Λοκ-άουτ σε 350 εργοστάσια με 500.000 εργάτες
Τα κύρια έξοδα διαβίωσης για τους εργάτες της κλωστοϋφαντουργίας είναι η τροφή και η στέγη. Και τα δύο αυξάνουν γρηγορότερα από τους μισθούς. Ο πληθωρισμός τρέχει με 10%. Έτσι, οι εργάτες απαιτούν αυξήσεις μέχρι 50% και έλεγχο των ενοικίων. Αυτά είνα τα βασικά αιτήματα των πρόσφατων αγώνων που ξεκίνησαν στα μέσα Μάη στην Ασούλια και τώρα εξαπλώνονται.
Κυριακή 10 Ιούνη, Ναραγιανγκάνι, 10 μίλια νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας Ντάκα. Στις 11.00 το πρωί εργάτες της κλωστοϋφαντουργίας Reck Work προχωρούν σε απεργία και κλείνουν τον αυτοκινητόδρομο Ναραγιανγκάνι-Αντάμι-Ντέμρα με φλεγόμενα λάστιχα.
Δευτέρα, 11 Ιούνη, Ασούλια, βιομηχανικό προάστιο της Ντάκα. Στις 9.00 το πρωί εργάτες του εργοστασίου της Artistic Design που απασχολεί 4.500 (συσκευαστήριο του Ομίλου Hameem που ήταν το επικέντρο της αναταραχής τον προηγούμενο μήνα) προχωρούν σε απεργία απαιτώντας ψηλότερους μισθούς και κλείνουν τον αυτοκινητόδρομο Ντάκα-Τανγκάιλ για ώρες. Αργότερα ενώνονται μαζί τους χιλιάδες εργάτες από γειτονικά εργοστάσια στα οποία επιτίθενται με τούβλα και καταστρέφουν 25 οχήματα, ενώ 100 άλλα εργοστάσια κλείνουν προληπτικά. Η επίθεση της αστυνομίας αφήνει 30 τραυματίες και ανοίγει το δρόμο στις 1.30.
Τρίτη, 12 Ιούνη, Ασούλια. Περίπου τα μισά από τα 350 εργοστάσια παραμένουν κλειστά. Από το πρωί εξελλίσσονται νέες συγκρούσεις με την αστυνομία να χρησιμοποιεί δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες και τους εργάτες τούβλα και πέτρες. Οι τελευταίοι επιτίθενται σε 10 εργοστάσια και καταστρέφουν 15 οχήματα, ανάμεσά τους και το τζιπ του Γενικού Επιθεωρητή της Βιομηχανικής (!) Αστυνομίας. Τραυματίζονται 80 εργάτες, οι 10 από πλαστικές σφαίρες. Ο δρόμος ανοίγει όταν την αστυνομία ενισχύουν δυνάμεις της παραστρατιωτικής Ταξιαρχίας Άμεσης Δράσης. Πολλοί εργάτες υποφέρουν από υποσιτισμό. Η Ραχίμα κερδίζει 4.500 τάκα το μήνα και και πληρώνει 1000 τάκα για την παράγκα που μένει. Ο ιδιοκτήτης της ζητάει τώρα 1400 τάκα. Τον τελευταίο καιρό η Ραχίμα έπρεπε να περιορίσει τα αβγά, τη μία και μοναδική πηγή πρωτεϊνών για τους φτωχούς. «Τέσσερα αβγά κοστίζουν 40 τάκα τώρα. Όταν έγινε η τελευταία αύξηση στο μισθό μου, το 2010, κόστιζαν 24». Ένας άλλος εργάτης του Ομίλου Hameem εξηγεί: «Δεν κερδίζουμε τίποτα από τις αυξήσεις, γιατί οι ιδιοκτήτες αύξησαν τα ενοίκια 4 φορές σε ένα χρόνο».
