Χωρίς εκπλήξεις κύλησε η Σύνοδος Κορυφής της Λισσαβώνας, όπου αποφασίστηκε το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ. Από το τελευταίο και από την κεντρική Διακήρυξη αξίζει να σταχυολογήσουμε τα εξής:

1. Το 2011, ο προβλεπόμενος, μέχρι πρότινος, χρόνος αποχώρησης από το Αφγανιστάν γίνεται και επισήμως 2014 με το 2011 να αλλάζει σε χρονιά που θα… ξεκινήσει η αποχώρηση. Το δούλεμα θα συνεχιστεί και μετά.
2. Ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζονται ως εξαιρετικοί «συνεταίροι» για το πολιτικό σκέλος των αποστολών. Κάτι σαν τους πολιτικούς υπαλλήλους στο στρατό ή κάνουμε λάθος; Με την Ε.Ε. ειδικότερα το ΝΑΤΟ συνδέεται με «κοινές αξίες και στρατηγικά συμφέροντα και εργάζονται δίπλα-δίπλα σε αποστολές διαχείρισης κρίσεων». Διατύπωση σαν αυτή δεν θα βρείτε πουθενά στις αποφάσεις της Ε.Ε. και ο λόγος δεν είναι οι 4 (όλες κι όλες) μη νατοϊκές χώρες της Ε.Ε., αλλά ότι κάποιες από τις υπόλοιπες αλλιώς μιλούν εντός ΝΑΤΟ και αλλιώς εντός Ε.Ε., όπου κάνουν πολύ φασαρία για την «ευρωπαϊκή ιδέα» και δεν συμμαζεύεται. Για λαϊκή κατανάλωση και για να… τσιμπούν ορισμένοι.
3. «Η μεγαλύτερη εγγύηση της ασφάλειας των συμμάχων παρέχεται από τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα της Συμμαχίας, ιδιαίτερα εκείνα των ΗΠΑ». Μήπως να δίναμε κι εμείς κατιτίς για τα πυρηνικά των ΗΠΑ; Δεν είναι αστείο. Έμμεσα αυτό ακριβώς θα γίνεται όλο και περισσότερο στο ΝΑΤΟ.
4. Το ΝΑΤΟ θα «έχει την ικανότητα να υποστηρίζει ταυτόχρονες μεγάλες αποστολές, καθώς και πολλές μικρότερες». Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει «να αναπτύξει παραπέρα θεωρητικές και στρατιωτικές ικανότητες για εκστρατευτικές αποστολές, περιλαμβανομένων αντι-αντάρτικων αποστολών, αποστολών σταθεροποίησης και αναδόμησης» χωρών.
5. «Το ΝΑΤΟ θα αποτρέπει και θα αμύνεται έναντι κάθε απειλής επίθεσης και έναντι αναδυόμενων προκλήσεων ασφάλειας που απειλούν τη θεμελιώδη ασφάλεια των συμμάχων… Το ΝΑΤΟ διαθέτει ένα μοναδικό και εύρωστο σύνολο πολιτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων για να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο φάσμα κρίσεων- πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις συγκρούσεις. Το ΝΑΤΟ θα χρησιμοποιήσει το κατάλληλο μείγμα πολιτικών και στρατιωτικών εργαλείων για να βοηθήσει στη διαχείριση αναπτυσσόμενων κρίσεων που, δυνητικά, μπορούν να επηρεάσουν την ασφάλεια της Συμμαχίας, προτού κλιμακωθούν σε συγκρούσεις»… Γιατί το παιδεύουν τόσο; Το πιάσαμε το υπονοούμενο: Θα επεμβαίνουμε όποτε και όπου θέλουμε!

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!