Αρχική στήλες εν τέλει Ζούμε κατά τύχη

Ζούμε κατά τύχη

«Το παιδί ζει από τύχη», αυτό δήλωσε πριν λίγες μέρες ο πατέρας του 19χρονου, που έχασε τη ζωή του σε λούνα παρκ τον περασμένο Αύγουστο, για τον μικρό του γιο που ήταν συνεπιβάτης. Οι τρεις κατηγορούμενοι, ο ιδιοκτήτης, ο χειριστής και ο μηχανικός δηλώνουν ως μη αρμόδιοι, ενώ δεν είχε πραγματοποιηθεί ο απαραίτητος έλεγχος από τον αρμόδιο δήμο. Η κακιά η ώρα; Μάλλον όχι. Τις ίδιες μέρες 55χρονος μπαίνει σε ΜΕΘ έπειτα από διαρροή καυστήρα σε ξενοδοχείο, μαζί του συμπτώματα δηλητηρίασης εμφανίζουν και άλλα 14 άτομα, ενώ ο καυστήρας είχε σοβαρά τεχνικά ελλείμματα και δεν είχε ελεγχθεί ποτέ. Στη ΜΕΘ βρίσκεται και ένας μαθητής που κατανάλωσε νοθευμένα ποτά σε κλαμπ της παραλιακής όπου και πάλι προφανώς δεν είχε υπάρξει κάποιος έλεγχος. Παράλληλα και μια 14χρονη τραυματίστηκε σοβαρά από σοβά που αποκολλήθηκε από κτίριο και τη χτύπησε στο κεφάλι. Λίγες μέρες νωρίτερα ο προαστιακός παραλίγο να μπει στις γραμμές του μετρό στον σταθμό Δουκίσσης Πλακεντίας, με την Hellenic Train να υπονοεί πως πρόκειται και πάλι για ανθρώπινο λάθος. Τα παραπάνω περιστατικά ίσως μοιάζουν ασύνδετα και τυχαία, ωστόσο οφείλει κανείς να παρατηρήσει ότι μαζεύονται πολλά τέτοια «ατυχήματα». Φαίνεται δε πως η «κακιά η ώρα» εμφανίζεται ακόμη συχνότερα στους χώρους εργασίας όπου το 2024 έχουν καταγραφεί 114 νεκροί και 192 τραυματίες, δηλαδή ένας εργαζόμενος χάνει τη ζωή του ανά τρεις ημέρες φέτος.

Τα παραπάνω μαρτυρούν αυτό που οι περισσότεροι ίσως σκέφτονται, ότι το κράτος είναι διαρκώς απών, ότι είναι λες και δεν υπάρχει κανένας απολύτως έλεγχος, λες και δεν λειτουργεί τίποτα. Η πορεία διάλυσης του κράτους συνεχίζεται αμείωτα από τα μνημόνια και έπειτα, άσχετα αν το πολιτικό σύστημα κορδώνεται ότι αυτή η εποχή τελείωσε. Τα πιο εμφανή σημάδια της σταδιακής απόσυρσης του κράτους είναι οι τραγωδίες των τελευταίων ετών όπως τα Τέμπη, οι πλημμύρες στη Θεσσαλία αλλά οι φωτιές που καίνε την Ελλάδα κάθε χρόνο. Όμως πλέον φαίνεται πως η κατάσταση αγγίζει και την καθημερινότητα όλων των πολιτών, που πραγματικά δεν ξέρουν που θα τους βρει το κακό. Παράλληλα, ολόκληροι τομείς όπως για παράδειγμα η Υγεία παραπαίουν, με το ΕΣΥ να βρίσκεται διαλυμένο και σε διαρκή πολιορκία ώστε να ξεπουληθεί ότι έχει απομείνει. Όσο για τους ελέγχους, δεν είναι απλώς ότι δεν υπάρχουν, τα «μικρά» περιστατικά ακολουθούν τη γενική πορεία της χώρας όπου η μόνη αξία είναι το κέρδος των ελίτ και οι μπίζνες που κάνουν με την κυβέρνηση. Η διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών και της δικαιοσύνης ωφελεί πρώτα από όλα αυτές, το ίδιο και η μετατροπή της εργασίας σε θανατηφόρο κάτεργο. Το γενικό μήνυμα που δίνεται είναι πως όποιος κερδοσκοπεί, με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και σε βάρος των εργαζομένων, των πελατών ή των συμπολιτών του δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Η διάλυση των υποδομών του κράτους, η παρασιτική ιδεολογία των ελίτ και η διαρκής φτωχοποίηση της κοινωνίας αποτελούν ένα επικίνδυνο μείγμα που πρέπει επειγόντως να αλλάξει. Ήδη μας έχει στοιχίσει ακριβά.

Σχόλια

Exit mobile version