πολιτική

Όλοι στη γενική απεργία της Πέμπτης, 11 Μάρτη γιατί ο αγώνας τώρα ξεκινά

Μαχητικές διαδηλώσεις έγιναν χτες στην Αθήνα, την ώρα που στη Βουλή η κυβέρνηση, με τη στήριξη του ΛΑΟΣ, ψήφιζε το νόμο-έκτρωμα. Οι δυνάμεις καταστολής χτύπησαν τους διαδηλωτές, επιτέθηκαν ακόμα και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με πανό βγήκε από τη Βουλή. Οι αστυνομικές δυνάμεις έφτασαν στο σημείο να τραυματίσουν τον Μανώλη Γλέζο ο οποίος διεκομίσθη στο νοσοκομείο, με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Η Ε.Ε. και η ΟΝΕ θεμελιώνονται σε όρους δραματικού περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας και της δημοκρατίας

Του  Γιώργου Ματθαίου

Την ανάγκη να παράγει η Αριστερά πολιτική ώστε να σπάσει η νεοφιλελεύθερη ηγεμονία στην ελληνική κοινωνία, προέταξαν, με διαφορετική οπτική ο καθένας, οι Αλέκος Αλαβάνος, Βασίλης Μουλόπουλος και Γεράσιμος Μοσχονάς στην πετυχημένη συγκέντρωση της Αριστερής Ανασύνθεσης του ΣΥΝ την περασμένη Δευτέρα στην οποία συντονιστής ήταν ο Γιώργος Χελάκης.

Του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη

«Η διαδικασία με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα, είναι τόσο απλή που καταντάει αποκρουστική», έγραφε ο μακαρίτης Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που κανείς δεν μπορεί να του προσάψει εχθρότητα προς το τραπεζικό σύστημα.

Του Κώστα Μελά

Η κριτική που ασκεί η Αριστερά σε ό,τι αναφέρεται ως Σύμφωνο Σταθερότητας (Σ.Σ.) και Ανάπτυξης είναι κατά βάση σωστή. Όμως, συγχρόνως, θα πρέπει να είναι πολυεπίπεδη, πολυσχιδής και πρωτίστως πολιτική. Οι ιδεολογικού τύπου επικλήσεις με στόχο την αποδόμηση του Συμφώνου, ενώ δεν είναι λανθασμένες, σίγουρα δεν είναι αποτελεσματικές στο επίπεδο της πολιτικής επιρροής που θα πρέπει να αποτελεί το κατ’ εξοχήν ζητούμενο της Αριστεράς. Η «σωστή» άσκηση της τέχνης της πολιτικής είναι ο μόνος δρόμος που «βλέπει» προς την εξουσία. Η ιδεολογικοποίηση και η συνδικαλισμοποίηση των πολιτικών θεμάτων λειτουργεί αρνητικά στην εξάπλωση των ιδεών της Αριστεράς.

Σε λίγες μέρες μπαίνουμε στον 6ο μήνα της νέας διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Στο διάστημα αυτό, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, επενδυμένες με μια τεράστια επικοινωνιακή καμπάνια, με ηλεκτρονικές διαβουλεύσεις, ενημερωτικές διαδικασίες στα πλαίσια των Επιτροπών της Βουλής και τα ΜΜΕ, συνθέτουν ένα νομοθετικό έργο, που παραμένει πάντα φτωχό, αντιλαϊκό και εν πολλοίς αποπροσανατολιστικό.

Το βασικότερο νομοθέτημα της περιόδου ήταν ο Προϋπολογισμός του 2010, που, για άλλη μια φορά, ήταν αντιλαϊκός, ψευδεπίγραφος και αναξιόπιστος. Ελάχιστες μέρες μετά την ψήφισή του, το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που υποβλήθηκε στην Ε.Ε. ερήμην της Βουλής, τον πέταξε στο καλάθι των αχρήστων.

Στο ίδιο διάστημα, ψηφίστηκαν στη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες νομοσχέδια που αφορούσαν τις προσλήψεις στο Δημόσιο, επιβολή νέας φορολογίας στα καύσιμα, τα ποτά και τον καπνό, αλλαγή του τρόπου φορολόγησης των γονικών παροχών, κληρονομιών και δωρεών, δραματική αύξηση των τελών κυκλοφορίας των παλαιών αυτοκινήτων κ.λπ., νομοσχέδια που σε κάθε περίπτωση συνιστούν παραπέρα επιβαρύνσεις των λαϊκών στρωμάτων σε περίοδο δραματικής οικονομικής κρίσης.

Ωστόσο, η πιο επιθετική νομοθετική επιδρομή στα λαϊκά δικαιώματα είναι ακόμη πίσω. Έρχονται άμεσα: η οδηγία Μπολγκενστάιν, η εισοδηματική πολιτική, η φορολογία (άμεση και έμμεση), το ασφαλιστικό κ.λπ., νομοθετικές πρωτοβουλίες που προωθούν «αμάσητες» όλες τις επιλογές και απαιτήσεις της Κομισιόν, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και των περιβόητων αγορών.

