Περίσσιοι άνθρωποι
Έκλεισες τα 67, είσαι και χωρίς δουλειά γιατί έχεις κλείσει το μαγαζί σου, αλλά χρωστάς στην εφορία ή τα ταμεία, τότε δεν θα πάρεις ποτέ σύνταξη, αλλά η καλή κυβέρνηση που θα σου κατασχέσει το σπίτι (αν έχεις) και θα σου στερήσει τη σύνταξη (επειδή έχεις χρέος), θα σου βγάλει ένα επίδομα 360 ευρώ για να κάνεις τη ζωή σου! Αυτό κοινοποιεί η εγκύκλιος που συνυπέγραψαν η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου και ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Τάσος Πετρόπουλος. Έτσι, θα μπορείς πλέον να ευγνωμονείς τον ΣΥΡΙΖΑ για την ελεημοσύνη. Και θα σε παρηγορεί ότι δεν θα είσαι μόνος σου. Στην κατάστασή σου είναι χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες που τα μνημόνια τούς βρήκαν σε μεγάλη ηλικία, και με τη μεγάλη τους διάρκεια τούς γονάτισαν και δεν τους άφησαν κανένα περιθώριο να ανακάμψουν. Με 360 ευρώ και όσο αντέξεις. Εξάλλου, για να βγαίνουν τα πλεονάσματα που θέλουν οι δανειστές, εσείς… πλεονάζετε!
Σίμος Λαμπρίδης
Δικαιοσύνη για πλούσιους
Η Αριστερά στην Ελλάδα είχε πάντοτε μια επιλεκτική σχέση με τα προβλήματα που βασανίζουν τους πολίτες. Πολλά ζητήματα εξαιρετικής σοβαρότητας τα είχε εκτός ατζέντας, με αποτέλεσμα να εκτραχύνονται καταστάσεις που καθιστούν τη ζωή ανυπόφορη. Τα εργασιακά δεν είναι βέβαια ασήμαντα ούτε τα η προστασία των προσφύγων και των μεταναστών, αλλά ο αποκλεισμός των πολιτών από την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, δεν είναι εξίσου σημαντικό ζήτημα, αν όχι σημαντικότερο;
Και επειδή, πλην κάποιων ειδικών του κλάδου, δεν δημιουργήθηκε μια παράδοση ενασχόλησης με άλλα νευραλγικά ζητήματα, πιο εύκολα ο γραφειοκρατικός μηχανισμός που προέκυψε μέσα από τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ υποτιμά, αποδέχεται ή επιβάλλει «λύσεις» καθαρά απαγορευτικές για τον πολίτη.
Ακόμα και ο Άρειος Πάγος κώλωσε με τους νόμους του Κοντονή, αλλά και των προηγούμενων, που έκαναν την προσφυγή στη δικαιοσύνη τόσο ακριβή, που αυτοί ακριβώς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, οι κατεστραμμένοι και άφραγκοι, να μην μπορούν να βρουν το δίκιο τους. Εκατοντάδες ευρώ απαιτούνται πλέον για κάθε προσφυγή στα δικαστήρια, στα φορολογικά ιδίως, ακριβότερα κι από πολλές πιο πλούσιες χώρες της Ευρώπης, όπως η Γαλλία και Δανία. Αλλά και για μια ομαδική προσφυγή 100 εργαζομένων, με παράβολο 150 ευρώ ανά άτομο, το ποσό της προσφυγής φτάνει τα 15.000 ευρώ!
Μήπως είναι κι αυτός ένας εύσχημος τρόπος για να κάμψουν τις άμυνες μας;
Μαρούλα Μαραγκού
Μικρές χώρες, μεγάλες αποφάσεις
Η Ιρλανδία αποφάσισε να μην επενδύει πλέον σε εταιρίες που βγάζουν πετρέλαιο, αλλά μόνο σε εταιρίες που παράγουν ενέργεια από εναλλακτικές πηγές.
Η Νέα Ζηλανδία το πήγε ακόμα μακρύτερα: απαγορεύει την εξόρυξη πετρελαίου στις ακτές της θεωρώντας ότι έτσι συμβάλλει στη μείωση των συνεπειών από τη ρύπανση που προκαλεί η χρήση του πετρελαίου, τοπικά και σε παγκόσμια κλίμακα με το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Επίσης η Νέα Ζηλανδία, που έχει μια νεαρή κοπέλα για πρωθυπουργό, η οποία γέννησε στη διάρκεια της θητείας της και πήρε κανονικά την άδεια που προβλέπει ο νόμος για τις νέες μητέρες, απαγόρευσε την αλόγιστη πώληση ακινήτων σε ξένους για να προστατεύσει τους πολίτες της από την άνοδο των τιμών στις αγορές και τις ενοικιάσεις ακινήτων, που προκαλείται από την αύξηση της ζήτησης ακινήτων από ξένους, βασικά εύπορα άτομα και επενδυτικές εταιρίες. Στη Νέα Ζηλανδία, το συμφέρον των πολιτών μπαίνει πάνω από την ασυδοσία της αγοράς και οι επενδυτές δεν θεωρούνται απαραιτήτως ως κάτι καλό.
Λουκάς Μαυρογένης
Ασυνείδητη δημοσιογραφία
Άμα είσαι πλούσια, γυναίκα ή κόρη εμίρη, παίρνεις άδεια οδήγησης για το οικογενειακό σου τζιπ, πράγμα που θεωρείται μεγάλη πρόοδος, ενώ άμα είσαι ειρηνική ακτιβίστρια, αλλόθρησκη και γυναίκα χωρίς ισχυρό σόι σού παίρνουν το κεφάλι, στην κυριολεξία, πράγμα που θεωρείται ατυχές γεγονός! Διαμαρτυρήθηκαν κάποιοι προοδευτικοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τη φρικαλεότητα του αποκεφαλισμού της Israa al-Ghomgham, αλλά στον επίσημο δυτικό Τύπο πέρασε γρήγορα στις πίσω σελίδες και καμία κυβέρνηση δεν εξέφρασε τον αποτροπιασμό της. Η πιο άγρια φασιστική δικτατορία της Σαουδικής Αραβίας είναι σύμμαχος και πολύ καλός πελάτης της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Γερμανίας για αεροπλάνα και πυραύλους για να καταστρέφει την Υεμένη, οπότε και οι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι δείχνουν όλη την αντικειμενική επιείκεια τους. Τα ίδια και με τον δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου που κάθε μέρα εκτελεί και συλλαμβάνει πανεπιστημιακούς, δημοσιογράφους, φοιτητές και κάθε έναν που διαμαρτύρεται για τη χούντα ακόμα και με τον πιο ήπιο τρόπο. Για να μην πούμε για τη δολοφονική μηχανή του Ισραήλ στη Γάζα που «καθαρίζει» σε καθημερινή βάση από παιδιά μέχρι νοσοκόμους. Αντιθέτως, μόλις λογοκριθεί μια ταινία στην Κίνα ή στη Ρωσία, ξεσηκώνονται όλοι οι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι χωρίς την αντικειμενική επιείκεια τους. Και μετά απορούν γιατί ο κόσμος δεν τους εμπιστεύεται, τους σιχαμένους.
Μάνια Ζήλου
