Και τώρα;
Του Μάριου Διονέλλη.
Βία και ξύλο και παραλίγο -ή σχεδόν- δολοφονίες. Αυτή θα είναι η μοιραία κατάληξη μιας πολιτικής που, έτσι κι αλλιώς, δεν είχε μέλλον, που ήταν προαποφασισμένη πολύ πριν τις εκλογές, που δεν βγάζει πουθενά και που, ούτως η άλλως, περιμένει ένα «τσακ», ένα νεκρό ίσως, για να σκάσει στα χέρια τους.
Βία και ξύλο και παραλίγο -ή σχεδόν- δολοφονίες. Αυτή θα είναι η μοιραία κατάληξη μιας πολιτικής που, έτσι κι αλλιώς, δεν είχε μέλλον, που ήταν προαποφασισμένη πολύ πριν τις εκλογές, που δεν βγάζει πουθενά και που, ούτως η άλλως, περιμένει ένα «τσακ», ένα νεκρό ίσως, για να σκάσει στα χέρια τους.
ΕΠΙκοινωνία: Συνάδελφοι
Του Μάριου Διονέλλη. Δε θέλω να κάνω συστάσεις σε κανέναν, κυρίως σε συναδέλφους.
Για τα κοινά
Του Γιώργου Λιερού Τα κοινά είναι οι πρακτικές αυτοοργανωμένων κοινωνικών ομάδων οι οποίες έχουν ως βάση την από κοινού χρήση (ή αξιώσεις χρήσης) τμημάτων του...
Γενέθλια
Σαράντα επτά, αισίως. Στο μεσοστράτι της ζωής – ή και λίγο παραπέρα. Χαρμολύπη, γλυκόπικρη γεύση, και δεν έχω άλλον τρόπο να το πω: ακούστε...
ΣΥΡΙΖέικη Ανθρωπολογία (1/8/2015)
Η στήλη, μαζί με τον Δρόμο, θα λείψει τον Αύγουστο. Από Σεπτέμβρη, δεν ξέρω αν θα είμαστε «ΣΥΡΙΖέικη ανθρωπολογία» ή ανθρωπολογία γενικώς, πάντως κάπως...
Ποιον εξυπηρετεί τελικά το πλαστικό χρήμα;
του Κάρλο Φορμέντι Εδώ και μερικά χρόνια, σε όλες τις Δυτικές χώρες είναι σε εξέλιξη μια καμπάνια ενάντια στη χρήση μετρητών, ακόμη και για πληρωμές...
Οι όροι «Ιμπεριαλισμός» και «Παγκοσμιοποίηση» (Μέρος β)
Του Φώτη Τερζάκη Διαβάστε το Α' μέρος Ο όρος «ιμπεριαλισμός» είναι προϊόν των ύστερου δέκατου ένατου αιώνα και των αρχών του εικοστού. Ξεκίνησε από τις βρετανικές...
Κατάτμηση σε ζώνες
Του Γιώργου Λιερού Οι ψηφοφόροι την Κυριακή, 5/7, έγιναν λαός γιατί ανέλαβαν τον κίνδυνο της ρήξης με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν τάχθηκαν...
blogοδρόμιο: Στο στόχαστρο και πάλι η ελευθερία στο διαδίκτυο
Ξανάνοιξε η συζήτηση μετά τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια. Της Τασίας Σταματοπούλου.
Αρκετοί, αντί να βλέπουν τις πρωτοφανείς μαφιόζικες ή «τρομοκρατικές» μεθόδους, βλέπουν ως αίτιο της δολοφονίας την ανωνυμία, απαιτώντας εδώ και τώρα, αλά Μπερλουσκόνι, νόμους που θα φιμώσουν το διαδίκτυο.
επιΚοινωνία: Μαρία Σταυροπούλου
του Μάριου Διονέλλη Δεν θα τα βάλω με τον Δένδια. Δεν περιμένω τίποτα παραπάνω από τύπους σαν κι αυτόν. Δεν περιμένω να συναισθανθεί τι σημαίνει...