Την ίδια στιγμή νομοσχέδια με θετικό, σε κάποιο βαθμό, χαρακτήρα, όπως η τακτοποίηση των ξεκρέμαστων, μετά το ξεπούλημα της Ο.Α., εργαζομένων (μόνιμων και συμβασιούχων) ή το μεταναστευτικό, κάτω από την πίεση Ν.Δ. και ΛΑΟΣ, παραμένουν στα αζήτητα της Βουλής.

Η Βουλή έχει, ταυτόχρονα, εμπλακεί σε μια ατέρμονα διαδικασία εξεταστικών Επιτροπών, η οποία ουσιαστικά επιχειρεί με την ένταση ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., να υποβαθμίσει την ουσιαστική σύμπλευση στα πλαίσια της ασκούμενης πολιτικής και την ουσιαστική συγκρότηση πολιτικού συντηρητικού άξονα ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. – ΛΑΟΣ. Ταυτόχρονα, βέβαια, η δημιουργία έξι εξεταστικών Επιτροπών, έχει και έντονο αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα, που θυμίζει το λαϊκό ανέκδοτο «βάρα νομή για να μη χλιμιντρίζουν τα άλογα».

Ασφαλώς οι δυνάμεις της Αριστεράς, από τη στιγμή που διατυπώνονται συγκεκριμένες προτάσεις εξεταστικών, σωστά τις υπερψηφίζουν. Χρειάζεται, όμως, να επιμείνουν στην ανάδειξη πολιτικών και ποινικών ευθυνών, ακόμη κι αν έχουν παραγραφεί και να μην υποτιμούν, αλλά να καταπολεμούν και να αποκαλύπτουν τον όποιο αποπροσανατολισμό επιχειρείται.

Ο (εσω)κοινοβουλευτικός

Η χειραγώγηση των εκπαιδευτικών και η κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων

Του Γρηγόρη Καλομοίρη

Ομπάμα καλεί Γιώργο

Ορίστηκε τελικά το μεγάλο ραντεβού. Στις 9 Μάρτη επιτέλους θα συναντηθούν. Άλλη μια αμοιβαία αναγνώριση των κοινών προσπαθειών σε όλα τα μέτωπα. Ήδη οι ΗΠΑ διά δηλώσεων Ομπάμα έχουν εκφράσει την ευχαρίστησή τους για τα οικονομικά μέτρα που παίρνει ή πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, και η εμπλοκή του ΔΝΤ στην επιτήρηση είναι δεδομένη. Στην κουβεντούλα που θα κάνουν, μάλλον θα ζητηθούν θυσίες και μεγαλοκαρδία στα γεωπολιτικά ζητήματα της περιοχής. Στην επιστροφή ο Παπανδρέου μάλλον θα μας πάρει τα αφτιά με τους «νέους οδικούς χάρτες» που θα χαράξει. Άλλωστε αυτές τις μέρες ο περιβόητος Νίμιτς ταξιδεύει στην περιοχή μας.

Θα δολοφονούμε

Πάντα θα υπάρχουν «παράπλευρες απώλειες» δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς σχολιάζοντας τη σφαγή 27 αμάχων, σε αεροπορική επιδρομή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν. Και συνέχισε: «Αυτό που θα πρέπει να θυμόμαστε είναι πως βρισκόμαστε σε πόλεμο. Ο στρατηγός ΜακΚρίσταλ κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να αποφύγει τις ανθρώπινες απώλειες». Τι είναι αυτό το «ανθρωπίνως δυνατόν» για να μην έχουμε ανθρώπινες απώλειες, μόνο ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ μπορεί να καταλάβει. Οι νατοϊκοί επιτελείς, όπως υποκριτικά δικαιολογήθηκαν, θεώρησαν ότι στα οχήματα επέβαιναν ένοπλοι αντάρτες, αλλά τελικά διαπιστώθηκε πως επρόκειτο για αμάχους. Μετά ήρθε η κάλυψη από τον Αμερικανό υπουργό. Σκοτώνετε κατά βούληση, no problem.

Κομμένος!

Φαίνεται ότι έχει εκδοθεί φετφάς να μην προβάλλεται, να μη γίνονται γνωστές δηλώσεις του, να μη μεταδίδονται πρωτοβουλίες στις οποίες συμμετέχει, μάλλον γιατί δεν «εκφράζει τίποτα» και ο ίδιος δηλώνει απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά το πιο χοντροκομμένο ήταν η ματαίωση συνέντευξης που είχε προγραμματιστεί στη ΝΕΤ με παρέμβαση άνωθεν και χωρίς πολλές- πολλές εξηγήσεις. Μάλλον και από τη σημερινή του θέση, ως απλού μέλους, είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός σε ορισμένους κύκλους ο Α. Αλαβάνος. Πρέπει να τελειώνουμε με τη σκιά του στον πολιτικό στίβο, οι καιροί είναι πονηροί.

Δήλωση Αλ. Αλαβάνου

Ψυχολογική εκτόνωση η αντιπαράθεση με τους Γερμανούς. Η μάχη είναι ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας.

