Μια νύχτα στην Ακρόπολη…
Του Λάκη Σάντα. 30 Μαΐου 1941, βράδυ, ησυχία, ένα τέταρτο σελήνης στον ουρανό. Φτάσαμε, μπήκαμε μέσα, ανεβήκαμε σιγά - σιγά πατώντας στα μαδέρια. Αφού ανεβήκαμε στην επιφάνεια, το ζήτημα τώρα ήταν να διαπιστώσουμε πού βρίσκεται ο σκοπός. Αποφασίσαμε να χωριστούμε: πήγε ο ένας από τη μια μεριά του Παρθενώνα κι ο άλλος από την άλλη και ρίχναμε πετραδάκια σε διάφορες κατευθύνσεις, για να ιδούμε αν θα υπάρξει από κάπου αντίδραση. Τίποτα. Ησυχία. Προσέξαμε ότι δεν υπήρχε σκοπός.
Απέναντι στη θραυσματοποίηση
του Γιάννη Τσούτσια Η δήλωση του υπουργού για το Πολυτεχνείο, η αποφυλάκιση του Λιγνάδη, οι πυρκαγιές σε δέκα εκδοχές, η τιμή της κιλοβατώρας, η σαγιονάρα...
«Ich und Tsakalotos»
Του Γιώργου Παπαϊωάννου «Εγώ και ο Τσακαλώτος», δήλωσε ο Σόιμπλε, «συμβάλαμε σε μεγάλο βαθμό ώστε να επιτευχθεί αυτή η λύση». Πώς τα φέρνει έτσι η...
Το (πολλαπλό) χρέος
Της Νάντιας Βαλαβάνη. Μόνο ένας τυφλός δε θα ’βλεπε ότι η χώρα βαδίζει, μέσα σε σύγχυση, απελπισία και μυρίζοντας μπαρούτι, προς «ελεγχόμενη» (ή ίσως όχι και τόσο) χρεοκοπία υπέρ των δανειστών πολύ πριν την «προγραμματισμένη» του 2013. Και μόνο κάποιος που στερείται όλες του τις αισθήσεις μπορεί να μην καταλαβαίνει ότι η παρέμβαση όχι του facebook, αλλά της «πληβειακής» μάζας όλων των ηλικιών, και προπαντός των νεότερων, άλλαξε ριζικά το πληκτικό τοπίο.
Περί ταξικής μεροληψίας και αριστερής δικαιοσύνης
Της Έλενας Πατρικίου. Στη Συνδιάσκεψη του περασμένου Δεκεμβρίου κάποιοι πολύ αριστεροί σύντροφοι θεώρησαν λογικό, σκόπιμο και, κυρίως, αριστερό να επικαλεστούν ως ιστορικό πρότυπο αριστερής δημοκρατίας την εσωτερική λειτουργία του μπολσεβικικού κόμματος της προ ή και μετεπαναστατικής Ρωσίας.
Προσδοκώ μια νέα Απελευθέρωση
του Μάνθου Γ. Σκηνιώτη Η μνήμη είναι μια παράξενη διαδικασία, ιδιαίτερα στους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, όπως είμαι εγώ. Εκτείνεται σε βάθος, όπως λένε και οι...
Χλιαρή απεργία με πολύ προβληματισμό
Η απεργία της Πέμπτης, 21/9, ήταν χλιαρή, ως προς τον τόνο, τα συνθήματα και την διάθεση του κόσμου, αλλά και ως προς τον αριθμό...
Μουντιάλ, όπως Γιουροβίζιον
του Βασίλη Κεχαγιά Ο νέος κόσμος απαιτεί το δικό του Μουντιάλ. Πριν απ’ όλα διοργανωμένο σε μια χώρα που δε «μυρίζει» μπάλα· μυρίζει όμως πετρέλαιο,...
Το αόρατο χέρι του λαού
Της Νάντιας Βαλαβάνη. Το «αόρατο χέρι» του λαού έκανε με πανευρωπαϊκό πάταγο ορατή την παρουσία του στο αποτέλεσμα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων.
Αλέξης Τσίπρας, ένας Ντόριαν Γκρέι της πολιτικής
Του Αθανάσιου Μπόικου Στο μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι ο νεαρός γόης Ντόριαν Γκρέι, ακολουθεί χωρίς τύψεις το δρόμο του αισθητικού...