Τετάρτη, 13 Ιούνη, Ασούλια. Οι βιομήχανοι αποφασίζουν να ξαναρχίσουν την παραγωγή μετά τη χτεσινή διαβεβαίωση Αρχών και «συνδικαλιστών» ότι δεν θα γίνονταν ζημιές στα εργοστάσια σε τριμερή συνάντηση του υπουργού Εργασίας με συνδικαλιστές και βιομήχανους. Ωστόσο, οι εργάτες βρίσκουν τις πόρτες του Artistic Design και άλλων εργοστασίων κλειστές, ξαναστήνουν οδοφράγματα όπου ενώνονται με τους εργάτες περίπου 200 εργοστασίων και ξεκινούν νέες μαζικότερες συγκρούσεις μέχρι το απόγευμα.
Με την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται διαρκώς λόγω πληθωρισμού, οι εργάτες απαιτούν αυξήσεις 1.500-2.000 τάκα το μήνα από 3000-5.500 τάκα (36-61 δολάρια) που είναι σήμερα. Η Ροζίνα Μπέγκουμ παίρνει 4.500 το μήνα για γενικά καθήκοντα. Πριν από λίγους μήνες έπαιρνε 8.000 μαζί με τις υπερωρίες, αλλά οι υπερωρίες κόπηκαν και τα λεφτά δεν αρκούν πλέον για την οικογένειά της. «Δεν γνωρίζω τους “συνδικαλιστές” που μας επισκέφτηκαν σήμερα. Δεν ήρθαν για να μάθουν τα αιτήματά μας, ήρθαν για να προστατέψουν τα συμφέροντα του αφεντικού». Κανείς από αυτούς τους μυστήριους «συνδικαλιστές» δεν έχει μέχρι σήμερα αναφερθεί στις ειδήσεις με το ονοματεπώνυμό του ή το όνομα του σωματείου του.
Πέμπτη, 14 Ιούνη, Ασούλια. Η κυβέρνηση συγκροτεί επιτροπή υπό τη στρατιωτική αστυνομία για την αναζήτηση των υπευθύνων των ταραχών. Όταν γίνεται γνωστό ότι το κράτος ενδιαφέρεται περισσότερο για την τιμωρία παρά για τα αιτήματα, στήνονται νέα οδοφράγματα σε κεντρικούς αυτοκινητόδρομους. Ο υπουργός Εσωτερικών υπόσχεται αύξηση για τον επόμενο μήνα και παρακολούθηση του ύψους των ενοικίων, αλλά αυτό δεν ικανοποιεί το αίτημα για άμεση ανακούφιση. Ξεσπούν νέες, πιο βίαιες συγκρούσεις και η αστυνομία αδυνατεί να διαλύσει τους συγκεντρωμένους. Καταστρέφονται πάνω από 100 οχήματα.
Η Ομοσπονδία Παραγωγών και Εξαγωγέων Κλωστοϋφαντουργίας του Μπαγκλαντές BGMEA απειλεί να κυρήξει λοκ-άουτ σε όλη την Ασούλια και σταδιακά σε όλη τη χώρα αν δεν σταματήσει η αναταραχή.
Πέμπτη, 14 Ιούνη, Ναραγιανγκάνι. Χιλιάδες εργάτες στην κλωστοϋφαντουργία σταματούν τη δουλειά και διαδηλώνουν στους δρόμους ζητώντας αυξήσεις, δηλώνουν συμπαράσταση στους ξεσηκωμένους της Ασούλια και συγκρούονται με τη αστυνομία με 50 τραυματίες. Το Σάββατο, 16 Ιούνη, η ταραχές ξαναρχίζουν, ενώ στην Ασούλια συνεχίζονται όλες αυτές τι ημέρες.
Σε νέα ανακοίνωση, η BGMEA επισημαίνει πως «χάνουμε την παραγωγή κάθε μέρας που περνάει. Αποφασίσαμε να κλείσουμε περισσότερα από 300 εργοστάσια στην Ασούλια και δεν θα ξανανοίξουν αν εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τις ταραχές δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά. Αν χρειαστεί θα κλείσουμε όλα τα εργοστάσια στο Μπαγκλαντές… Η κυβέρνηση θα έπρεπε να επιβάλλει μια νομοθεσία τέτοια ώστε κανείς να μην παίζει με τη βιομηχανία».
