Η πάταξη της φοροδιαφυγής από την εκάστοτε κυβέρνηση είναι μία διαχρονική μόδα η οποία «φοριέται» πάντοτε όταν θέλουν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, με τη χρήση των Μέσων Ενημέρωσης, για να εντείνουν τη φοροληστεία σε βάρος του λαού. Βέβαια την ίδια στιγμή που κάνουν αναφορές στην πάταξη της φοροδιαφυγής φροντίζουν να την εστιάζουν στους ελεύθερους επαγγελματίες, του μικρο-«επιχειρηματίες» και στα μεσαία εργατικά εισοδήματα ενώ αφήνουν στον απυρόβλητο τα μεγάλα εισοδήματα, για τα οποία φροντίζουν να παρέχουν «κίνητρα» με τη μορφή φοροαπαλλαγών και συνεχών μειώσεων φόρων. Η τακτική αυτή αφορά όλα τα κυβερνητικά κόμματα, που το καθένα στην εποχή της θητείας του προσέθεσε το «λιθαράκι» του ή μάλλον την «κοτρόνα» του σε αυτό το αντιδραστικό κατασκεύασμα της φοροληστείας για το λαό, του κυνηγητού για φοροδιαφυγή των μικρο-μεσαίων στρωμάτων και την ασυλία στο μεγάλο κεφάλαιο ελληνικό και ξένο και την ντόπια ολιγαρχία.
Από την «πατέντα» του κυνηγητού της φοροδιαφυγής, διανθισμένη με αναλύσεις και προτάσεις δεν θα μπορούσε να απομακρυνθεί και η σημερινή κυβέρνηση. Με τον εκλεχτό του συστήματος υπουργό Οικονομικών κ. Χατζηδάκη, τον υπουργό των ειδικών αποστολών να καθαρίζει στα δύσκολα για τον επιχειρηματικό κόσμο (κλείσιμο Ολυμπιακής, ξεπούλημα περιφερειακών αεροδρομίων και ΟΣΕ, επέλαση των golden boys στη ΔΕΗ και εξυπηρέτηση συμφερόντων στις τιμολογήσεις, κατάργηση 8ώρου, πενθήμερου κ.α.), ανοίγει ξανά το θέμα πάταξη της φοροδιαφυγής.
Τι λέει σήμερα η κυβέρνηση για τη φοροδιαφυγή; Ότι είναι 8-10 δισ. ευρώ και επικεντρώνεται στους ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους και τα μεσαία εργατικά εισοδήματα. Πώς θα αντιμετωπιστεί; Κύρια με ελέγχους στα εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ, που όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, οι δαπάνες τους ξεπερνούσαν τα 40 δισ. ευρώ. Θα πραγματοποιηθούν έλεγχοι και διασταυρώσεις στοιχείων που θα αφορούν 3,8 εκατ. φορολογούμενους, μισθωτούς και ελεύθερους επαγγελματίες, που δήλωσαν εισόδημα κάτω από 10.000 ευρώ.
Συνεπώς για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση βλέπει μόνο προς μία κατεύθυνση στα κατώτερα και μεσαία στρώματα και όχι εκεί που υπάρχει ο πλούτος και η ευχέρεια για διαφόρων ειδών «συναλλαγές» που οδηγούν σε απόκρυψη εκατοντάδων εκατομμυρίων ή και δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ακολουθούν κάποια ενδεικτικά παραδείγματα που η παρούσα κυβέρνηση και σύσσωμο το κυβερνητικού προσανατολισμού –και όχι μόνο– πολιτικό σύστημα έχουν αφήσει εκτός κάθε συζήτησης και εκεί τα ποσά είναι πολύ μεγάλα, πολύ μεγαλύτερα από αυτά που κατά καιρούς επικαλούνται οι κυβερνήσεις:
1. Φοροδιαφυγή στα καύσιμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι εδώ και χρόνια έχει «ξεχαστεί» για παράδειγμα η τεράστια φοροδιαφυγή στα καύσιμα. Στην περίοδο λίγο μετά το πρώτο μνημόνιο είχε υπολογιστεί σε μερικά δισ. ευρώ και είχε προταθεί στον τότε υπουργό Οικονομικών (ΠΑΣΟΚ) συγκεκριμένο σχέδιο / ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την αντιμετώπισή της. Κάτι που φυσικά θα έθιγε συγκεκριμένα μεγάλα συμφέροντα. Η πρόταση απορρίφθηκε μετ’ επαίνων. Η πρόταση επαναλήφθηκε στο πρώτο εξάμηνο 2015 στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είχαν άλλο σχέδιο πιο αποτελεσματικό όπως είπαν. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά… Αλλά αυτή η φοροδιαφυγή δεν συμπεριλαμβάνεται σε καμία εξαγγελία κυβέρνησης και σε καμία μελέτη για την παραοικονομία, διότι θίγει πολύ υψηλά συμφέροντα διαπλεκόμενων, με το πολιτικό σύστημα, ολιγαρχών.
