης. Σε εδάφη, δηλαδή, που κατοικούνταν σε συντριπτική πλειοψηφία από Άραβες Παλαιστίνιους οι οποίοι δεν είχαν οργανωμένο στρατό.
Όπως κατέδειξε ο Ίλαν Πάπε στο βιβλίο του Η Εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης, οι σιωνιστικές Ένοπλες Ομάδες προχώρησαν συστηματικά σε προμελετημένες σφαγές και διωγμό στα εδάφη που είχαν αποδοθεί με το Σχέδιο Χωρισμού στο «εβραϊκό» κράτος, όπως φαίνεται και στο παρακάτω απόσπασμα. Αυτό συνέβη πολύ πριν οι αραβικοί στρατοί επιτεθούν εναντίον του Ισραήλ μετά την αυτο-ανακήρυξή του ως κράτος τον Μάιο του 1948. Η ανακήρυξη αυτή έγινε σε εδάφη πολύ ευρύτερα από αυτά που έδινε το Σχέδιο στο εβραϊκό κράτος. Μάλιστα, οι Ισραηλινοί είχαν καταλάβει και τα Ιεροσόλυμα, που σύμφωνα με το σχέδιο έπρεπε να παραμείνει μια διεθνής πόλη.
Ο διωγμός από τη Χάιφα είναι χαρακτηριστικός τόσο για τα γεγονότα που ακολούθησαν την απόφαση του ΟΗΕ όσο και για το δράμα των Παλαιστίνιων που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Αντιγράφουμε από το Kathleen Christison, Το τραύμα του διωγμού, 2001:
«Η φυγή από τη Χάιφα ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1947, όταν οι εχθροπραξίες οδήγησαν σε πλήρη κατάρρευση της ηγεσίας και των υπηρεσιών της πόλης. Μέχρι τον Ιανουάριο, είχαν φύγει το 1/3 των 700.000 Αράβων της Χάιφα. Οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν σποραδικά μέχρι τον Απρίλιο και στις 21 Απρίλη οπότε και άρχισαν να αποσύρονται οι βρετανικές δυνάμεις, ο εβραϊκός στρατός της Χαγκάνα επιτέθηκε βίαια. Οι Άραβες που είχαν μείνει στην πόλη βούλιαξαν στον τρόμο. Είχαν χάσει το ηθικό τους, ένιωθαν απροστάτευτοι και πανικοβλημένοι από τη σφαγή των 250 πολιτών, που είχε προηγηθεί δυο βδομάδες νωρίτερα στο χωριό Ντέιρ Γιασίν, κοντά στην Ιερουσαλήμ, από δυνάμεις των τρομοκρατικών εβραϊκών οργανώσεων Ιργκούν και Στερν.
Περίπου 15.000 Παλαιστίνιοι υπολογίζεται ότι έφυγαν από τη Χάιφα στις 22 Απριλίου. Η έξοδος συνεχίστηκε για μια βδομάδα, καθώς οι τρομοκρατημένοι κάτοικοι πλημμύρισαν τα λιμάνια και τους δρόμους, αφήνοντας πίσω τα υπάρχοντά τους, άδεια σπίτια και καλλιέργειες αφύλακτες. Μέχρι τις αρχές Μάη, από τους 70.000 Άραβες κατοίκους της Χάιφα, είχαν μείνει μόνο 3.000-4.000».
