εν τέλει

Ο ψύχραιμος αριστερός, ο σκεπτόμενος μη αριστερός, σε ποια γλώσσα μπορεί να απευθυνθεί στον ψηφοφόρο του κ. Ψινάκη; Και, κατ’ αρχάς, μπορεί να του απευθυνθεί; Ο γυιος, η κόρη ενός εξόριστου, ενός πεισματάρη λενινιστή, έστω ενός παλιού εδαΐτη, ένας σημερινός αριστερός -οποιασδήποτε από τις πολλές αριστερές- ένας ήπιος πασόκος, ο συντηρητικός πολίτης που διαβάζει λογοτεχνία, μπορεί να συνεννοηθεί με τον απλό ψηφοφόρο, τον αθώο οπαδό του τηλεοπτικού «ψινακισμού»;

Περπατούσαμε στα κτίρια του τελωνείου στο Κερατσίνι μοιράζοντας υλικό της Ελεύθερης Αττικής, συζητώντας με τον κόσμο. Ήταν ένας υπάλληλος, διόλου ενθουσιασμένος μαζί μας, που έβαλε τις φωνές: «Τι εννοείται με το Ελεύθερη Αττική, κατεχόμενη είναι;» Ξεστόμισε τη μοναδική εύκολη ερώτηση από όσες μας έθεταν εκτελωνιστές, λιμενεργάτες, μεταφορείς, άνθρωποι της δουλειάς στο λιμάνι.

Του Μάκη Καβουριάρη.

Η δημιουργία του Συμβουλίου Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου ανοίγει το δρόμο για μια «δομημένη και θεσμική φάση των σχέσεων» ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και σε ένα «πολλά υποσχόμενο μέλλον». Το Αιγαίο «θα πρέπει να είναι μια θάλασσα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας». Αυτά έλεγε ο πρόεδρος της Τουρκίας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών πριν από ένα μήνα, δηλώνοντας επίσης, ότι η χώρα του είναι αποφασισμένη να επιλύσει «όλα τα εκκρεμή ζητήματα στο Αιγαίο, σεβόμενη τα κοινά δικαιώματα και τα νόμιμα συμφέροντα των δυο χωρών, με βάση το Διεθνές Δίκαιο».

Της Μαρίας Κοκκίνου

Σού ’φτιαξα έναν κήπο
να στολίζει τις μέρες σου.
Νά ’ρχονται τα πουλιά να χτίζουν τις φωλιές τους.
Να σε καλημερίζουν με δοξαστικά κελαηδίσματα.

Όμως εσένα δεν σε γεμίζουν  τα ρόδα του.

Δεν σε καλύπτουν οι φυλλωσιές του.

Εσύ έχεις στον νου τον Παράδεισο.

Του Δημήτρη Μπελαντή.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 παρατηρείται στο επίπεδο της ελληνικής πολιτικής σκηνής μια έντονη κρίση και παρακμή της παραδοσιακής πολιτικής διαμεσολάβησης. Παρά τη διαφορετική ιστορική καταγωγή και τους διαφορετικούς κοινωνικούς δεσμούς των (αστικών) πολιτικών κομμάτων, παρά τις διαφορετικές εξαγγελίες και υποσχέσεις πριν από τις εκλογές, παρά τον έντονο καταγγελτικό λόγο κατά του αντιπάλου, η πολιτική που ασκείται από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα είναι σε βασικές γραμμές η ίδια: προώθηση του νεοφιλελευθερισμού, μέτρα και κατευθύνσεις για την ανατροπή του ταξικού συσχετισμού δύναμης υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος της εργασίας και ενίσχυση των αμυντικών μηχανισμών κατά των λαϊκών αντιδράσεων.

Του Βένιου Αγγελόπουλου.

Παλιά, παίζαμε στην αλάνα πολεμικά παιχνίδια, ινδιάνοι και καουμπόηδες, σταυροφόροι και Σαρακηνοί, Βίκινγκς και αντι-Βίκινγκς, ανάλογα με το έργο που ’χαμε δει στο θερινό σινεμά. Όταν είπαμε να χωριστούμε σε Έλληνες και Τούρκους, κανείς δεν θέλησε να κάνει τον Τούρκο...