Η Ανέτε Γκροτ, προσκεκλημένη στο Φεστιβάλ Resistance, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο Δρόμο επισημαίνει το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι ελίτ της Ευρώπης όσον αφορά την κρίση δημόσιου χρέους, τους κινδύνους για τη δημοκρατία σε μια ήπειρο που οι τραπεζίτες διατάζουν και οι πολιτικοί εκτελούν και την αναγκαιότητα να χτιστούν ξανά οι δεσμοί αλληλεγγύης ανάμεσα στους εργαζόμενους σε όλες τις χώρες.
Αρχικά θα θέλαμε να σας ζητήσουμε να μας κάνετε ένα σχόλιο σχετικά με τη διαμάχη μεταξύ Μέρκελ και Φιλελεύθερων.
Όντως διεξάγεται μια μεγάλη σύγκρουση στο εσωτερικό του μεγάλου συνασπισμού μεταξύ της Μέρκελ και της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και των Φιλελεύθερων. Οι Φιλελεύθεροι δεν έχουν πολιτικό προφίλ, δεν έχουν πολιτικές προτάσεις, δεν έχουν πολιτικό όραμα, δεν έχουν τίποτα, εκτός από το ότι πρέπει να επιβληθούν και άλλοι φόροι. Αυτό στις τωρινές συνθήκες είναι μια τρέλα. Δεν ενδιαφέρονται για τις υποδομές, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, την εκπαίδευση. Αυτή η πολιτική είναι μια καταστροφή, αφού αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολίτες στη Γερμανία που ζουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες. Και βέβαια είναι πιθανό το ενδεχόμενο να έχουμε σύντομα εκλογές στη Γερμανία. Υποθέτω πως η Μέρκελ δεν θα είχε πρόβλημα με μια συνεργασία με το Πράσινο Κόμμα. Γι’ αυτό χρειάζονται εκλογές. Από την άλλη πλευρά οι Φιλελεύθεροι υποθέτω θα παλέψουν με κάθε τρόπο για την επιβίωσή τους. γιατί προς το παρόν βρίσκονται κάτω από το 3%, δεν μπαίνουν καν στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Σίγουρα θα δοκιμάσουν τα πάντα, προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία μέχρι το 2013, δηλαδή μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Ποια είναι η άποψη σας σχετικά με το γαλλογερμανικό «σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας»;
Έχω την αίσθηση πως ακόμα και η Μέρκελ δεν ξέρει πραγματικά τι να κάνει για να αντιμετωπίσει την κρίση. Υπάρχει η αίσθηση ότι η κατάρρευση θα έρθει πιο γρήγορα από ό,τι νομίζαμε. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί από το γεγονός ότι υπάρχει μια σαφής αλλαγή της στάσης των ΜΜΕ στη Γερμανία σχετικά με την Ελλάδα. Δηλώνεται σαφώς πως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να πληρώσει ακόμα και μετά από την ψήφιση αυτού του ανόητου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Έτσι προκύπτει το ερώτημα πώς θα αναδιαρθρώσουν το χρέος, τι τελικά θα κάνουν. Υποθέτω ότι, στην πραγματικότητα, κανείς δεν ξέρει εκτός από τον Άκερμαν της Deutsche Bank. Διάβαζα τις προάλλες τις δηλώσεις ενός πρώην μεγαλοτραπεζίτη εν έτει 1996. Έλεγε λοιπόν ότι οι πολιτικοί δεν είναι σε θέση να ελέγξουν το τραπεζικό σύστημα. Και αυτό πριν 15 χρόνια, άρα φανταστείτε πώς είναι σήμερα. Ο Άκερμαν υπαγορεύει την πολιτική τώρα και λίγο-πολύ οι πολιτικοί τον ακολουθούν. Πώς θα προχωρήσουν δεν ξέρω. Βέβαια, εδώ πρέπει να επισημάνουμε το εξής: το ότι οι πολιτικοί δεν έχουν έλεγχο του οικονομικού συστήματος και του κράτους αποτελεί απειλή για το δημοκρατικό σύστημα. Και στη Γερμανία η κατάσταση είναι όπως και εδώ.
