fbpx

Ποιος οπλίζει το χέρι του κάθε Λυμπέρη;

Οι λάιφ στάιλινγκ εκδόσεις εκτελούν τα εργασιακά δικαιώματα. Του Μιχάλη Σιάχου. Τα έχει μεταχειριστεί όλα: απολύσεις, οριζόντιες περικοπές μισθών, απολύσεις «συνεργατών» με μπλοκάκι, εκ περιτροπής εργασία και πάλι απολύσεις. Ο ιδιοκτήτης του ομώνυμου εκδοτικού Ομίλου Αντ. Λυμπέρης, πρόσφατα, και αφού είχε ήδη επιβάλει μείωση μισθών 10%, επέβαλε και την εκ περιτροπής εργασία (4 ημέρες λιγότερες το μήνα, που σημαίνει 16% μείωση μισθών). Πριν ξεκινήσει, την περασμένη Δευτέρα 1η Αυγούστου, το νέο σύστημα «λιγότερες μέρες δουλειά - ο ίδιος και περισσότερος όγκος εργασίας», φρόντισε να κάνει μερικές ακόμα απολύσεις.
Ο γνωστός μεγαλοεκδότης, ο οποίος δεν δίστασε στο πρόσφατο παρελθόν να προσφύγει στα δικαστήρια για να μην εφαρμοστεί στο μαγαζί του η συλλογική σύμβαση που υπέγραψαν οι εκδότες περιοδικών με τους συντάκτες, δεν είναι τυχαίος. Αρέσκεται να λανσάρει την ιδιότητά του ως μέλος της διοίκησης της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Εκδοτών Περιοδικών. Είναι σκληρός κι ας έχει… Glamour.
Φρόντισαν, άλλωστε, οι κυβερνητικές αποφάσεις γι’ αυτόν και το συνάφι του: αφήνουν πίσω τους θύματα, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Το επιχείρημα το ίδιο: «Να περάσουμε την κρίση». Πώς πραγματικά βιώνει την κρίση ο ιλουστρασιόν κόσμος των περιοδικών εκδόσεων;

Υπέρογκος δανεισμός για έωλες επεκτάσεις
Πριν από μερικούς μήνες στο μπλογκ της αριστερής συνδικαλιστικής συσπείρωσης Παρατύπως δημοσιεύτηκε μια πολύ αποκαλυπτική ανάλυση των οικονομικών του Ομίλου Λυμπέρη. Τι δείχνουν τα στοιχεία που επεξεργάστηκε αυτή η ανάλυση:
• Η επέκταση του Ομίλου στα Βαλκάνια όχι μόνο δεν αποφέρει κέρδη, αλλά αποτελεί και μόνιμη «τρύπα» διαφυγής κεφαλαίων. Οι θυγατρικές εμφανίζονται να χρωστούν μεγάλα ποσά στη μαμά-εταιρία.
• Τα πέντε προηγούμενα χρόνια επενδύθηκαν 16,7 εκατ. ευρώ σε εξαγορές τριών ραδιοφωνικών σταθμών, ενός ποσοστού της εταιρίας Τεχνικές Εκδόσεις (που εκδίδει περιοδικά αυτοκινήτου) και της IT Publications (περιοδικά τεχνολογίας) κι όλα αυτά φούσκωσαν το δανεισμό της εταιρίας, για να φθάσει σε 42,3 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2009. Μια καταστροφική πορεία που συνεχίζεται, ενώ τα ίδια κεφάλαια της εταιρίας μειώνονται χρόνο με το χρόνο.
• Ο Όμιλος εμφανίζεται να περικόπτει συνεχώς τους μισθούς για να χρηματοδοτήσει «νέα επενδυτικά σχέδια». Ενώ το 2009 οι δαπάνες μισθοδοσίας αντιπροσώπευαν το 22,3% των εξόδων της εταιρίας, το 2010 αυτό το ποσοστό κατέβηκε στο 20,1% και σίγουρα, σήμερα, με τις απανωτές μειώσεις και τις απολύσεις αυτό το ποσοστό έχει μειωθεί κάθετα.
• Η πορεία μείωσης του προσωπικού και των αμοιβών του συνεχίζεται σταθερά: από το 2007 μέχρι και το τέλος του 2010 στις επίσημες οικονομικές καταστάσεις της εταιρίας έχουν καταγραφεί 100 θέσεις εργασίας λιγότερες (το 25%!) και το κόστος μισθοδοσίας έχει μειωθεί κατά 2,18 εκατ. ευρώ.
Κι ενώ τεράστια ποσά εξοικονομούνται από τις περικοπές μισθών και θέσεων εργασίας, εν τούτοις δεν αναστρέφεται η ζημιογόνα(;) πορεία της εταιρίας. Κι όμως, ο κ. Λυμπέρης μέσα στο 2010 εξαγόρασε όλες τις μετοχές της εταιρίας του, οδηγώντας την έξω από το χρηματιστήριο, αφού όπως φαίνεται δεν πουλά το «οικονομικό θαύμα» των εκδόσεων σε αφελείς επενδυτές. Η περίοδος της άντλησης κεφαλαίων από το Χρηματιστήριο πέρασε. Ξεκίνησε η περίοδος της εξαθλίωσης των εργαζομένων.
Το φόβητρο της κρίσης και της γενικότερης αρνητικής εικόνας στην αγορά εργασίας (και ιδιαίτερα στον Τύπο) είναι ο καλύτερός σύμμαχος στα αντεργατικά σχέδια που ξεδιπλώνει σε ρυθμό καταιγίδας ο μεγαλοεκδότης. Άλλωστε, τα ίδια… κόλπα χρησιμοποιεί όλος ο γνωστός εκδοτικός κόσμος: ο ΔΟΛ του κ. Ψυχάρη, ο Σκάι του κ. Αλαφούζου, ο Πήγασος του κ. Μπόμπολα, οι Αττικές Εκδόσεις του κ. Φιλιππόπουλου, η ΙΜΑΚΟ του κ. Κωστόπουλου κ.ά.
Επόμενο επενδυτικό παραμύθι, το Διαδίκτυο…

