Μια κομεντί σε σκηνοθεσία Στίβεν Σόντερμπεργκ
Κομεντί, παραγωγής 2012, το σε σκηνοθεσία Στίβεν Σόντερμπεργκ, με τους Μάθιου ΜακΚόναχι, Τσάνινγκ Τατούμ, Ολίβια Μουν, Άλεξ Πέτιφερ. Ο στρίπερ Μάτζικ Μάικ, ο οποίος εργάζεται το πρωί στην οικοδομή και το βράδυ στο νυχτερινό κλαμπ του Ντάλας, ονειρεύεται να φτιάξει την δική του επιχείρηση με έπιπλα κατά παραγγελία. Την ίδια στιγμή γνωρίζει τον νεαρό Άνταμ, επονομαζόμενο και The Kid, τον οποίον εκπαιδεύει στο πώς να γδύνεται, να κερδίζει τις γυναίκες και να βγάζει εύκολα χρήματα. Η αδελφή του Άνταμ όμως, η γοητευτική Τζοάνα, θα του αλλάξει τα μυαλά και την εν γένει κοσμοθεωρία του.
Το Magic Mike μπορεί να χαρακτηριστεί και ως το έσχατο στριπτίζ του αμερικανικού ονείρου. Αυτό το χιλιοαποδομημένο αμερικανικό όνειρο που λατρεύτηκε από το Χόλιγουντ αλλά και μισήθηκε από όλες τις γενιές σκηνοθετών μετά τη δεκαετία του 1970, αντικατοπτρίζεται πλήρως και σε αυτή την ταινία του εντελώς άνισου σκηνοθέτη Στίβεν Σόντερμπεργκ. Κι ενώ στα πρώτα λεπτά συμπεραίνεις εύκολα ότι πρόκειται για μια ακόμη «αμερικανιά», ένα από εκείνα τα κινηματογραφικά τερτίπια του Χόλιγουντ που σε πασπαλίζουν με χρυσόσκονη γκλαμουριάς και άφθονη ηθικολογική μπουρδολογία, γρήγορα αλλάζεις άποψη και στάση.
Ο Σόντερμπεργκ με την ολοκληρωτικά αποπροσανατολισμένη φιλμογραφία του δεν σου παραδίδει μια σπουδή πάνω στο ψεύτικο αμερικανικό όνειρο. Εντούτοις, σου αποτυπώνει με πλήρη σαφήνεια το πώς αυτή η «επιφάνεια» έχει μεταβεί όλα αυτά τα χρόνια από γενιά σε γενιά και, εντέλει, έχει αγγίξει τους πιτσιρικάδες της νέας χιλιετίας. Μεγάλα κλαμπ, παραισθησιογόνα χάπια, γυναίκες χωρίς φραγμό, άφθονα ποτά και ξέφρενα πάρτι, πλούσια σπίτια και ακριβά αμάξια, εν ολίγοις πολύ και εύκολο χρήμα με τον πλέον σκοτεινό τρόπο: το στριπτίζ της ψυχής και του μυαλού γίνεται στριπτίζ του κορμιού. Και ένα νέο pop icon, ένα κοριτσίστικο είδωλο γεννιέται.
Το πρωί εργάζονται στην οικοδομή και το βράδυ σε νυχτερινό κλαμπ αντρικού στριπτίζ∙ έτσι, τα νεαρά αγόρια από τις φτωχές πολιτείες χωρίς να έχουν συμπληρώσει καν τα 30 τους χρόνια, οραματίζονται τη δική τους επιχείρηση και γι’ αυτό τον σκοπό κάνουν τα πάντα. Μόνο που ο κόσμος αυτός είναι επικίνδυνος και εύκολα σε παρασύρει και σε καταστρέφει. Και μπορεί το όλο δράμα να θυμίζει παλιό ελληνικό κινηματογράφο, με την εργατιά να μπλέκεται στα σαλόνια και φυσικά να γίνονται όλα μαντάρα, όμως παρατηρείς ότι το θέμα και διαχρονικό είναι και παγκόσμιο και απασχολεί γενιές και γενιές καλλιτεχνών. Το Magic Mike είναι μια αναστραμμένη άποψη του τι δύναται να επιφέρει η πλήρης αποχαλίνωση των αξιών σου. Και μπορεί το τέλος της ιστορίας του Ρέιντ Κάρολιν να είναι πρώτο επίπεδο, ίσως επιφανειακό και κάπως ξεπερασμένο (το κορίτσι σώζει το αγόρι από τον όλεθρο της νύχτας), παρ’ όλα αυτά άπαντες επιζητούμε τη λύτρωση, όταν η κατάσταση που έχουμε περιέλθει πιστεύουμε ότι είναι μη αναστρέψιμη.