Η πρόταση του Die Linke ποια είναι;
Εμείς απαιτούμε εθνικοποίηση των τραπεζών. Πρόκειται για μια σαφή πολιτική πρόταση που τη δημοσιεύσαμε πρόσφατα και στα αγγλικά με τίτλο «Η απάντηση στην κρίση». Όπως και την καθιέρωση των ευρωομολόγων και τον έλεγχο των επιτοκίων, ώστε χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία ίσως την επόμενη φορά το Βέλγιο, και άλλες, να μπορούν να πάρουν χρήματα από την ευρωπαϊκή αγορά μέσω όμως αυτών των ευρωομολόγων και στη συνέχεια να αυτοελεγχθούν. Η Ελλάδα έχει τώρα επιτόκιο περίπου 10% ή και ακόμα περισσότερο. Έλεγα πρόσφατα στον άντρα μου πως αν είχαμε ιδρύσει μια τράπεζα πριν από τρία χρόνια τώρα θα ήμαστε πολύ πλούσιοι. Είναι αστείο, αλλά πραγματικά εγκληματικό το πώς ο δημόσιος τομέας τρέχει να σώσει τις τράπεζές μας γιατί είναι πολύ μεγάλες για να χρεοκοπήσουν και τώρα έχουν κέρδη. Ο Άκερμαν μόνο έχει κέρδη 10 δισ. ευρώ φέτος. Πώς συμβαίνει αυτό; Μόνο με τα επενδυτικά χαρτιά. Το ίδιο πράγμα που είδαμε να επαναλαμβάνεται και πριν τρία χρόνια. Και αυτό αποτελεί μια μεγάλη αποτυχία των πολιτικών, πρέπει να το πούμε. Υπήρχαν συζητήσεις πώς να απαγορευτούν τα hedge funds, πως θα ελεγχθεί η χρηματοπιστωτική αγορά, πως θα ελεγχθεί ο μηχανισμός του χρέους κ.λπ. Τίποτα δεν έγινε. Βέβαια, κάποιοι οικονομολόγοι ήδη πριν δύο χρόνια έλεγαν ότι εάν δεν το κάνετε αυτό, τότε η επόμενη κρίση που θα αντιμετωπίσετε θα είναι πολύ χειρότερη….
Πώς σχολιάζετε την κατάσταση στην Ελλάδα;
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Πρέπει να ξέρουν οι συνάδελφοί μου του ΠΑΣΟΚ ότι θα είναι το τέλος της οικονομίας, θα κυριαρχήσει η φτώχεια, η ανεργία και η ύφεση. Ποια είναι λοιπόν η διέξοδος; Θέλετε ακόμα να περικόψετε περισσότερο τους μισθούς; Τους περικόψατε ήδη κατά 20%, όπως και τις συντάξεις. Δεν ξέρω πώς ο ελληνικός λαός καταφέρνει να ζει. Και από την άλλη μεριά, υπάρχει ο κίνδυνος των φασιστικών ομάδων. Χθες πήγα στο ξενοδοχείο μου γύρω στις δώδεκα το βράδυ και ξαφνικά, περίπου 15 λεπτά μετά, ακούσαμε τέσσερις ή πέντε πραγματικά δυνατές εκρήξεις και είδαμε να βγαίνει πολύς καπνός. Ρώτησα τη σερβιτόρα τι συμβαίνει και μου είπε πως, σχεδόν σε καθημερινή βάση, τις νύχτες φασίστες περνούν με μοτοσυκλέτες και ρίχνουν εκρηκτικά σε σπίτια μεταναστών για να τους τρομάξουν. Ήταν σοκαριστικό. Η αστυνομία δεν φάνηκε, είδα μόνο κάποιους μετανάστες να έρχονται από το δρόμο, στην Αθηνάς, μια περιοχή που είναι γκέτο. Πρόκειται για ένα πραγματικά σοβαρό ζήτημα, η ενίσχυση των φασιστικών ομάδων όπως είπα και πριν.
Κάτι άλλο που μερικές φορές αναρωτιέμαι είναι ότι με τις συνθήκες δουλείας και τους μισθούς εδώ στην Ελλάδα, οι πολίτες ουσιαστικά δεν μπορούν να ζήσουν, δεν μπορούν να αγοράσουν προϊόντα και να καταναλώσουν. Αυτό δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στη γερμανική οικονομία, γιατί είμαστε πλήρως εξαρτημένοι από τις εξαγωγές μας. Αν λοιπόν χάσουμε τις αγορές μας, αυτό θα είναι το τέλος μας.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια μεγάλη κρίση. Ποια στάση πρέπει να κρατήσει η Αριστερά στην Ευρώπη;
Πρέπει να ενισχύσουμε τη συνεργασία μας και να εντείνουμε τον αγώνα μας. Παρά το Διαδίκτυο, τις σύγχρονες μεθόδους επικοινωνίας, γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα. Επικεντρωνόμαστε πολύ στη Γερμανία. Εάν θέλεις να ενημερωθείς για το τι συμβαίνει στις Βαλτικές χώρες που ήδη γίνονται περικοπές μισθών και συντάξεων, είναι πολύ δύσκολο. Πέρσι το καλοκαίρι, Ιούνιο – Ιούλιο θυμάμαι μερικά άρθρα και μετά σιωπή. Κανείς δεν μιλούσε για κινητοποιήσεις, ίσως υπήρχαν αλλά δεν το γνωρίζαμε. Πρέπει να μιλήσουμε για την ελευθερία του Τύπου, γιατί τα μίντια ελέγχουν την πληροφόρηση. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να τρομάξουν και να αποξενώσουν την κοινωνία, την εργατική τάξη. Εμείς πρέπει να δουλέψουμε για την αλληλεγγύη, να την ξαναχτίσουμε, να ενισχύσουμε την εργατική τάξη.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό και πραγματικά χαίρομαι με αυτό που συμβαίνει στην Ισπανία και την Ελλάδα. Είχα έναν πολύ ενδιαφέροντα διάλογο με μια Ελληνίδα και με ρώτησε: «Πότε οι Γερμανοί θα βγουν στους δρόμους». Είναι ένα πολύ καλό ερώτημα. Και δεν μπορώ εύκολα να το απαντήσω. Γιατί ασκείται μια ιδιόμορφη ψυχολογική βία στην κοινωνία. Αυτή συνοψίζεται σε μια πρόταση που ακούω πολύ συχνά: «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, κάνουν ό,τι θέλουν» και εννοούν τις ελίτ και τους πολιτικούς. Έτσι βυθίζεσαι ατομικά σε βαθιά κατάθλιψη. Μένεις στο σπίτι, κι αυτό κάνουν οι περισσότεροι, γιατί δεν έχεις χρήματα να βγεις έξω, παρακολουθείς τα ανόητα κανάλια στην τηλεόραση, πίνεις μια μπίρα ή όχι και δεν έχεις πια το κουράγιο να βγεις στο δρόμο και να αγωνιστείς. Αυτό νομίζω πως πρέπει να το αλλάξουμε.
