Σύνοδος Κορυφής του G77 στη Βολιβία
του Γιώργου Τοζίδη
Στις 14-15 Ιουνίου, πολιτικοί ηγέτες των αναπτυσσόμενων χωρών συγκεντρώθηκαν στην πόλη Σάντα Κρουζ της Βολιβίας για να γιορτάσουν την 50η επέτειο της δημιουργίας του G77, της βασικότερης οργάνωσης των χωρών του Νότου. Πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί Εξωτερικών και πρέσβεις από εκατό περίπου χώρες επανεπιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να συνεχίσουν τον αγώνα για μια δικαιότερη παγκόσμια τάξη και τη βελτίωση της ζωής των λαών τους.
Το G77 ιδρύθηκε το 1964 από 77 αναπτυσσόμενες χώρες μετά την πρώτη συνέλευση του ΟΗΕ για το εμπόριο και την ανάπτυξη (UNCTAD). Οι περισσότερες χώρες είχαν μόλις αποτινάξει τον αποικιοκρατικό ζυγό και αναζητούσαν τρόπους οργανωμένης παρέμβασης στη διεθνή σκηνή. Τον Οκτώβριο του 1967 οι υπουργοί Εξωτερικών του G77 συναντήθηκαν στο Αλγέρι και υιοθέτησαν τον Καταστατικό Χάρτη του Αλγερίου.
Το G77 είναι ο μεγαλύτερος διακυβερνητικός οργανισμός (τα μέλη του ανέρχονται πλέον σε 133) με στόχο την προώθηση των οικονομικών συμφερόντων, την αύξηση της διαπραγματευτικής ικανότητας των μελών του και την αύξηση της συνεργασίας των χωρών του Νότου.
Η προεδρία, το ανώτερο πολιτικό σώμα του G77, είναι εναλλασσόμενη σε περιφερειακή βάση (Αφρική, Ασία-Ειρηνικός και Λατινική Αμερική και Καραϊβική). Το 2014 ασκείται από τη Βολιβία. Στο G77 συμμετέχουν οι BRICS (εκτός από τη Ρωσία), το σύνολο των χωρών της κεντρικής και νότιας Αμερικής, το σύνολο των αραβικών χωρών, και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη από την Ευρώπη.
Στη συνέλευση της Σάντα Κρουζ, οι ηγέτες των χωρών διακήρυξαν ότι η ενότητα των αναπτυσσόμενων χωρών είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ σε μια περίοδο που η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε αναταραχή και η παγκόσμια τάξη παραμένει σε βάρος των συμφερόντων τους. «Τονίζουμε ότι η αιτία για την ίδρυση της οργάνωσής μας, πριν από 50 χρόνια, ισχύει ακόμη και μάλιστα είναι ακόμη περισσότερο αναγκαία σήμερα από ό,τι τότε».
Το πιο ενδιαφέρον γεγονός ήταν η ομιλία του προέδρου Έβο Μοράλες, που έθεσε τους στόχους για να «κτίσουμε έναν άλλο κόσμο και να δημιουργήσουμε μια κοινωνία ευημερίας».
• Να ζούμε σε αρμονία με τη Μητέρα Γη.
• Κρατικό έλεγχο των φυσικών και άλλων πηγών.
• Ευημερία για τον καθένα και κάλυψη των βασικών αναγκών ως ανθρώπινα δικαιώματα.
• Απελευθέρωση από το υπάρχον διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και δημιουργία μιας νέας χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής.
• Δημιουργία ενός μεγαλύτερου οικονομικού, επιστημονικού, τεχνολογικού και πολιτισμικού συνεταιρισμού μεταξύ της Κίνας και των μελών του G77.
• Εξάλειψη της πείνας σε ολόκληρο τον πλανήτη.
• Ενίσχυση της κρατικής κυριαρχίας απέναντι στις ξένες επεμβάσεις, παρεμβάσεις και κατασκοπεία.
• Ανανέωση της δημοκρατίας στις αναπτυσσόμενες χώρες.
• Έναν νέο κόσμο που θα ανατείλει από τον Νότο για όλη την ανθρωπότητα.
«Έχει έρθει η ώρα για τα έθνη του Νότου», δήλωσε ο Μοράλες. «Κατά το παρελθόν ήμασταν αποικιοκρατούμενοι και σκλαβωμένοι. Σήμερα, με κάθε βήμα που κάνουμε για την απελευθέρωσή μας, οι αυτοκρατορίες παρακμάζουν και αρχίζουν να καταρρέουν. Ωστόσο, η απελευθέρωσή μας δεν σημαίνει μόνο τη χειραφέτηση των λαών του Νότου, αλλά του συνόλου της ανθρωπότητας. Μόνο εμείς μπορούμε να σώσουμε την πηγή της ζωής και της κοινωνίας, τη Μητέρα Γη. Ο πλανήτης μας αντιμετωπίζει μια θανάσιμη απειλή… Σήμερα, ένας άλλος κόσμος δεν είναι μόνο εφικτός αλλά απαραίτητος. Ο κόσμος της ισότητας, της συμπληρωματικότητας και της οργανικής συνύπαρξης με τη Μητέρα Γη μπορεί να αναδυθεί μόνο από τις χιλιάδες γλώσσες, χρώματα και πολιτισμούς μεταξύ των λαών του Νότου».
Η συνέλευση υιοθέτησε μια διακήρυξη όπου περιέχονται οι στόχοι για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης, την οικονομική κρίση, το χρέος, το εμπόριο, τη μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το ρόλο του ΟΗΕ και την ενδυνάμωση της φωνής του Νότου στους θεσμούς παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Η συνέλευση των χωρών-μελών του G-77 απέδειξε ότι υπάρχει και ένας άλλος Νότος, εκτός από τον ευρωπαϊκό. Η εκκωφαντική απουσία της ευρωπαϊκής Αριστεράς από τη συνέλευση είναι η καλύτερη απόδειξη του αυτοεγκλωβισμού της σε έναν ευρωκεντρικό τρόπο σκέψης και δράσης παρά τις διεθνιστικές κορώνες της. Ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, ως μελλοντική κυβέρνηση της Αριστεράς, θα έπρεπε ήδη να έχει αποκτήσει δεσμούς με την οργάνωση των χωρών του Νότου. Ακούει κανείς;
Πηγές:
Martin Khor, Making 50 Years of G77 / www.truthout.org
