Κρατική start up
ΕΠΙκοινωνία: Ελευθεροτυπία
ΕΠΙκοινωνία: Δουλέψτε με…
Ναι, κύριε Κουβέλη, «ο νέος φόρος θα ελαφρύνει τους πολίτες». Δουλέψτε με, δοκιμάστε τις αντοχές μου. Του Μάριου Διονέλλη
επιΚοινωνία: Μαρία Σταυροπούλου
Delete…
ΕΠΙκοινωνία: Εντιμότις
Του Μάριου Διονέλλη
Πετραίωση
Του Μάριου Διονέλλη
Με προβλημάτισε ο μπαγάσας ο Πάγκαλος.
Είπε ότι τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί σε αυτή τη χώρα και ξεπετάχτηκαν οι ερινύες από τα ντουλάπια που τις είχα κλειδαμπαρώσει. Και άρχισα τους λογαριασμούς:
Για τα «μαύρα» κι άραχνα που έπαιρνα επί χρόνια σε διάφορα μαγαζιά της δημοσιογραφίας.
Για το φοιτητικό πάσο που είχα για καιρό, ακόμα και όταν τελείωσε η ιδιότητα του φοιτητή.
Για τα εισιτήρια του αστικού, που έσβηνα με τη γόμα το μελάνι που είχε πάνω από την πρώτη ακύρωση, όταν είχα αφραγκιές κι έπρεπε να πάρω το λεωφορείο.
Για όλες τις συναυλίες που μπήκα χωρίς εισιτήριο από τα βραχάκια, μέχρι και για μια ξύστρα στη Β’ Δημοτικού, που τη λιμπίστηκα και τη βούτηξα από τον Βασιλάκη, τον διπλανό μου.
Sorry, ρε Βασιλάκη. Αλλά ήσουν κι συ προκλητικός με την ξύστρα - αυτοκινητάκι. Κι εκείνη εκεί, ολοκόκκινη, απροστάστευτη και πρόθυμη να πέσει στη χούφτα μου.
Και τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσουμε, λέει ο Θόδωρος…
Παντελίδης
Οι δύο αγροτιές
Και τώρα;
Βία και ξύλο και παραλίγο -ή σχεδόν- δολοφονίες. Αυτή θα είναι η μοιραία κατάληξη μιας πολιτικής που, έτσι κι αλλιώς, δεν είχε μέλλον, που ήταν προαποφασισμένη πολύ πριν τις εκλογές, που δεν βγάζει πουθενά και που, ούτως η άλλως, περιμένει ένα «τσακ», ένα νεκρό ίσως, για να σκάσει στα χέρια τους.