Ας περάσουμε σε ένα άλλο θέμα. Μάθαμε πως συναντηθήκατε με μια αντιπροσωπεία του Στόλου της Ελευθερίας. Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας;
Γνωρίζετε πως συμμετείχα στο στολίσκο του Free Gaza πέρυσι, συνεπώς χάρηκα πολύ που συνάντησα παλιούς φίλους.
Είναι εξοργιστικό για μια χώρα να χάνει την εθνική της κυριαρχία. Το Ισραήλ, για να το πω ευγενικά, ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση να μην αφήσει τα πλοία να φύγουν και η ελληνική κυβέρνηση το έκανε. Στις αρχές, όταν συζητούσαμε για τον Στόλο της Ελευθερίας στην Γερμανία, έλεγα πως οι Ισραηλινοί δεν θα τολμήσουν να επαναλάβουν την επίθεση της περασμένης χρονιάς και πως η μόνη πιθανή ευκαιρία τους είναι να μην έχουν την δυνατότητα τα πλοία να αποπλεύσουν.
Αυτό αποτελεί, φυσικά, παραβίαση του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Εάν ένα πλοίο, όπως το γαλλικό ζητήσει άδεια να πάει οπουδήποτε, στη Γάζα, στην Ιταλία ή αλλού, δεν μπορείς να το εμποδίσεις. Έχει δικαίωμα να το κάνει. Και η αιχμαλωσία του αμερικανικού πλοίου είναι απαράδεκτη αφού επίσης παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο. Μοιάζει με πειρατεία αυτό που συνέβη, όπως ακριβώς συνέβη και πέρυσι.
Στη Γερμανία γίνεται συζήτηση για το ζήτημα;
Ναι, διάβασα ένα τουλάχιστον άρθρο σε μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες -και όχι αριστερή– και την κάλυψη για τα πλοία την έκαναν δύο δημοσιογράφοι, ο ένας είναι στην Κέρκυρα και ο άλλος στην Κρήτη. Ακόμα εκτενή ρεπορτάζ έχουν και δύο γερμανικές αριστερές εφημερίδες.
Το Resistance Festival πώς σας φάνηκε;
Πρέπει να πω ότι είμαι πολύ εντυπωσιασμένη. Η συμμετοχή είναι μεγάλη και το ενδιαφέρον του κόσμου για τις συζητήσεις πολύ αυξημένο. Αυτό το βρίσκω πολύ θετικό.
Θα θέλατε, κλείνοντας, να στείλετε κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες μας και γενικότερα στους Έλληνες;
Ναι. Βρέθηκα ξανά στην Ελλάδα τον Μάη και είχα συζητήσεις με πολλούς πολιτικούς εδώ. Και όλοι επεσήμαναν την κάλυψη του ελληνικού προβλήματος από τα γερμανικά ΜΜΕ πέρυσι. Ζήτησα συγγνώμη από όλους. Επισκέφθηκα ακόμα και την ελληνική πρεσβεία και ζήτησα συγγνώμη. Φέτος η κατάσταση δεν είναι η ίδια. Τα γερμανικά ΜΜΕ δεν μπορούν να πουν εύκολα ψέματα πια. Έχει αναπτυχτεί καχυποψία στην γερμανική κοινωνία και αυτό είναι θετικό. Το άλλο που θέλω να πω είναι ότι ενώ οι γερμανικές εταιρίες είναι μπλεγμένες στη διαφθορά στην Ελλάδα, π.χ. με την υπόθεση των υποβρυχίων, σχεδόν κανείς δεν μιλά γι’ αυτό στη Γερμανία. Αλλά φυσικά η διαφθορά στη Γερμανία είναι πάντα ένα ζήτημα που κρύβεται κάτω από το χαλί, ενώ εδώ στην Ελλάδα γνωρίζει μεγάλη δημοσιότητα. Απέναντι σε όλα αυτά πρέπει να αντισταθούμε από κοινού. Είμαστε όλοι εμείς. Οι φτωχοί, οι εξαθλιωμένοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μετανάστες είμαστε μια ομάδα. Και οι τραπεζίτες, οι μεγάλοι κερδοσκόποι είναι αυτοί που πρέπει να τους εναντιωθούμε…
