Με όχημα την ποίηση: Νίκος Παππάς (1906-1997)
Οι Ξένοι Στρατιώτες
Περνούν μέσα στη νύχτα οι ξένοι στρατιώτες
χτυπούν τα λιθόστρωτα με τα όπλα τους
έχουν τρελά κι αλαζονικά βήματα
έχουμε κι εμείς περήφανη την καρδιά...
Με όχημα την ποίηση
Ανθολόγος ο Λουκάς Αξελός
Με όχημα την ποίηση (φ.270)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ (1921-1998) Ο Δούλος Ο δούλος που δραπέτευσε έλεγε προσευχές στους φιλήσυχους πολίτες γονατίζοντας σε λιγδωμένα προσκέφαλα. Εγώ δεν ήλπιζα πως μπορεί να σωθεί. Οι χωροφύλακες έχουν γερή...
Με όχημα την ποίηση: Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ (1877 – 1940) Ανθρώπινη Ιστορία Περίμενε. Φτάνουν χειρότερες ώρες.
Να ξέχασε η μοίρα σου λες το σκοπό της;
Ησύχασε! Ο πόνος δεν είναι προδότης.
Ακόμα...
Mε όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
O κατάλογος με τις απώλειες
Δραπετεύοντας από πλοίο που βούλιαζε,
για να ανέβω σ’ ένα που βουλιάζει –
Κι ακόμα δεν αντίκρισα κανένα νέο – σημειώνω
Σ’ ένα...
Με όχημα την ποίηση: Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Όλοι Μαζί
Όλοι μαζί κινούμε, συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία.
Μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός. Αλλάζουμε με ήχους και συλλαβές
τα αισθήματα στη χάρτινη καρδιά μας,
δημοσιεύουμε τα...
Με όχημα την ποίηση: Μάικλ Χάμπουρκερ (1924-2007)
Αττική
1 Βράχια, βράχια κι ο γιαλός.
Ψαράδες, να μαντάρουνε τα δίχτυα τους
Στις σκιές ψηλών σπιτιών
Κλειστών απ’ τον καιρό που πέθαναν οι καπετάνιοι.
Το Γαλαξίδι έχει βουβαθεί
Το προσπέρασε...
Με όχημα την ποίηση: Γάιος Βαλέριος Κάττουλος (87-57 π.Χ.)
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός Από κανέναν καλό μην περιμένεις ούτε κι ευχαριστίες
για το καλό που κάνεις. Ευγνωμοσύνη
κάτω απ’ τον ήλιο δεν υπάρχει. Πράξεις αγαθές
είναι μάταιος κόπος....
Με όχημα την ποίηση: Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885)
Το Ελληνόπουλο
Le turcs ont passé la. Tout est ruine et deuil…
Victor Hugo Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος, πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τ’ολόμορφο νησί, μαύρη απομένει...
Με όχημα την ποίηση: Ρίτα Μπούμη – Παπά
Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός ΡΙΤΑ ΜΠΟΥΜΗ-ΠΑΠΑ (1906-1984) Αυτοβιογραφικά Στοιχεία
(Απόσπασμα) Δέκα πενταετίες ξόδεψα
για να γεμίσω μιαν άβυσσο με λέξεις
να υψώσω ένα τείχος γύρω μου,
ν’ αντιληφθώ
πως όλα
ακόμα κι ηδονή κι...