Το Magic Mike μπορεί να χαρακτηριστεί και ως το έσχατο στριπτίζ του αμερικανικού ονείρου. Αυτό το χιλιοαποδομημένο αμερικανικό όνειρο που λατρεύτηκε από το Χόλιγουντ αλλά και μισήθηκε από όλες τις γενιές σκηνοθετών μετά τη δεκαετία του 1970, αντικατοπτρίζεται πλήρως και σε αυτή την ταινία του εντελώς άνισου σκηνοθέτη Στίβεν Σόντερμπεργκ. Κι ενώ στα πρώτα λεπτά συμπεραίνεις εύκολα ότι πρόκειται για μια ακόμη «αμερικανιά», ένα από εκείνα τα κινηματογραφικά τερτίπια του Χόλιγουντ που σε πασπαλίζουν με χρυσόσκονη γκλαμουριάς και άφθονη ηθικολογική μπουρδολογία, γρήγορα αλλάζεις άποψη και στάση.
Ο Σόντερμπεργκ με την ολοκληρωτικά αποπροσανατολισμένη φιλμογραφία του δεν σου παραδίδει μια σπουδή πάνω στο ψεύτικο αμερικανικό όνειρο. Εντούτοις, σου αποτυπώνει με πλήρη σαφήνεια το πώς αυτή η «επιφάνεια» έχει μεταβεί όλα αυτά τα χρόνια από γενιά σε γενιά και, εντέλει, έχει αγγίξει τους πιτσιρικάδες της νέας χιλιετίας. Μεγάλα κλαμπ, παραισθησιογόνα χάπια, γυναίκες χωρίς φραγμό, άφθονα ποτά και ξέφρενα πάρτι, πλούσια σπίτια και ακριβά αμάξια, εν ολίγοις πολύ και εύκολο χρήμα με τον πλέον σκοτεινό τρόπο: το στριπτίζ της ψυχής και του μυαλού γίνεται στριπτίζ του κορμιού. Και ένα νέο pop icon, ένα κοριτσίστικο είδωλο γεννιέται.
Το πρωί εργάζονται στην οικοδομή και το βράδυ σε νυχτερινό κλαμπ αντρικού στριπτίζ∙ έτσι, τα νεαρά αγόρια από τις φτωχές πολιτείες χωρίς να έχουν συμπληρώσει καν τα 30 τους χρόνια, οραματίζονται τη δική τους επιχείρηση και γι’ αυτό τον σκοπό κάνουν τα πάντα. Μόνο που ο κόσμος αυτός είναι επικίνδυνος και εύκολα σε παρασύρει και σε καταστρέφει. Και μπορεί το όλο δράμα να θυμίζει παλιό ελληνικό κινηματογράφο, με την εργατιά να μπλέκεται στα σαλόνια και φυσικά να γίνονται όλα μαντάρα, όμως παρατηρείς ότι το θέμα και διαχρονικό είναι και παγκόσμιο και απασχολεί γενιές και γενιές καλλιτεχνών. Το Magic Mike είναι μια αναστραμμένη άποψη του τι δύναται να επιφέρει η πλήρης αποχαλίνωση των αξιών σου. Και μπορεί το τέλος της ιστορίας του Ρέιντ Κάρολιν να είναι πρώτο επίπεδο, ίσως επιφανειακό και κάπως ξεπερασμένο (το κορίτσι σώζει το αγόρι από τον όλεθρο της νύχτας), παρ’ όλα αυτά άπαντες επιζητούμε τη λύτρωση, όταν η κατάσταση που έχουμε περιέλθει πιστεύουμε ότι είναι μη αναστρέψιμη.
Δείτε ακόμα:
• Τις προβολές του 2ου Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου Αθήνας
• Την υπερβίαιη Επιχείρηση: Χάος από την Ινδονησία
• Την Ζωή μιας Άλλης, με πρωταγωνίστρια την Ζιλιέτ Μπινός
• Την κλασική ταινία Όλα για την Εύα, με τις Μπέτι Ντέιβις και Αν Μπάξτερ
Σχόλια
