Στου μίσους τα μεσάνυχτα τρέμει ενός πόθου αστέρι
Εργαζόμενοι στη σκοτεινή πλευρά των MME
Τoυ Χρήστου Πραμαντιώτη
Τώρα που, στο φόντο της κρίσης, σκάει η φούσκα του Τύπου, αποκαλύπτεται η «γύμνια του βασιλιά», αφήνοντας να φανεί ένα τοπίο που φαντάζει εφιαλτικό για τους εργαζόμενους στα Μέσα Ενημέρωσης. Από τη μια βλέπει κανείς έντυπα να ανοιγοκλείνουν, κεφάλαια να πηγαινοέρχονται και νεόκοπους εκδότες να σαρώνουν την αγορά των media, ενώ από την άλλη, οι απολύσεις (κανονικές και «εθελούσιες»), η μετατροπή των εργασιακών σχέσεων σε... ελευθεροεπαγγελματικές (βλ. «μπλοκάκι»), οι οφειλές δεδουλευμένων έως και αρκετών μηνών, είναι καθημερινό πλέον φαινόμενο.
Μανιφέστο του «Δημοκρατικού» Ολοκληρωτισμού
Εν ολίγοις φ.297
Το νησί
Του Μάριου Διονέλλη.
Δεν έχω καταφέρει ακόμα να δω τη σειρά, αλλά μαθαίνω ότι πέφτει πολύ κλάμα… Βλέπω κόσμο έτοιμο να συγκινηθεί, να βρεθεί την επομένη και να μιλήσει στο γραφείο για το σίριαλ. Μια συγκίνηση ομαδόν κάθε Δευτέρα βράδυ.
5′ διάλειμμα: Η βολική «δημοκρατία» του πλουραλισμού»
Του Σωκράτη Μαντζουράνη. Ήταν από τις πρώτες κομματικές συμβουλές που μου έδωσε, σε μια φιλική συζήτηση, μια «παλιά καραβάνα» του κινήματος, απ’ αυτούς που συνήθως τους ονομάζουμε «ιστορικά στελέχη»:
mediaογώντας: Η κατασκευή συναίνεσης σε 46 τηλεοπτικές ώρες ενημέρωσης
Πολιτική με τη μπόχα
ΠΦΠΟ: «Μια μελανή ιστορία αφιλοζωίας από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς»
