Υπερεντατικοποίηση που οδηγεί σε ατυχήματα καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι.
Τριτοκοσμικές συνθήκες και υπερεντατικοποίηση της εργασίας τους, σε σημείο που οδηγεί ακόμη και σε ατυχήματα καταγγέλλουν μέσω του Δρόμου, οι δικαστικοί υπάλληλοι. Σύμφωνα με την καταγγελία του Ενιαίου Αντιμνημονιακού Αγωνιστικού Κινήματος των δικαστικών υπαλλήλων «ΑΝ.ΑΓΚ.ΚΙ» πριν από μερικές ημέρες κινδύνεψαν να θρηνήσουν δύο δικαστικούς υπαλλήλους, συναδέλφους τους, οι οποίοι εργάζονται στο 4ο υπόγειο του κτιρίου του Εφετείου Αθηνών. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι τοποθετούσαν πειστήρια στα ντέξιον, το οποίο λύγισε από το βάρος παρασύροντας άλλες τρεις σειρές ραφιών ντέξιον, με τόνους από πειστήρια.
Όπως επισημαίνουν μιλώντας μας, ο Γιώργος Κουφογιώτης, μέλος της Ομοσπονδίας Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδος και ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης, μέλος του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Αθήνας, «οι δύο συνάδελφοι δεν καταπλακώθηκαν μόλις για λίγους πόντους, από την κατάρρευση των ραφιών». Και αναρωτιούνται: «O κύριος υπουργός Δικαιοσύνης, αφού έσωσε την Ελλάδα, αυτός και το κόμμα του σε συνεργασία με τη Ν.Δ., μήπως τώρα μπορεί να ασχοληθεί και με τα προβλήματα του υπουργείου του;». Στην καταγγελία τους οι δικαστικοί υπάλληλοι καλούν και την Επιθεώρηση Εργασίας να ευαισθητοποιηθεί και να ελέγξει εάν ο χώρος είναι κατάλληλος για εργασία, εάν πληροί τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας. Οι ίδιοι διεκδικούν το επίδομα της επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, επισημαίνοντας πως «με φανφάρες του τύπου “επιτάχυνση της δικαιοσύνης” και τους δικαστικούς υπαλλήλους να έχουν χάσει το 40% των εισοδημάτων τους, καταλαβαίνετε ότι λέτε λόγια του αέρα». Επισημαίνουν, δε, πως βάσει νόμου δικαιούνται το προαναφερθέν επίδομα σε αντικατάσταση του επιδόματος ειδικών συνθηκών, υπενθυμίζοντας και τις βόμβες που έσκασαν στο Ειρηνοδικείο Ν. Ιωνίας, τα Διοικητικά Δικαστήρια, τα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης και το Εφετείο της Αθήνας, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των υπαλλήλων.
«Δίκαιες δίκες» με το… φιλότιμο
Οι δικαστικοί υπάλληλοι που εκπροσωπούν το Ενιαίο Αντιμνημονιακό Αγωνιστικό Κίνημα, επισημαίνουν, παράλληλα, τη συνολική απορρύθμιση που έχει υποστεί ο κλάδος, ένας κλάδος που καλείται καθημερινά το τελευταίο διάστημα να διαχειρίζεται όλο και μεγαλύτερο όγκο δουλειάς, ενώ έχει χάσει το 1/3 του ανθρώπινου δυναμικού του.
Μιλούν για κατάρρευση των εργασιακών τους σχέσεων και δομών, για μια τελικώς, θλιβερή καθημερινότητα και προοπτική, καθώς διαπιστώνουν κάθε μήνα όλο και μεγαλύτερες μειώσεις στους μισθούς τους, ενώ η πίεση στον φόρτο εργασίας εντείνεται με απειλές αξιολόγησης-απόλυσης, ατομικές συμβάσεις υπερ-απόδοσης και (το χειρότερο) με παράλογους -όπως τονίζουν- και εκτός πραγματικότητας νόμους που εισηγούνται «περαστικοί» και ανεύθυνοι, χωρίς καμία προετοιμασία.
Συγκεκριμένη αναφορά γίνεται για τον τελευταίο νόμο περί «Δίκαιης Δίκης» που μεταφέρει τεράστιο όγκο ύλης και αρμοδιότητας στα Ειρηνοδικεία με κάθε προχειρότητα και παραλογισμό, και σύμφωνα με τον οποίο, η Δικαιοσύνη… εξαντλείται στο να επιταχυνθούν όσο το δυνατόν οι διαδικασίες που αφορούν κατά κύριο λόγο τις τράπεζες (διανομές πληρωμής-ανακοπές), ενώ την ίδια ώρα ο πολίτης χρειάζεται αρκετά χρόνια για να βρει το δίκιο του.
Μ.Ε.