«Η επί δεκαετίες επιμονή του Μανώλη Γλέζου και της Επιτροπής για τις γερμανικές αποζημιώσεις είναι ιστορικά και ηθικά πλήρως δικαιωμένη. Αξίζει κάθε υποστήριξης μέχρι το τέλος.

Η διαμόρφωση, όμως, με έμπνευση Πάγκαλου και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση Καρατζαφέρη,   μιας συναινετικής, από δεξιά μέχρι αριστερά, απάντησης στα τελεσίγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κεντρικό θέμα μια αντιπαράθεση ελληνικού και γερμανικού λαού, είναι απλώς αποπροσανατολιστικό κόλπο, ψυχολογική εκτόνωση, άσφαιρο πρόσχημα. Σήμερα η κεντρική μάχη της αριστεράς είναι ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας, ενάντια στα τελεσίγραφα Μπαρόζο, Μέρκελ και Σαρκοζί για τον 14ο μισθό και τη σύνταξη στα 70, πολιτικές που εφαρμόζει πειθήνια ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υποστηρίζει διακαώς ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ».

O tempora, o mores

Χωρίς αμφιβολία, η 23η Φλεβάρη του 1943 είναι ημερομηνία-ορόσημο για το νεολαιίστικο κίνημα της Αριστεράς. Είναι η ημερομηνία ίδρυσης της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νεολαίας, της θρυλικής ΕΠΟΝ.

Τόσα και τόσα έχουν γραφεί για τη δράση, τους αγώνες και τις θυσίες της ΕΠΟΝ, που, ό,τι και να πούμε σε δυο γραμμές, θα την αδικήσουμε. Άλλο θέλουμε να αναδείξουμε.

Την 1 Φλεβάρη του ’43, η ΟΚΝΕ, μαζί με όλες τις άλλες νεολαιίστικες οργανώσεις της Αριστεράς, αυτοδιαλύονται και δημιουργούν την ΕΠΟΝ. Γιατί αυτό απαιτούσαν οι καιροί. Άλλες οι συνθήκες τότε, θα μου πείτε. Και άλλη η Αριστερά τότε, θα μου επιτρέψετε να προσθέσω.

Εθνικιστική κωλοτούμπα

Λαύροι βγήκανε στα τηλεοπτικά μέσα κατά  των Γερμανών όλοι αυτοί που επί χρόνια κατάπιναν αμάσητες τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και της Deutsche Bank) και των κυβερνήσεων του δικομματισμού εις βάρος των  εργαζομένων. Τώρα τάχα θίχτηκε η «εθνικοφροσύνη» τους, για μια χυδαία εικόνα ενός γερμανικού περιοδικού, εκεί εξαντλείται η «αγάπη για την πατρίδα». Κουβέντα δεν βρήκαν να πουν τόσο καιρό για το τι περνούν και θα περάσουν οι εργαζόμενοι, όχι γιατί είναι κακοί οι Γερμανοί γενικώς, αλλά γιατί το διεθνές, ευρωπαϊκό (και γερμανικό)   και το ελληνικό κεφάλαιο οσμίστηκε αίμα-κέρδη με αφορμή τα δημόσια ελλείμματα και γιατί αυτό το ίδιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι έχουν δέσει χειροπόδαρα με τις συνθήκες της ΕΕ τη χώρα, μέσα σε μια θεσμική φυλακή.

Πολλοί προσπαθούν να βγουν λάδι με τον  «αντιγερμανισμό», από τον Θ. Πάγκαλο μέχρι τον Γ, Καρατζαφέρη και τα διάφορα εθνολάγνα βαμπίρ που ανέσυραν από τα ντουλάπια τους τα πρωϊνάδικα που μυρίστηκαν αίμα-τηλεθεάσεις.

Αντεπίθεση…

 «Οι στιγμές είναι όντως κρίσιμες», δήλωσε η Α. Παπαρήγα στο «Βήμα», σπεύδοντας να συμπληρώσει: «Η καλύτερη άμυνα είναι η αντεπίθεση». Πολύ σωστά μέχρις εδώ, και κάθε λογικός αριστερός --και γενικά κάθε λογικός-- θα περίμενε να σαλπίσει: «Πάμε, σύντροφοι, όλοι μαζί!» Σιγά. Απέκλεισε κάθε συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, κατηγορώντας ταυτόχρονα το ΣΥΡΙΖΑ ότι αναζητεί «το μαγικό τρόπο που θα κάνει τον καπιταλισμό “ανθρώπινο”» και, για να ξεκαθαρίσει εντελώς το ζήτημα, προσθέτει: «Ευτυχώς το ΚΚΕ δεν κόλλησε αυτή την ανίατη ασθένεια». Kαι, προφανώς, η ξεχωριστή συγκέντρωση σε αντίστοιχα μέτρα προφύλαξης εντάσσεται. Σύντροφοι, από την άλλη ασθένεια, την παιδική, πότε τελικά θα απαλλαγείτε;