Κυριακή, 17 Ιούνη, Ναραγιανγκάνι. Ο Όμιλος Sinha Textile ανακοινώνει το προληπτικό κλείσιμο για δύο μέρες του εργοστασίου του όπου δουλεύουν 40.000 εργάτες, ενώ αναπτύσσονται προληπτικά αστυνομικές δυνάμεις. Στην Ασούλια συγκεντρώνονταοι χιλιάδες έξω από τα κλειστά εργοστάσια και απαιτούν αυξήσεις και άμεση επαναλειτουργία. Νέες συγκρούσεις με την αστυνομία που αυτή τη φορά κάνει επιδρομή στις γειτονιές των εργατών και επιτίθεται αδιακρίτως.
Από τη δεκαετία του ’90 έχει κυριαρχήσει η «γρήγορη μόδα» όπου οι σεζόν από δύο πολλαπλασιάστηκαν σε έξι το χρόνο. Η ταχύτητα της τροφοδοσίας έχει γίνει σημαντικό στοιχείο του ανταγωνισμού, η δυνατότητα δηλαδή να αλλάζουν τα ράφια στα καταστήματα ρούχων πριν τον ανταγωνιστή. Η ελαχιστοποίηση του κύκλου από το ντιζάιν στην παράδοση είναι αυτό που ζητούν οι δυτικές εταιρίες από τις ασιατικές κλωστοϋφαντουργίες. Οι εργάτες στην Ασούλια και στο Ναραγιανγκάνι καταλαβαίνουν πολύ καλά πως κάθε μέρα απεργίας κοστίζει στα αφεντικά τους εκατομμύρια σε απώλεια εμπιστοσύνης, ποινικές ρήτρες και επιπλέον έξοδα μεταφοράς ώστε να καλυφθεί η καθυστέρηση παράδοσης. Μέχρι τώρα το λοκάουτ έχει κοστίσει περί τα 75 εκατομμύρια δολάρια και το κόστος αυξάνεται 10 εκατομμύρια κάθε μέρα.
Κυριακή 10 Ιούνη, Ναραγιανγκάνι, 10 μίλια νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας Ντάκα. Στις 11.00 το πρωί εργάτες της κλωστοϋφαντουργίας Reck Work προχωρούν σε απεργία και κλείνουν τον αυτοκινητόδρομο Ναραγιανγκάνι-Αντάμι-Ντέμρα με φλεγόμενα λάστιχα.
Δευτέρα, 11 Ιούνη, Ασούλια, βιομηχανικό προάστιο της Ντάκα. Στις 9.00 το πρωί εργάτες του εργοστασίου της Artistic Design που απασχολεί 4.500 (συσκευαστήριο του Ομίλου Hameem που ήταν το επικέντρο της αναταραχής τον προηγούμενο μήνα) προχωρούν σε απεργία απαιτώντας ψηλότερους μισθούς και κλείνουν τον αυτοκινητόδρομο Ντάκα-Τανγκάιλ για ώρες. Αργότερα ενώνονται μαζί τους χιλιάδες εργάτες από γειτονικά εργοστάσια στα οποία επιτίθενται με τούβλα και καταστρέφουν 25 οχήματα, ενώ 100 άλλα εργοστάσια κλείνουν προληπτικά. Η επίθεση της αστυνομίας αφήνει 30 τραυματίες και ανοίγει το δρόμο στις 1.30.
