Μετέφεραν τον αγώνα τους στις Βρυξέλλες, αναμένουν την επαναπρόσληψή τους
Οι 2.000 σχολικοί φύλακες που απολύθηκαν τον Ιούλη του 2013 από την κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών, ήταν οι πρώτοι δημόσιοι υπάλληλοι που απολύθηκαν μετά από 110 χρόνια. Ήταν εύκολοι στόχοι, και για αυτό επιλέχθηκαν ως η πρώτη ομάδα που θα δεχτεί την επίθεση. Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου μετέφεραν τον αγώνα τους, προκειμένου να κάνουν γνωστή τη διαμαρτυρία τους. Η αντιπροσωπεία των Σχολικών Φυλάκων συμμετείχε στην αποστολή των Εκπαιδευτικών Μέσης Εκπαίδευσης που μετέβη στην έδρα του Ευρωκοινοβουλίου για θέματα Παιδείας. Στις Βρυξέλλες οι Σχολικοί Φύλακες άρθρωσαν έναν λόγο όχι διαπραγματευτικό, αλλά ουσιώδη. Όπως τονίζουν, «δεν είναι μόνο ότι 2.000 εργαζόμενοι χάσανε τη δουλειά τους και πετάχτηκαν στην ατελείωτη λίστα ανέργων αποκλεισμένοι απ’ την αγορά εργασίας λόγω της μεγάλης ηλικίας τους. Η αλήθεια και η ουσία είναι ακόμη πιο επώδυνη. Ο σχολικός φύλακας προστάτευε το δημόσιο σχολείο από βανδαλισμούς και κλοπές. Πιο πολύ όμως ήταν η ασπίδα περιφρούρησης των μαθητών από την ενδοσχολική βία (bullying) και την ολοένα αυξανόμενη μάστιγα των ναρκωτικών». Φαινόμενα που φυσικά, γιγαντώθηκαν με την κρίση.
Ακόμη, τονίζουν πως «οι απολύσεις αυτές δεν είχαν κανένα δημοσιονομικό όφελος. Μέχρι τώρα το κόστος από τις ζημίες στα αφύλακτα σχολεία έχει ξεπεράσει το κόστος της μισθοδοσίας των εργαζομένων». Η αντίδραση της συνδικαλιστικής ηγεσίας, «παρ’ ότι αυτές οι απολύσεις ήταν οι πρώτες στο δημόσιο τομέα μετά από 110 χρόνια, δεν ήταν αυτή που θα θέλαμε και περιμέναμε. Έτσι βγήκαμε στο δρόμο απλοί εργαζόμενοι. Πήραμε την τύχη στα χέρια μας. Δημιουργήσαμε επιτροπές αγώνα και σχεδιάσαμε τις δράσεις μας. Συχνές διαμαρτυρίες στο υπουργείο. Εκεί, κάθε φορά, βρισκόμασταν αντιμέτωποι με την αδιαλλαξία του υπουργού και την αστυνομική βία. Ξύλο, χημικά, δακρυγόνα σε εργαζόμενους ανυπεράσπιστους που οι περισσότεροι ήταν πάνω από 50 χρονών, γυναίκες και άντρες».
Οργάνωσαν πορεία από την Θεσσαλονίκη μέχρι την Αθήνα. Ένωσαν τη φωνή τους και τις δυνάμεις τους με όσους πλήττονται από αυτές τις πολιτικές. Δημιούργησαν ένα μέτωπο αλληλεγγύης με τους απολυμένους από την ΕΡΤ, τους απεργούς της Coca-Cola, τους καθηγητές σε διαθεσιμότητα, τις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και με κινήματα όπως το SOS Χαλκιδική, το SOSte Το Νερό. Παρά το γεγονός πως οι δικαστικές αποφάσεις στην πλειοψηφία τους, τους δικαιώνουν, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με νομικά τεχνάσματα δεν υλοποίησε τις αποφάσεις αυτές.
Όπως έλεγε πρόσφατα σχολικός φύλακας, απολυμένος λίγο πριν την σύνταξη, σε πρόσωπο κοντινό του γράφοντος, ενόψει της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ: «Από Δευτέρα επιστρέφω στη δουλειά μου». Η νέα κυβέρνηση ανακοίνωσε την επαναπρόσληψή τους. Μένει να γίνει πράξη για να δικαιωθεί ένας μακροχρόνιος αγώνας.