Δύο αποφάσεις – δύο στάσεις

Το δαιδαλώδες Πτωχευτικό Δίκαιο που, ειδικά μετά την εισαγωγή της διαδικασίας συνδιαλλαγής (άρθρο 99), έγινε το καταφύγιο πολλών επιχειρήσεων ενάντια στις διεκδικήσεις των εργαζομένων τους, απέδωσε στις 3 Αυγούστου δύο εντελώς διαφορετικές αποφάσεις. Στην περίπτωση της εφημερίδας Απογευματινή, απέρριψε την αίτηση πτώχευσης του επιχειρηματία Σαραντόπουλου, ενώ στην περίπτωση του σούπερ μάρκετ Ατλάντικ την έκανε δεκτή. Ο Δρόμος, έχοντας παρακολουθήσει από κοντά και τις δυο υποθέσεις, δικαιούται να καταθέσει ορισμένες σκέψεις.

«Ας παίξουμε στο Ίντερνετ»

Η Επιθεώρηση Εργασίας στο facebook και το twitter!

Με 150.000 ευρώ «καθάρισαν» για οκτώ θανάτους

Τρία χρόνια μετά και δεν έχει εκδικαστεί η υπόθεση Friendship Gas.

Η σύμβαση της ντροπής που ανοίγει το δρόμο

Διαμαρτυρία έξω από τα γραφεία της ΟΜΕ-ΟΤΕ τη Δευτέρα 17/10.

Χριστουγεννιάτικο δώρο η εφεδρεία – απόλυση

Σφαγή χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο και σε Οργανισμούς. Του Γιώργου Κατερίνη

Συνδικάτα και εργατικό κίνημα μπροστά στη «νέα ευρω-κατοχή»

Του Δημήτρη Μητρόπουλου. Το γιαούρτωμα του προέδρου της ΓΣΕΕ, τις πρώτες μέρες του ΔΝΤ στην Ελλάδα, είχε τον ιδιαίτερο συμβολισμό του. Αντανακλούσε το «τέλος»(1) των συνδικάτων, με τη μορφή και κυρίως το περιεχόμενο που τα ζήσαμε στη χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια.

Το μοντέλο Cosco ξεσηκώνει όλα τα λιμάνια

Πανευρωπαϊκή κινητοποίηση για να μην περάσει η απελευθέρωση της λιμενεργασίας

«Στηρίξτε με γιατί βουλιάζω»

Ο ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου στρέφεται στους εργαζόμενους και το κράτος

Στα χέρια των συνδικάτων η μάχη των συμβάσεων

Απεργία για υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ στις 15 Μάη