2. Τιτλοποιήσεις κόκκινων δανείων και funds και φορολογική ασυλία τραπεζών. Εδώ έχει στηθεί ένα πολλαπλό «παιγνίδι» κερδοσκοπίας σε βάρος του λαού με: α) τα 60 και πλέον δισ. ευρώ που έχει πληρώσει για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και έχουν «χαθεί» αλλά έχουν συμπεριληφθεί στο δημόσιο χρέος, β) τη φορολογική ασυλία για είκοσι χρόνια (μέχρι το 2036) των τραπεζών με τα 21,2 δισ. ευρώ «αναβαλλόμενη φορολογία», γ) τις πωλήσεις των κόκκινων δανείων στα funds με τεράστιες εκπτώσεις (ο μέσος όρος πωλήσεων εκτιμάται κάτω από το 30% της συνολικής του αξίας του ενώ συμπεριλαμβάνονται στην παραχώρηση και τα ακίνητα προς εξασφάλιση των δανείων), δ) όλα τα funds και οι σχετικές τιτλοποιήσεις έχουν, σχεδόν αποκλειστικά ως έδρα την Ιρλανδία (υπάρχουν και εξαιρέσεις με έδρα «φορολογικούς παραδείσους» εντός των ΗΠΑ) για φορολογικούς λόγους φυσικά.
Με αυτά τα δεδομένα: α) οι τράπεζες με τεράστια πλέον κέρδη, σε βάρος μας από την αύξηση των επιτοκίων, απαλλάσσονται από φορολογία και ετοιμάζονται να μοιράσουν «μερίσματα» στους ιδιώτες, σημερινούς ιδιοκτήτες που έβαλαν ελάχιστα χρήματα, έναντι των 60 δισ. του λαού και γι’ αυτά τα μερίσματα ο φόρος είναι μόλις 5% χάρη στους νόμους ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. β) Τα funds που εδρεύουν στην Ιρλανδία, μέσα από διάφορα εταιρικά σχήματα θα καταβάλλουν σχεδόν μηδενικούς φόρους από την κερδοσκοπία σε βάρος όλων μας με τα κόκκινα δάνεια. Ενδεικτικό πραγματικό παράδειγμα. Για σύνολο δανείων που έχει αγοραστεί κάτω από το 30% το fund «προσφέρει» κούρεμα 32% (!) εάν πληρωθεί εντός τριμήνου ή 25% εάν πληρωθεί με δόσεις σε διάστημα μικρότερο των 3 ετών (μέχρι τότε θέλει να έχει αποχωρήσει / εισπράξει τα δάνεια). Δηλαδή τεράστια κερδοφορία που θα «φορολογηθεί» σε έναν «φορολογικό παράδεισο» για τα funds.