Τρίτη, 12 Ιούνη, Ασούλια. Περίπου τα μισά από τα 350 εργοστάσια παραμένουν κλειστά. Από το πρωί εξελλίσσονται νέες συγκρούσεις με την αστυνομία να χρησιμοποιεί δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες και τους εργάτες τούβλα και πέτρες. Οι τελευταίοι επιτίθενται σε 10 εργοστάσια και καταστρέφουν 15 οχήματα, ανάμεσά τους και το τζιπ του Γενικού Επιθεωρητή της Βιομηχανικής (!) Αστυνομίας. Τραυματίζονται 80 εργάτες, οι 10 από πλαστικές σφαίρες. Ο δρόμος ανοίγει όταν την αστυνομία ενισχύουν δυνάμεις της παραστρατιωτικής Ταξιαρχίας Άμεσης Δράσης. Πολλοί εργάτες υποφέρουν από υποσιτισμό. Η Ραχίμα κερδίζει 4.500 τάκα το μήνα και και πληρώνει 1000 τάκα για την παράγκα που μένει. Ο ιδιοκτήτης της ζητάει τώρα 1400 τάκα. Τον τελευταίο καιρό η Ραχίμα έπρεπε να περιορίσει τα αβγά, τη μία και μοναδική πηγή πρωτεϊνών για τους φτωχούς. «Τέσσερα αβγά κοστίζουν 40 τάκα τώρα. Όταν έγινε η τελευταία αύξηση στο μισθό μου, το 2010, κόστιζαν 24». Ένας άλλος εργάτης του Ομίλου Hameem εξηγεί: «Δεν κερδίζουμε τίποτα από τις αυξήσεις, γιατί οι ιδιοκτήτες αύξησαν τα ενοίκια 4 φορές σε ένα χρόνο».
Τετάρτη, 13 Ιούνη, Ασούλια. Οι βιομήχανοι αποφασίζουν να ξαναρχίσουν την παραγωγή μετά τη χτεσινή διαβεβαίωση Αρχών και «συνδικαλιστών» ότι δεν θα γίνονταν ζημιές στα εργοστάσια σε τριμερή συνάντηση του υπουργού Εργασίας με συνδικαλιστές και βιομήχανους. Ωστόσο, οι εργάτες βρίσκουν τις πόρτες του Artistic Design και άλλων εργοστασίων κλειστές, ξαναστήνουν οδοφράγματα όπου ενώνονται με τους εργάτες περίπου 200 εργοστασίων και ξεκινούν νέες μαζικότερες συγκρούσεις μέχρι το απόγευμα.
Με την αγοραστική τους δύναμη να μειώνεται διαρκώς λόγω πληθωρισμού, οι εργάτες απαιτούν αυξήσεις 1.500-2.000 τάκα το μήνα από 3000-5.500 τάκα (36-61 δολάρια) που είναι σήμερα. Η Ροζίνα Μπέγκουμ παίρνει 4.500 το μήνα για γενικά καθήκοντα. Πριν από λίγους μήνες έπαιρνε 8.000 μαζί με τις υπερωρίες, αλλά οι υπερωρίες κόπηκαν και τα λεφτά δεν αρκούν πλέον για την οικογένειά της. «Δεν γνωρίζω τους “συνδικαλιστές” που μας επισκέφτηκαν σήμερα. Δεν ήρθαν για να μάθουν τα αιτήματά μας, ήρθαν για να προστατέψουν τα συμφέροντα του αφεντικού». Κανείς από αυτούς τους μυστήριους «συνδικαλιστές» δεν έχει μέχρι σήμερα αναφερθεί στις ειδήσεις με το ονοματεπώνυμό του ή το όνομα του σωματείου του.
Πέμπτη, 14 Ιούνη, Ασούλια. Η κυβέρνηση συγκροτεί επιτροπή υπό τη στρατιωτική αστυνομία για την αναζήτηση των υπευθύνων των ταραχών. Όταν γίνεται γνωστό ότι το κράτος ενδιαφέρεται περισσότερο για την τιμωρία παρά για τα αιτήματα, στήνονται νέα οδοφράγματα σε κεντρικούς αυτοκινητόδρομους. Ο υπουργός Εσωτερικών υπόσχεται αύξηση για τον επόμενο μήνα και παρακολούθηση του ύψους των ενοικίων, αλλά αυτό δεν ικανοποιεί το αίτημα για άμεση ανακούφιση. Ξεσπούν νέες, πιο βίαιες συγκρούσεις και η αστυνομία αδυνατεί να διαλύσει τους συγκεντρωμένους. Καταστρέφονται πάνω από 100 οχήματα.
