Γυναικεία θυματοποίηση στο σινεμά
Πώς ο Τσιτσάνης έκανε το ρεμπέτικο λαϊκό
Ο Βασίλης Τσιτσάνης (Τρίκαλα 1915 – Λονδίνο 1984) ήρθε από τα Τρίκαλα στην Αθήνα, το 1934, για να σπουδάσει Νομικά. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή, αλλά την εγκατέλειψε γρήγορα και άρχισε να παίζει μπουζουκάκι σε μικρά μαγαζιά. Δύο χρόνια αργότερα, ηχογράφησε τα πρώτα του τραγούδια, αρχικά ως εκτελεστής και πολύ σύντομα (το 1936) ως συνθέτης.
Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης: Η τοπική πολιτική μοιάζει με γιατροσόφι σε έναν άρρωστο που δεν θεραπεύεται...
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο με εορταστική διάθεση
Απολαυστικό παιχνίδι, διεισδυτική κριτική
Δημήτρης Αληθεινός – Οπλοστάσιο Τέχνης: Με ενδιαφέρουν καλλιτέχνες που έχουν συνείδηση ότι η Ελλάδα…...
Η εξέγερση της Κροστάνδης
Στην ταράτσα των ηττημένων
Βασίλης Κουνέλης: «Η εφηβεία είναι η πιο πραγματική στιγμή μας»
Συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο. «Νομίζω ότι η εφηβεία είναι η πιο πραγματική στιγμή μας. Η ταυτότητά μας, η χαραγματιά μας στο ξύλο της ζωής. Ότι ακολουθεί συγκρούεται και διαλέγεται με την περίοδο αυτή. Ότι προηγείται, δυστυχώς, έχει την αφέλεια να την αγνοεί» Με τον Βασίλη Κουνέλη μας συνδέει πορεία ετών. Πότε κοινή και πότε αποκλίνουσα. Έχουμε συνεργαστεί βγάζοντας εφημερίδες και περιοδικά στο Χαλάνδρι, έχω διαπιστώσει από νωρίς την αφηγηματική του δεινότητα. Τα κείμενα του στο περιοδικό Ακροβασία ήταν, συχνά, σημείο αναφοράς…