3. Φορολογική ασυλία ουσιαστικά στα μεγάλα επιχειρηματικά κέρδη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τη μείωση του φορολογικού συντελεστή των νομικών προσώπων (μεγάλων επιχειρήσεων) από 29% και τον άφησε στο 27% το 2019 που έφυγε, αλλά είχε νομοθετήσει να πάει ακόμα παρακάτω για τα επόμενα έτη. Η Ν.Δ. προχώρησε με ποιο γρήγορους ρυθμούς. Από το 2021 είναι 22% και ετοιμάζεται να τον κατεβάσει ακόμα περισσότερο, στο 20%. Παράλληλα η φορολογία των μερισμάτων μειώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ από 15% σε 10% και επί Ν.Δ. στη συνέχεια σε 5%. Σημειώνεται ότι η Ελλάδα με το προκλητικό 5% έχει το δεύτερο χαμηλότερο συντελεστή φορολογίας μερισμάτων μετά τις Λετονία και Εσθονία με 0%, έναντι μέσου όρου στην Ε.Ε. 24%, σε σημείο ακόμα και ο ΟΟΣΑ να συστήνει την αύξηση του συντελεστή.
Για να γίνουν πιο κατανοητά τα πράγματα. Για σύνολο διανεμόμενων κερδών 2,8 δισ. ευρώ, προ φόρων, για το έτος 2021 (φορολογικές δηλώσεις 2022) των εισηγμένων εταιρειών στο Χρηματιστήριο Αθηνών καταβλήθηκαν: α) ως φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων 506 εκατ. ευρώ και β) ως φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων από τους μετόχους, για τα διανεμηθέντα τελικά μερίσματα 2,3 δισ. ευρώ, μόλις 115 εκατ. ευρώ. Δηλαδή επί συνόλου κερδών 2,8 δισ. ευρώ καταβλήθηκαν συνολικά φόροι εισοδημάτων 621 εκ. ευρώ ή σε ποσοστό 22,13% (!!!). Αυτός ήταν ο τελικός φορολογικός συντελεστής για τον κάθε «Βαρδινογιάννη», «Λάτση», «Περιστέρη» κ.λπ. επί των κερδών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που έφτασαν στην τσέπη τους, όταν για εισόδημα από εργασία ή σύνταξη ο φορολογικός συντελεστής φτάνει στο 22% στις 20.000 εισόδημα! Μετά αναζητούν οι κυβερνήσεις την πάταξη της φοροδιαφυγής…
4. Ειδικά προνόμια και ασυλίες. Για τους εφοπλιστές το πολιτικό σύστημα έχει νομοθετήσει περίπου 50 φοροαπαλλαγές και η όποια φορολογική τους «υποχρέωση» είναι σε εθελοντική βάση!
5. Υπέρ και Υπό τιμολογήσεις και στρατηγικοί σχεδιασμοί για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Με το διεθνές τους δίκτυο και τις ανεξέλεγκτες υπερτιμολογήσεις και υποτιμολογήσεις μπορούν να μεταφέρουν και να εμφανίζουν τα κέρδη στη χώρα που έχουν το μικρότερο φορολογικό συντελεστή. Αυτή φυσικά δεν είναι η Ελλάδα, διότι υπάρχουν και οι «φορολογικοί παράδεισοι» ακόμα και μέσα στην Ε.Ε. Ήδη αναφερθήκαμε στην περίπτωση της Ιρλανδίας με τα funds. Ενδεικτικό μέγεθος, που δεν αφορά μόνο πολυεθνικές, το 2021 εμφανίστηκαν επιχειρήσεις με έσοδα 77 δισ. ευρώ που ήταν ζημιογόνες και συνεπώς δεν πλήρωσαν φόρο.
Πρακτικά όλες οι κυβερνήσεις έχουν εδώ και πάνω από μία δεκαετία όλα τα εργαλεία για να πατάξουν με απόλυτο τρόπο την φοροδιαφυγή. Ειδικά δε μετά τα τελευταία χρόνια με τον πολλαπλασιασμό της χρήσης των ψηφιακών συναλλαγών η λύση του προβλήματος είναι ακόμα πιο εύκολη. Το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλει το πολιτικό σύστημα και φυσικά η παρούσα κυβέρνηση να το κάνει διότι θα θίξουν συμφέροντα, με τα οποία διαπλέκονται σε όλα τα επίπεδα.
