Οι ποδοσφαιριστές της Σανταντέρ έδωσαν μάθημα αξιοπρέπειας και ήθους
O Ομάρ Ντιαμπί, τερματοφύλακας της δεύτερης ομάδας της Ράσινγκ Σανταντέρ, που ο μέχρι πρότινος πρόεδρος της ομάδας -ο επονομαζόμενος χαϊδευτικά «Χάρι»- δεν είχε ποτέ τον χρόνο να δει, τώρα κοιμάται στο πάτωμα ενός ξενοδοχείου χάρη στις υποσχέσεις της Διοίκησης.
Κοντά 4 μήνες απλήρωτοι και έχοντας αποκλείσει από τη συνέχεια του Κυπέλλου δύο ομάδες της Πριμέρα Ντιβιζιόν, οι παίκτες της Ράσινγκ Σανταντέρ ανακοίνωσαν ότι δεν πρόκειται να παίξουν εναντίον της Ρεάλ Σοσιεδάδ αν δεν παραιτούνταν η Διοίκηση του Άνχελ Λαβίν. Οι ποδοσφαιριστές ενημερώθηκαν για τα νομικά ρίσκα της απόφασής τους, ακόμα και για το ότι θα κινδύνευε σοβαρά μέρος των δεδουλευμένων τους. Πιέσεις από την Ομοσπονδία, την διοίκηση της ομάδας ή ακόμα και από τα κανάλια για να γίνει πάση θυσία το ματς δεν τους έκαμψαν. Τελικά ο Ανχελ Λαβίν παραιτήθηκε και τη θέση του στην «ηλεκτρική καρέκλα» του προέδρου πήρε ο Χουάν Αντόνιο Σανιούδο, αλλά είναι αμφίβολο αν και έτσι θα λυθούν τα προβλήματα.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν την ομάδα απέκτησε ένας ακόμα «ματσωμένος» όχι Άραβας, αλλά Ινδός, όπως αυτοί που κατά καιρούς εμφανίζονται σαν σωτήρες και αναμορφωτές των ομάδων εδώ και αλλού. Η Ράσινγκ σιγά-σιγά δολοφονείται. Εφιάλτης που συμπεριλαμβάνει χρέη, καθυστερήσεις πληρωμών και προμήθειες. Το χρέος της ομάδας της Καντάμπρια είναι πια στα 50 εκατομμύρια. Η γένεση της όλης κατάστασης έχει ονοματεπώνυμο: Αλί Σιέντ. Είχε αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ομάδας έναντι 15 εκατομμυρίων ευρώ, δίνοντας όμως μόνο 500.000 κάνοντας υπαλλήλους και παίκτες να ονειρεύονται την πολυπόθητη οικονομική ασφάλεια και σταθερότητα, την στιγμή που λίγες προφητικές τελικά φωνές, αναρωτιούνταν αν η ομάδα είχε πέσει σε καλά χέρια. «Ο Αλί είναι ένας πλούσιος και συνετός άνθρωπος» έλεγαν. Ο Αλί σήμερα είναι άγνωστο πού βρίσκεται και αναζητείται από την Ιντερπόλ…
Όχι πολύ καιρό αργότερα και με τις αμφιβολίες να πυκνώνουν γύρω από τον Ινδό μεγιστάνα, ο μεγαλομέτοχος Μοντάλβο θέλησε πίσω τις μετοχές του και ο πρόεδρος του ιδιοκτήτη, ο Περνία, παραιτήθηκε. Η ομάδα έπεσε στην Σεγκούντα, το νέο συμβούλιο καταργήθηκε δικαστικά και στο προσκήνιο ήρθε ο «Χάρι», εκπληρώνοντας το σχέδιο όπως φαίνεται του Περνία. Η Ράσινγκ στις 2 Ιουνίου υποβιβάστηκε στην Σεγκούντα Β (Γ’ Κατηγορία) και ο κόσμος άρχισε να μαθαίνει ότι ένας-ένας οι παίκτες αποκτούν σοβαρά πλέον οικονομικά προβλήματα. Οι παίκτες αποφάσισαν να πολεμήσουν μέχρι τέλους με όποιον τρόπο μπορούσαν και ο κόσμος στάθηκε ξανά ολόψυχα στο πλευρό τους. Γέμισε το γήπεδο και στήριξε ομόφωνα την απόφαση της ομάδας να μην παίξει κόντρα στην Σοσιεδάδ, πάντα δίπλα στους παίκτες, στο σύλλογο, στην ιστορία του.
Οι ποδοσφαιριστές της Ράσινγκ αγκαλιάστηκαν και έγιναν ένα με τον κόσμο. Έδωσαν μάθημα αξιοπρέπειας και ήθους, δείχνοντας ότι κανείς δεν μπορεί να παίζει και να πληγώνει τα αισθήματα του κόσμου μιας ποδοσφαιρικής ομάδας.
Όμως το μέλλον και της Ράσινγκ και οποιασδήποτε άλλης ομάδας που απέκτησε οικονομικά προβλήματα από την κακοδιαχείριση των μεγαλοπαραγόντων, δεν μπορεί παρά να είναι ο κόσμος της. Αυτός που την αγαπάει χωρίς ιδιοτέλεια, αυτός που θα την στηρίξει τώρα που είναι στα πρόθυρα της διάλυσης.
Δεν είναι νέο το φαινόμενο στην Ισπανία. Άλλη μία ιστορική ομάδα, η Ρεάλ Οβιέδο, υπάρχει σήμερα χάρη στην οικονομική συνεισφορά αλλά και την ανάληψη διοικητικών πόστων από τους φιλάθλους.
Νίκος Καραμάνος
