«Να διακρίνεις τη σύγχρονη κραυγή του ανθρώπου και αυτή να υπηρετείς με λόγο και πράξη»
Ν. Καζαντζάκης. Της Γιούλης Ιεραπετριτάκη
Στη σημερινή εποχή αβεβαιότητας και απροσδιοριστίας, της γενικευμένης κατάρρευσης θεωριών και προτύπων, σε μια Ευρώπη παραδομένη στην αδηφαγία των πολυεθνικών, αιωρούμενη σε ένα απύθμενο πολιτιστικό χάος που κινδυνεύει να καταπιεί όλο το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η σπαρακτική κραυγή του ανθρώπου μάς καλεί να κοιτάξουμε κατάματα τους κινδύνους που απειλούν το λαό και τη χώρα μας και να αναλάβουμε την ευθύνη.
Υπό το βάρος της ιστορικής αυτής στιγμής, πέρα και πάνω από το συμφέρον κάθε συνιστώσας, εκείνο που πρέπει να προταχθεί είναι το κοινό αγαθό, δηλαδή η ανάκτηση του τόπου μας από την ανομία της μνημονιακής υποτέλειας και η υπεράσπιση της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της εθνική μας οντότητας και πάνω από όλα η ζωή και η αξιοπρέπεια των πολιτών που η μνημονιακή βιοπολιτική του θανάτου αφανίζει χωρίς έλεος.
4.000 αυτοκτονίες, 1.500.000 άνεργοι, 650.000 ζωντανό αίμα σε μετανάστευση, συσσίτια, δυστυχία, εξαθλίωση, θάνατος. «Οι δυνάμεις του κακού» στρατεύθηκαν εναντίον μας. Ας επιστρατεύσουμε και ’μεις τις δικές μας δυνάμεις, ας καλέσουμε σε συναγερμό ό,τι ανθρώπινο και αληθινό επιζεί ενοχοποιημένο μέσα και γύρω μας, καταγγέλλοντας με πύρινο λόγο τη βολική συνεννόηση των ανάνδρων και την οργανωμένη ληστεία εις βάρος της χώρας μας.
Αν κάποιος, σήμερα, αυτοκτονεί δίπλα μας γιατί δεν αντέχει την εξαθλίωση και την ταπείνωση, έχουμε όλοι ευθύνη. Και αν κάποιος πεινά όλοι μας φταίμε, αφού δεν επαγρυπνήσαμε όσο θα ’πρεπε για να μη μετατραπεί η χώρα μας σε αποικία τιμωρημένων, εκμηδενισμένων υπάρξεων από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Σήμερα είναι στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ να αποδείξει ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν αδιέξοδα για λαούς που αγωνίζονται για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ευημερία του πολίτη, έννοιες που η νεοφιλελεύθερη πολιτική μισεί θανάσιμα αφού αποτελούν το μοναδικό συνειδησιακό εξοπλισμό απέναντι στην απανθρωπιά του δυτικού οικονομισμού. Τίποτα στην πολιτική δεν είναι αδύνατο, αφού από τη φύση της η πολιτική δεν μπορεί παρά να έχει ηθικό και ανθρωπολογικό προσδιορισμό με στόχο την ευδαιμονία των πολιτών. Γι’ αυτό ακριβώς και η προσωπική συμμετοχή θεωρήθηκε από την κλασική ελληνική σκέψη ως κορυφαίο καθήκον, προκειμένου ο πολίτης να πραγματώσει την πεμπτουσία της ύπαρξης που είναι ακριβώς η ευδαιμονία της πόλης και των πολιτών και σε καμία περίπτωση η εκβιαστική προσαρμογή σε χρηματιστηριακές σκοποθεσίες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Χώρες και λαοί αντί να υφίστανται παθητικά τις ολέθριες συνέπειες αυτής της απάνθρωπης πολιτικής, επιβάλλεται να την ανατρέψουν και να επανασχεδιάσουν το μέλλον. Ο νέος αιώνας προκαλεί την Ελλάδα να παίξει κυρίαρχο ρόλο στο γεωπολιτισμικό περίγυρο της Μεσογείου. Η μεγάλη πρόκληση σήμερα δεν είναι μόνο να καταργήσουμε το Μνημόνιο. Είναι να ξανακάνουμε τη φτωχοποιημένη πια Ευρώπη, την ευρύωπο περιοχή των λαών της Μεσογείου, το χώρο δηλαδή με τις μεγάλες προοπτικές και προσόδους, όπως ακριβώς δηλώνει το ελληνικό της όνομα, αντιτάσσοντας στην ανομία του ιμπεριαλιστικού χάους πολιτικές κοινωνικής, οικονομικής, πολιτισμικής, περιβαλλοντικής ποιότητας και ανάπτυξης, τις μόνες ικανές να οδηγήσουν στην πολυπόθητη ευημερία των λαών του Νότου.
Με τέτοιο οπλοστάσιο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ενεργοποιήσει το αδρανοποιημένο πλήθος που εξακολουθεί να παρακολουθεί αμέτοχο χωρίς να συμπάσχει αυτή τη μεταμοντέρνα ελληνική τραγωδία, συμβιβασμένο για την αναποτελεσματικότητα της πολιτικής, που ελέω τηλεοπτικής δημαγωγίας και άκρατου λαϊκισμού, απομακρύνεται και περιθωριοποιείται από τους κοινωνικούς αγώνες, ενισχύοντας την εδραίωση της ολιγαρχίας και της υποτέλειας.
* Η Γιούλη Ιεραπετριτάκη είναι Ιστορικός-αρχαιολόγος
