fbpx

Με όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)

Έλατα Το πρωί Τα έλατα είναι χάλκινα. Έτσι τα είδα γω Πριν από μισόν αιώνα Πριν από δύο παγκόσμιους πολέμους Με τα μάτια της νιότης. Το κομμένο σκοινί Το κομμένο σκοινί Μπορείς να...

Με όχημα την ποίηση: Σαρλ Μπωντλαίρ (1821-1867)

L’ Albatros Πολλές φορές οι ναυτικοί για να ψευτογλεντάνε πιάνουν τους άλμπατρους –πουλιά της θάλασσας τρανά– που ανέμελοι συντροφευτές του ταξιδιού ακλουθάνε το πλοίο που μες στα βάραθρα...

Με όχημα την ποίηση: Νίκος Εγγονόπουλος (1910-1985)

Βενζίνη μέσα στο δάσος εκεί όπου ανάμεσα απ’ τα πυκνά κλαργιά φτάνει λίγο φως απ’ τον βαρύ ουρανό κοντά στο χώμα που το σκεπάζει παχύ στρώμα σάπια φύλλα σε μια κλάρα χαμηλή κάθεται ένα π...

Με όχημα την ποίηση: Κωστής Παλαμάς (1859-1943)

Ανατολή Γιαννιώτικα, σμυρνιώτικα πολίτικα, μακρόσυρτα τραγούδια ανατολίτικα, λυπητερά, πώς η ψυχή μου σέρνεται μαζί σας! Είναι χυμένη από τη μουσική σας και πάει με τα δικά σας τα φτερά. Σας γέννησε...

Με όχημα την ποίηση: Νίκος Καρούζος (1926-1990)

Schonberg Είναι κλεισμένος αυτός ο μάρτυρας στην πικρή σκοτεινιά. Τον βλέπω τυλιγμένο από κουρασμένη καταιγίδα. Είναι μαύρος κι αποσβολωμένος. Κρατεί στα χέρια του την κομμένη ουρά μιας γάτας. Τα...

Με όχημα την ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης: (1863-1933)

Η διορία του Νέρωνος Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό. «Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται.» Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί. Τριάντα χρονώ είναι....

Με όχημα την ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)

Μοναξιά Μεσάνυχτα, και λείπετε, αδερφούλες μου. Σαλεύει θλιβερό το κυπαρίσσι. Τις κάμαρες θ’ανοίξω που στοιχειώσανε, τ’αγέρι κι η νυχτιά ναν τις γιομίσει. Άνε με πάρει ο ύπνος, μέσα στ’...

Με όχημα την ποίηση: Λι – Τάι – Πο (701-762)

Το τραγούδι του πιοτού για τη θλίψη της γης Σου γνέφει το κρασί στη χρυσαφένια κούπα όμως μην πιείτε ακόμα, γιατί πρώτα ένα τραγούδι θα σας...

Με όχημα την ποίηση: Τσεσλαβ Μιλοζ (1911-2004)

Ars Poetica? Πάντοτε επιθυμούσα μια φόρμα πιο ανοιχτή ελεύθερη από τα δεσμά της ποίησης ή της πρόζας που θα μας άφηνε να νιώθουμε ο ένας τον άλλο...

Με όχημα την ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης (1911 – 1996)

Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας  ΣΤ΄ Ήταν ωραίο παιδί. Την  πρώτη μέρα που γεννήθηκε Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί Στους ώμους...