Της Αλίκης Βεγίρη. Δυστυχώς, ο Μάριο Μόντι, το πουλέν Βερολίνου, Βρυξελλών και αγορών δεν τα πήγε καλά στις εκλογές στις 24 Φεβρουαρίου και η Ιταλία αυτή τη στιγμή βρίσκεται κοντά δυο βδομάδες χωρίς κυβέρνηση, γεγονός που στενοχωρεί πολύ τις αγορές, ιδίως αυτές οι οποίες και έσπευσαν διά του Οίκου Fitch από την άλλη κιόλας μέρα, που λέει ο λόγος, να της τραβήξουνε τ’ αφτί υποβαθμίζοντάς την από ΑΑ- σε ΒΒΒ+.
Κίνηση, άλλωστε, αναμενόμενη, μια και οι οίκοι εδώ και καιρό παίζουν ρόλο εμφανώς πολιτικό, αναλαμβάνοντας να συνετίσουν εκεί όπου οι πολιτικοί είναι λιγότερο αποτελεσματικοί. Φυσικά, στην περίπτωση της Ιταλίας δεν περιμένει κανείς να τραβήξουν πολύ το σκοινί, διότι αφενός βρίσκεται ακόμα σε ισχύ το «whatever it takes» του Ντράγκι, αφετέρου τα κερδοσκοπικά παιχνίδια με την Ιταλία ενέχουν και μεγάλο ρίσκο. Διότι, άμα πολυζορίσουν τα σπρεντς, ο Ντράγκι θ’ αναγκαστεί να αθετήσει το λόγο του και τότε κάποιοι μπορεί να καταγράψουν μεγάλες χασούρες. Πάντως, προς το παρόν, οι αγορές δεν φαίνεται να τρομοκρατούνται από το εκλογικό αποτέλεσμα και μέχρι χθες οι αποδόσεις του δεκαετούς είχαν ελάχιστα τσιμπήσει προς τα πάνω.
Αν το μοντέλο Μόντι είχε περάσει ανάμεσα στους ψηφοφόρους, τότε θα μπορούσε να συνδράμει τον Μπερσάνι στη Γερουσία, όπου οι δυο τους θα αποκτούσαν άνετη πλειοψηφία, και έτσι δεν θα είχαν καμιά ανάγκη τον Γκρίλο κι ούτε θα κάθονταν να ανέχονται τα καμώματα του Μπερλουσκόνι, αλλά και των δικαστών που βρήκαν τώρα την ευκαιρία να τον στριμώξουν και, γιατί όχι, να τον βγάλουν απ’ το παιχνίδι.
Συγκεκριμένα, αν δεν κάνουμε λάθος στο μέτρημα, ο Μπερλουσκόνι με το που τέλειωσαν οι εκλογές, βρέθηκε υπόδικος για τρεις διαφορετικές περιπτώσεις, μια για το Ρούμπι-γκέιτ, μια για τη δημοσίευση σε μια από τις εφημερίδες του εγγράφων παρανόμως αποκτηθέντων (για την οποία ήδη καταδικάστηκε σε 1 χρόνο φυλάκιση) και μια τρίτη για ενδεχόμενη δωροδοκία με 3 εκ. ευρώ πρώην βουλευτή του Romano Prodi με σκοπό να αποσκιρτήσει. Το μπαράζ των δικαστικών αυτών επιθέσεων οδήγησε το γραμματέα του κόμματος στον πρόεδρο Ναπολιτάνο για να διαμαρτυρηθεί και τον Μπερλουσκόνι στο νοσοκομείο για λόγους μπορεί πραγματικούς, μπορεί και εύλογους, όπως η προσδοκία για αναβολή της δίκης.
Δυστυχώς, όμως, για το Βερολίνο και ευτυχώς για τους Ιταλούς, οι 113 έδρες του Μπερσάνι και οι 18 του Μόντι δεν πιάνουν ούτε τις μισές από τις 301 της Γερουσίας. Έτσι, αναγκαστικά, είτε θα πάνε σε νέες εκλογές είτε θα προσπαθήσουν να σχηματίσουν κάποια κυβέρνηση.
Επανάληψη εκλογών, όπως και κάθε δημοκρατική διαδικασία όπου ο απρόβλεπτος λαός καλείται να εκφράσει γνώμη, είναι κάτι που δυσαρεστεί ιδιαίτερα το Βερολίνο και καλό είναι να αποφεύγεται ή όταν δεν γίνεται αλλιώς να επαναλαμβάνεται μέχρις ότου προκύψει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αλλά ούτε και οι πολίτες, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, επιθυμούν γρήγορα εκλογές, κι έτσι αυτές βρίσκονται εκτός ορίζοντος.
Άλλωστε, ο πρόεδρος Ναπολιτάνο δεν έχει αρχίσει ακόμα να μοιράζει διερευνητικές εντολές. Μια η επιπεφυκίτιδα Μπερλουσκόνι, μια η εκλογή Πάπα, το πράγμα πήγε πίσω.
Τα δυνατά σχήματα δεν είναι και πολλά, αφού οι παίκτες είναι μόνο τρεις. Είτε ο Μπερσάνι θα πάει με τον Μπερλουσκόνι, είτε ο Μπερσάνι με τον Γκρίλο, είτε ο Μπερλουσκόνι με τον Γκρίλο. Προς το παρόν, μεγάλος συνασπισμός Μπερλουσκόνι-Μπερσάνι έχει απορριφθεί από τον δεύτερο. Ο Γκρίλο, παρά τις έντονες πιέσεις που δέχεται, αποκλείει κάθε σύμπραξη με κάποιον από τους δύο, παρά μόνον εφόσον ο Μπερσάνι στηρίξει κάποια από τα 21 σημεία του προγράμματός του (για Μπερλουσκόνι ούτε λόγος), όπως ελάχιστο εισόδημα για τους ανέργους, ελεύθερη πρόσβαση στο Διαδίκτυο, κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης κομμάτων και εφημερίδων, αναδιάρθρωση του χρέους και διενέργεια δημοψηφίσματος για το ευρώ, ενώ σύμφωνά με το blog του, το οποίο όπως αναφέρει ο Economist έχει αναδειχθεί ως η πλέον σημαντική πηγή πολιτικών ειδήσεων, αποκλείει συμμετοχή και στήριξη και σε οποιοδήποτε είδος τεχνοκρατικής κυβέρνησης.
Πάντως, το αστέρι του Γκρίλο συνεχίζει και μετά τις εκλογές να λάμπει. Δημοσκοπήσεις του δίνουν ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά. Τα πράγματα, όμως, για τους Ιταλούς δεν είναι καθόλου εύκολα. Η ύφεση για φέτος εκτιμάται στο -3,5%, (πέρυσι έκλεισε στο -2,4%), το 65% του πληθυσμού αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες του, οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν με γοργούς ρυθμούς, ενώ ένα 7%-8% εξ αυτών μένει πίσω στις υποχρεώσεις του. Παρά ταύτα, οι Ιταλοί συνεχίζουν να μένουν πιστοί στο ευρώ. Πρόσφατη δημοσκόπηση της Corriere della Sera έδειξε ότι το 74% τάσσεται υπέρ του κοινού νομίσματος και το 70% κατά της διενέργειας δημοψηφίσματος. Τα ίδια περίπου ποσοστά απαντώνται και ανάμεσα στους ψηφοφόρους του Γκρίλο, ο οποίος και αρχίζει να τα μαζεύει.
Το πολιτικό παιχνίδι στην Ιταλία έχει μόλις αρχίσει…