Η Ομοσπονδία Παραγωγών και Εξαγωγέων Κλωστοϋφαντουργίας του Μπαγκλαντές BGMEA απειλεί να κυρήξει λοκ-άουτ σε όλη την Ασούλια και σταδιακά σε όλη τη χώρα αν δεν σταματήσει η αναταραχή.
Πέμπτη, 14 Ιούνη, Ναραγιανγκάνι. Χιλιάδες εργάτες στην κλωστοϋφαντουργία σταματούν τη δουλειά και διαδηλώνουν στους δρόμους ζητώντας αυξήσεις, δηλώνουν συμπαράσταση στους ξεσηκωμένους της Ασούλια και συγκρούονται με τη αστυνομία με 50 τραυματίες. Το Σάββατο, 16 Ιούνη, η ταραχές ξαναρχίζουν, ενώ στην Ασούλια συνεχίζονται όλες αυτές τι ημέρες.
Σε νέα ανακοίνωση, η BGMEA επισημαίνει πως «χάνουμε την παραγωγή κάθε μέρας που περνάει. Αποφασίσαμε να κλείσουμε περισσότερα από 300 εργοστάσια στην Ασούλια και δεν θα ξανανοίξουν αν εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τις ταραχές δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά. Αν χρειαστεί θα κλείσουμε όλα τα εργοστάσια στο Μπαγκλαντές… Η κυβέρνηση θα έπρεπε να επιβάλλει μια νομοθεσία τέτοια ώστε κανείς να μην παίζει με τη βιομηχανία».
Κυριακή, 17 Ιούνη, Ναραγιανγκάνι. Ο Όμιλος Sinha Textile ανακοινώνει το προληπτικό κλείσιμο για δύο μέρες του εργοστασίου του όπου δουλεύουν 40.000 εργάτες, ενώ αναπτύσσονται προληπτικά αστυνομικές δυνάμεις. Στην Ασούλια συγκεντρώνονταοι χιλιάδες έξω από τα κλειστά εργοστάσια και απαιτούν αυξήσεις και άμεση επαναλειτουργία. Νέες συγκρούσεις με την αστυνομία που αυτή τη φορά κάνει επιδρομή στις γειτονιές των εργατών και επιτίθεται αδιακρίτως.
Από τη δεκαετία του ’90 έχει κυριαρχήσει η «γρήγορη μόδα» όπου οι σεζόν από δύο πολλαπλασιάστηκαν σε έξι το χρόνο. Η ταχύτητα της τροφοδοσίας έχει γίνει σημαντικό στοιχείο του ανταγωνισμού, η δυνατότητα δηλαδή να αλλάζουν τα ράφια στα καταστήματα ρούχων πριν τον ανταγωνιστή. Η ελαχιστοποίηση του κύκλου από το ντιζάιν στην παράδοση είναι αυτό που ζητούν οι δυτικές εταιρίες από τις ασιατικές κλωστοϋφαντουργίες. Οι εργάτες στην Ασούλια και στο Ναραγιανγκάνι καταλαβαίνουν πολύ καλά πως κάθε μέρα απεργίας κοστίζει στα αφεντικά τους εκατομμύρια σε απώλεια εμπιστοσύνης, ποινικές ρήτρες και επιπλέον έξοδα μεταφοράς ώστε να καλυφθεί η καθυστέρηση παράδοσης. Μέχρι τώρα το λοκάουτ έχει κοστίσει περί τα 75 εκατομμύρια δολάρια και το κόστος αυξάνεται 10 εκατομμύρια κάθε μέρα.
Πηγή: lilcom.org
Γιώργος Τσίπρας
Σχόλια
