Ο Μίχαελ Βαρσάβσκι από το Εναλλακτικό Κέντρο Πληροφόρησης σχολιάζει τα συλλυπητήρια της ισραηλινής ηγεσίας για το θάνατο του Νέλσον Μαντέλα.
«Ο Μαντέλα ήταν μια υποδειγματική μορφή της εποχής μας και θα τον θυμόμαστε ως έναν πρώτης τάξης ηθικό ηγέτη. Ήταν ένας αγωνιστής της απελευθέρωσης που απέρριπτε τη βία…». Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι με αυτά τα λόγια ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, όχι μόνο αναδεικνύει την πολύ περιορισμένη γνώση του για την Ιστορία της Νότιας Αφρικής, αλλά έχει περάσει και σε ανώτερο επίπεδο αβροφροσύνης. Τη στιγμή της παγκόσμιας ομόφωνης έκφρασης θαυμασμού για τον Μαντέλα, το καλύτερο πράγμα που ο επίσημος εκπρόσωπος του κράτους του Ισραήλ θα μπορούσε να κάνει, είναι να σωπάσει και να σκύψει ντροπιασμένος το κεφάλι.
Μέχρι σήμερα, κανένας Ισραηλινός ηγέτης δεν έχει ζητήσει από τον Μαντέλα και τη Νότια Αφρική συγγνώμη για τον ενεργό ρόλο του Ισραήλ στην υποστήριξη του καθεστώτος του Απαρτχάιντ της Πρετόρια.
Η συμμαχία του Ισραήλ με το ρατσιστικό καθεστώς της Νότιας Αφρικής ήταν στρατηγική: οικονομική και στρατιωτική αλλά και ταυτόχρονα ιδεολογική. Χρόνια μετά την υιοθέτηση του μποϊκοτάζ του καθεστώτος του Απαρτχάιντ από την πλειοψηφία της διεθνούς κοινότητας, το Ισραήλ συνέχισε να έχει άριστες σχέσεις με το καθεστώς της Πρετόρια και μάλιστα το βοηθούσε να ξεπεράσει τις διεθνείς κυρώσεις. Αυτή η συμμαχία δεν βασιζόταν μόνο σε κοινά συμφέροντα, αλλά επίσης σε μια φιλοσοφία ότι είναι δύο «λευκές» χώρες σε ένα «μη-λευκό» εχθρικό περιβάλλον, και στην αντίληψη ενός κοινού αγώνα ενάντια στον κομμουνισμό αλλά και ενάντια στην άνοδο των κινημάτων των λαών του Τρίτου Κόσμου.
Όπως αναφέρει ο καθηγητής Μάζιν Κουμσίγιε, o Ισραηλινός πρόεδρος Σιμόν Πέρες αρνιόταν ότι είχε προσφέρει πυρηνικές κεφαλές στη Νότια Αφρική τη δεκαετία του ‘70. Το ψέμα της δήλωσης επιβεβαιώνουν έγγραφα που δημοσίευε η βρετανική εφημερίδα Guardian την προηγούμενη εβδομάδα. Τα στοιχεία για την πυρηνική συνεργασία αναλύονται στο πρόσφατο βιβλίο Η ανείπωτη συμμαχία: Η μυστική σχέση του Ισραήλ με το Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής της συντάκτριας του Foreign Affairs Σάσα Παλακάο-Σουράνσκι.
Βέβαια, το Ισραήλ δεν ήταν η μόνη χώρα που υποστήριξε το καθεστώς του Απαρτχάιντ. Οι ΗΠΑ σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποίησαν το Ισραήλ για να κάνει τη «βρόμικη δουλειά» εκ μέρους τους. Ωστόσο, η στενή σχέση ανάμεσα στο Τελ Αβίβ και την Πρετόρια ενδυναμώθηκε από το κοινό όραμα και τις κοινές αξίες. Για το λόγο αυτό το Ισραήλ ήταν η τελευταία χώρα που έκοψε τους δεσμούς με το καθεστώς.
Κλείνουμε με τα λόγια του Νέλσον Μαντέλα: «Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ελευθερία μας δεν θα είναι ολοκληρωμένη χωρίς την ελευθερία των Παλαιστίνιων».
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
